Μετά τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις στην Θεσσαλονίκη (21/1/2018) και στην Αθήνα (4/2/2018), η γενική εικόνα στο Σκοπιανό θύμιζε απόλυτη ηρεμία πριν από την μεγάλη καταιγίδα. Η «ηρεμία» αυτή ήταν το αποτέλεσμα των διαδοχικά αντίθετων πληροφοριών που έβλεπαν συνεχώς το φως της δημοσιότητας, με μεγάλη συχνότητα: Την μια μέρα «Βρισκόμαστε πολύ κοντά σε συμφωνία», την άλλη «βρισκόμαστε ακόμα μακριά από ολοκληρωμένη συμφωνία». Την μια μέρα «υπάρχει συμφωνία», την άλλη μέρα «δεν υπάρχει συμφωνία».
Το ενδεχόμενο μιας συμφωνίας που θα περιλαμβάνει την λέξη Μακεδονία στην οριστική ονομασία των Σκοπίων με ταυτόχρονη αχρήστευση των «διπλωματικών όπλων» της Ελλάδος (ένταξη των Σκοπίων σε ΕΕ και ΝΑΤΟ), ενεργοποίησε την ετοιμότητα όλων των Ελλήνων που έχουν δικαιολογημένη ευαισθησία απέναντι στο θέμα αυτό, με τα εντυπωσιακά συλλαλητήρια της 6ης Ιουνίου 2018 σε είκοσι τέσσερις πόλεις της Ελλάδος!
Τα μεγάλα λαϊκά συλλαλητήρια και τα ψηφίσματα των ανά την Ελλάδα Δήμων, δίνουν ένα ξεκάθαρο σήμα ετοιμότητας:
Σε περίπτωση συμφωνίας με οριστικό όνομα των Σκοπίων που θα περιλαμβάνει την λέξη «Μακεδονία», ο κοινός τόπος συνάντησης όλων των συλλαλητηρίων και των ψηφισμάτων θα είναι πλέον η πλατεία Συντάγματος!
Ας δούμε όμως συνοπτικά ποιοι είναι οι λόγοι που κινητοποιούν αυθόρμητα ένα ολόκληρο λαό, πέρα και έξω από κάθε κομματική, πολιτική ή οικονομική «χειραγώγηση» - με ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα την Λάρισα όπου ο 17χρονος μαθητής Θεοφάνης Σιμόπουλος συνέβαλε, με την αμέριστη υποστήριξη του Μητροπολίτη Λαρίσης και Τιρνάβου κ.κ. Ιγνάτιου, στην κινητοποίηση εβδομήντα φορέων, Ενώσεων και Συλλόγων για την πραγματοποίηση συλλαλητηρίου στην Θεσσαλική πόλη, ταυτόχρονα με τα συλλαλητήρια των άλλων πόλεων της Ελλάδος!
Ακούγονται συχνά «επιχειρήματα» και απόψεις ότι (δήθεν) «παραδώσαμε ήδη το όνομα «Μακεδονία» στους Σκοπιανούς με την ενδιάμεση συμφωνία του 1995», ότι (δήθεν) «τους αναγνώρισαν οριστικά 210 χώρες του κόσμου και μάταια παλεύουμε», ότι (δήθεν) «δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα απολύτως γιατί το απαιτούν το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, με την Γερμανία στην πρώτη γραμμή, και πολλά άλλα.
Η αλήθεια είναι διαφορετική και πεντακάθαρη. Κανένας διεθνής οργανισμός στον κόσμο δεν έχει αναγνωρίσει τα Σκόπια με το συνταγματικό του όνομα το οποίο ορίστηκε κατά βούληση. Όλοι οι διεθνείς οργανισμοί έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια με το προσωρινό όνομα «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Δηλαδή σαν ένα όνομα επαρχίας της πρώην Γιουγκοσλαβίας που δεν υπάρχει πλέον. Και αυτό μέχρι να συμφωνηθεί με την Ελλάδα το οριστικό όνομα του νέου κράτους που προήλθε από την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το 1991. Άλλωστε τόσο η Ελλάδα όσο και η Βουλγαρία έχουν περιοχές (επαρχίες) που τις αποκαλούν «Μακεδονία» για εσωτερική τους χρήση – όπως ακριβώς έκανε και η Γιουγκοσλαβία μετά το 1944!
Όσον αφορά τις διμερείς αναγνωρίσεις διαφόρων κρατών με το (αυθαίρετο) συνταγματικό όνομα των Σκοπίων και αυτές είναι προσωρινές, μέχρι να συμφωνηθεί με την Ελλάδα το οριστικό όνομα του γειτονικού κράτους!
