Είναι γνωστό τοις πάσι ότι οι σχέσεις ανάμεσα στην Τουρκία και τις σημαντικότερες γεωπολιτικές δυνάμεις βρίσκονται σε ένα σπιράλ συνεχόμενων αλλαγών και ανακατατάξεων που δημιουργούν συνεχώς διαφορετικές συνθήκες και έτι δυσχερέστερη την βάσανο της ανάλυσης για τους αναλυτές των διεθνών σχέσεων και τους δημοσιογράφους.
Και ενώ τα διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αναμένουν την αντίδραση του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν στην κατάρριψη του ελικοπτέρου των Ενόπλων Δυνάμεων της γειτονικής μας χώρας από, σύμφωνα με δηλώσεις των ίδιων, δυνάμεις των Κούρδων που μάχονται τις Τούρκικες Ένοπλες Δυνάμεις στην Συρία, μια άλλη παράμετρος έρχεται να προστεθεί στην πολυπλοκότητα της περιοχής. Οι τεταμένες σχέσεις ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και στην Τουρκία που τείνουν να αλλάξουν τις ισορροπίες στην περιοχή αλλά και την δυναμική που είχε αναπτυχθεί τις τελευταίες δεκαετίες στα πλαίσιο του ΝΑΤΟ.
Ενδεικτικό του ψυχροπολεμικού κλίματος που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στις δύο χώρες είναι οι δηλώσεις Αμερικανών αξιωματούχων που εδρεύουν στην περιοχή της Συρίας και κατέστησαν σαφές την προηγούμενη εβδομάδα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δεν θα διστάσουν να υποστηρίξουν με πρακτικό τρόπο τους συνεργάτες τους στην περιοχή που βοήθησαν όσο κανένας στην εξολόθρευση του ‘Ισλαμικού Κράτους’. Μπορεί η γραπτή αναφορά ενός εκ των δυο Αμερικανών αξιωματούχων, του Στρατηγού Πολ Φουνκ να εμπεριείχε μόνο τις ‘Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις’ αλλά αυτό δεν εμπόδισε Τούρκους αλλά και ξένους παράγοντες και αναλυτές να διαβάσουν πίσω από τις λέξεις την αλήθεια για το ποιους αντιμετωπίζει ως πραγματικούς συμμάχους ο Αμερικάνος Στρατηγός, τις δυνάμεις των Κούρδων που βοήθησαν όσο κανείς στην απελευθέρωση της περιοχής από τους δυνάστες του ‘Ισλαμικού Κράτους’.
Την ίδια στιγμή αν κάποιος διαβάσει την ατζέντα των επικείμενων επισκέψεων στην Άγκυρα από αξιωματούχους των ΗΠΑ θα μείνει με την εντύπωση ότι οι δύο χώρες περνάνε περίοδο διπλωματικού μήνα του μέλιτος. Η αλήθεια όμως στέκεται στην αντίπερα όχθη. Αφού οι επισκέψεις αυτές εντάσσονται κυρίως σε ένα ιδιότυπο παιχνίδι δύναμης και εξουσίας που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στις δύο χώρες για το ποιος θα οπισθοχωρήσει πρώτος ή ποιος θα παραδεχθεί πρώτος το λάθος του απέναντι στην διαχείριση του Συριακού ζητήματος αλλά και στις σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες.
Πέρα όμως από τις εξελίξεις στο Συριακό Ζήτημα και στην στρατιωτική επιχείρηση των Τούρκων απέναντι στην Τουρκία οι σχέσεις ανάμεσα στους δύο αυτούς συμμάχους του ΝΑΤΟ επιδεινώνονται μέρα με την μέρα όλο και περισσότερο από την αδράνεια που επιδεικνύουν οι ΗΠΑ απέναντι στα συνεχείς αιτιάσεις, στα όρια της παρέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις ενός ανεξάρτητου κράτους, για την έκδοση στην Τουρκία του θρησκευτικού ηγέτη Γκιουλέν, ενορχηστρωτή κατά τον Τούρκο Πρόεδρου του αποτυχημένου πραξικοπήματος.
Η μετατροπή των ΗΠΑ από σύμμαχο της Τουρκίας σε εν δυνάμει εχθρό δεν αποτελεί εξέλιξη που πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους. Πέρα από την αυτονόητη δυνατότητα αναβάθμισης των σχέσεων ανάμεσα στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ, μια Τουρκία που δεν έχει το φόβητρο της παρέμβασης των ΗΠΑ είναι μια Τουρκία ανεξέλεγκτη που θα φλερτάρει με την επιδείνωση των ελληνο-τουρκικών σχέσεων και την πυροδότηση ενός θερμού επεισοδίου με κάθε ευκαιρία. Για αυτό το λόγο η πολιτική συμμαχιών θα πρέπει να αποτελεί την ύψιστη προτεραιότητα της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.