Στις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ το 2019 το 13,5% των πολιτών ηλικίας άνω των 65 ετών ζουν σε συνθήκες σχετικής φτώχειας. Ο όρος αυτός αφορά όσους συγκεντρώνουν εισόδημα που είναι μικρότερο του 50% του μέσου εθνικού ισοδύναμου.
Το μεγαλύτερο ποσοστό συνταξιούχων άνω των 65 ετών που ζουν σε αυτές τις συνθήκες είναι στην Νότια Κορέα-σχεδόν το 45%- ενώ στην σχετική έκθεση επισημαίνεται ως βασικός λόγος για το υψηλό αυτό ποσοστό η μη επαρκής ωρίμανση του συνταξιοδοτικού συστήματος.
Ποια μπορεί όμως να είναι η δικαιολογία πχ για την Αυστραλία ή τις ΗΠΑ που φιγουράρουν στην τρίτη και τέταρτη θέση με επίσης υψηλά επίπεδα φτώχειας μεταξύ των συνταξιούχων αφού διαμορφώνονται στο 23,2% και 23,1% αμέσως μετά το 39% της Κίνας που έρχεται δεύτερη;
Τα χαμηλότερα ποσοστά, όπως φαίνεται και στο γράφημα του Statista καταγράφονται στην Ολλανδία 3,1% ενώ στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται στο 7,8%.
Σε κάθε περίπτωση βέβαια ακόμη και όσοι συνταξιούχοι δεν ανήκουν σε αυτή την ομάδα, εκείνων δηλαδή που ζουν σε συνθήκες σχετιής φτώχειας, το να συγκεντρώνει κανείς ένα εισόδημα λίγο υψηλότερο από το μέσο εθνικό ισοδύναμο σαφώς και δεν σημαίνει πως ζει αξιοπρεπώς.