Η Σελιάνα, όπως και πολλά ακόμη ορεινά χωριά της Ελλάδας, ήταν θύμα πολλών, μεταπολεμικών καταστάσεων. Η αστυφιλία, οδήγησε τους περισσότερους από τους κατοίκους της σε κοντινά, μεγαλύτερα αστικά κέντρα, αλλά και η μετανάστευση, σε Αυστραλία και Αμερική, αποψίλωσε το χωριό.
Η Σελιάνα, αρχαία Φελλόη, βρίσκεται περίπου 17 χλμ. ορεινά της Αιγείρας, στην Αιγιάλεια Αχαϊας, σε υψόμετρο 750 μέτρων, στα σύνορα με την Κορινθία. Ένας τόπος κατάφυτος, με κερασιές, μηλιές, αχλαδιές, ως δέντρα παραγωγής, με αιωνόβια πλατάνια, πολλές πηγές και τρεχούμενα νερά που ευνοούν κάθε είδους καλλιέργεια, με πάνω από 60-70 πέτρινα σπίτια που διασώζονται ακόμα, το χαρακτηριστικό, μονότοξο πέτρινο γεφύρι (1895-1905) του ποταμού Κριού και το πέτρινο Δημοτικό Σχολείο (1904), κληροδότημα Συγγρού.
Στη Σελιάνα, οι Ιωνες, που κατοίκησαν την περιοχή, βρήκαν κάτι ιδιαίτερο στον τόπο αυτό. Ο Παυσανίας τη μνημονεύει στα «Αχαϊκά», τα πλούσια αρχαιολογικά ευρήματα μαρτυρούν τη σημασία του τόπου, την πολιτιστική και εμπορική του συνεισφορά. Μάλιστα, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη η ιστορία του χωριού, με την ιστορία της ευρύτερης περιοχής.
Τον περασμένο αιώνα, η Σελιάνα βρισκόταν σε μεγάλη ακμή. Ηταν έδρα, ως Φελλόη, του ομώνυμου δήμου Φελλόης, του δεύτερου δήμου στην Αχαϊα, μετά τον δήμο Πατρέων που συστάθηκε μετά την απελευθέρωση και τη ίδρυση του νέου Ελληνικού Κράτους. Είχε πληθυσμό που έφθανε και τα 1.500 άτομα, τρεις ενορίες, καταστήματα, καφενεία, Χωροφυλακή, Δασική Υπηρεσία.
Ωστόσο, οι καταστάσεις που προανέφερα, οδήγησαν τη Σελιάνα στην ερήμωση, με μετρημένους στα δάκτυλα των δύο χεριών κατοίκους, οι οποίοι προσπαθούν να διατηρήσουν και την αγροτική παραγωγή, που με τον ασταθή καιρό, πολλές φορές ζημιώνει, αντί να αποφέρει όφελος στους κατοίκους. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος, που οδήγησε πολλούς κατοίκους να μείνουν σε παραθαλάσσια χωριά, ιδρύοντας μάλιστα και τα Σελιανίτικα, αξιοποιώντας περισσότερο τις ελιές, τα λεμόνια, τη σταφίδα.
Σήμερα, η Σελιάνα βιώνει μια άλλη πραγματικότητα. Ναι, ορισμένοι Σελιανίτες, από παραδοσιακή αγάπη σε ένα χωριό με ιστορία, έφτιαξαν ή ανακαίνισαν κάποια σπίτια και μένουν αρκετό χρονικό διάστημα. Ομως, η ανάπτυξη του χωριού, έρχεται από τους ξένους, Ελληνες και αλλοδαπούς, που γνώρισαν και αγάπησαν τον τόπο.
Ολα ξεκίνησαν από δύο νέους ανθρώπους, που άφησαν τους γρήγορους ρυθμούς της Αθήνας και αποφάσισαν να μετοικήσουν στη Σελιάνα, αγοράζοντας παλιά σπίτια και δημιουργώντας το οικοτουριστικό συγκρότημα Re-Green, ξεπερνώντας την τετραετή εμπλοκή με την αρχαιολογική υπηρεσία και τις ανασκαφές.
Λειτουργώντας με ένα ξεχωριστό τρόπο, με μαθήματα γιόγκα και διαλογισμού, αξιοποιώντας τα πλεονεκτήματα της φύσης και με σεβασμό στο περιβάλλον, με εθελοντές από διάφορα μέρη του κόσμου, προσέλκυσαν εκατοντάδες επισκέπτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ορισμένοι εκ των οποίων, κυρίως αλλοδαποί, αγάπησαν τον τόπο, αγόρασαν παλιά σπίτια και χωράφια, αποφασίζοντας να μείνουν εκεί και να ασχοληθούν είτε με την παραγωγή και μεταποίηση αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, είτε με τη φιλοξενία.
Πλέον, η Σελιάνα αποκτά νέα δυναμική, πέτρινα σπίτια που είχαν ερημώσει ή μισογκρεμιστεί, παίρνουν ξανά ζωή, ξαναχτίζονται και ανακαινίζονται.
Η Σελιάνα γίνεται τώρα ο πιο πολιτισμικός τόπος, όχι μόνο της περιοχής, αλλά ευρύτερα. Γαλλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Αυστραλία, Βραζιλία, Ελβετία, είναι ορισμένες χώρες που εκπροσωπούνται από πολίτες που θέλησαν να μείνουν στο χωριό και να δημιουργήσουν, όχι απλά να περάσουν τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής τους.
Η νέα πραγματικότητα για τη Σελιάνα, ήδη υφίσταται, προδιαγράφοντας ένα ενδιαφέρον, διαφορετικό, ωστόσο, μέλλον, από αυτό που είχε στο παρελθόν.
Ανακαλύψτε την…
ΠΗΓΗ: www.seliana.gr