Η θέση της Ελλάδος για αλλαγή του Σκοπιανού συντάγματος είναι απόλυτα ορθή - πως θα συμφωνηθεί οποιοδήποτε άλλο όνομα χωρίς την αλλαγή του συντάγματος που ρητά προβλέπει ένα όνομα που θα αλλάξει; Πώς θα καταργηθούν οι αλυτρωτικές διατάξεις του που στοχεύουν σε ένα κράτος – μέλος του ΝΑΤΟ εδώ και εξήντα έξη ολόκληρα χρόνια;
Πώς θα αλλάξουν τα βιβλία ιστορίας τα οποία εδώ και μερικές δεκαετίες μεγαλώνουν νέες γενιές με απατηλές ψευδαισθήσεις μιας «Μεγάλης Μακεδονίας» που περιλαμβάνουν εδάφη της Ελλάδος;
Πώς θα γίνει δεκτό στην Ευρωπαϊκή οικογένεια ένα κράτος – μαριονέτα της ισλαμιστικής Τουρκίας – και όχι μόνο, αν δεν απαλλαγεί εντελώς από αυτά τα πολύ σοβαρά «βαρίδια»;
Δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα να υποθηκεύσει την μελλοντική, ειρηνική συνύπαρξη των Βαλκανικών λαών αποδεχόμενη οποιοδήποτε όνομα που θα έχει σπέρματα αλυτρωτισμού, δηλαδή την λέξη «Μακεδονία».
Η ισορροπία των χωρών που κατέχουν ένα τμήμα της γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας και την αποκαλούν με το όνομα αυτό για εσωτερική χρήση καταρρέει όταν ένα κράτος αποκτήσει το όνομα αυτό σαν χώρα.
Δεν είναι λοιπόν δυνατόν, κατέχοντας περισσότερο από την μισή γεωγραφική έκταση της Μακεδονίας και σχεδόν ολόκληρη την αρχαία Μακεδονία η οποία υπήρξε 100% Ελληνική, η σημερινή Ελλάδα να χαρίσει ανεκτίμητη εθνική, ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά ολόκληρων χιλιετηρίδων επειδή κάποιοι την καπηλεύονται ξεδιάντροπα εδώ και μερικές δεκαετίες!
Άλλωστε, όπως έλεγε το 2011 ο Βρετανός Robin James Lane Fox από τους επιφανέστερους, σύγχρονους καθηγητές της αρχαίας ιστορίας, διάσημος για την πολυετή εργασία του για την αρχαία Μακεδονία και τον Μέγα Αλέξανδρο «Η Μακεδονία υπήρξε ένα βασίλειο της Βορείου Ελλάδας, που κατοικείται από ανθρώπους που μιλούν την ελληνική γλώσσα, χρησιμοποιούν ελληνικά ονόματα, έχουν το ελληνικό ημερολόγιο και λατρεύουν τους Θεούς των Ελλήνων. Εκείνοι που ζουν στα Σκόπια και υποστηρίζουν ότι εκεί είναι η Μακεδονία, η πατρίδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι αμαθείς και αποτρόπαιοι. Είναι σαν να λέει κανείς ότι το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης έχει τις ρίζες του στη Λευκορωσία κι ότι η Οξφόρδη ήταν το Μινσκ!» (Εγκαίνια έκθεσης «Από τον Ηρακλή στον Μέγα Αλέξανδρο», Λονδίνο, 7 Απριλίου 2011).
Φυσικά, δεν είναι ανάγκη να θυμηθούμε τις δημόσιες δηλώσεις των ίδιων των Σκοπιανών όπως ο Κίρο Γκριγκόρωφ, πρώτος Πρόεδρος των Σκοπίων («Η πραγματική ταυτότητα του έθνους είναι σλαβική και όχι μακεδονική, ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας») ή ο πρώην πρωθυπουργός των Σκοπίων Λιούμπκο Γκεοργκιέφσκι («Ο Μέγας Αλέξανδρος πολέμησε ως Έλληνας μεταδίδοντας τον ελληνικό πολιτισμό στα πέρατα του τότε κόσμου»).
Συμπέρασμα: Η ιστορική αλήθεια ολόκληρων χιλιετηρίδων για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας δεν αλλάζει, ούτε αλλοιώνεται όση προσπάθεια και να κάνουν όσοι δημιούργησαν αλυτρωτικά οράματα σε δύο τουλάχιστον γενεές Σκοπιανών με την φανερή ή κρυφή υποστήριξη των ανά τον κόσμο «συμμάχων» μας.
Ο μόνος ορθός, ασφαλής και δίκαιος τρόπος, το γειτονικό κράτος να απαλλαγεί οριστικά από τα κάλπικα οράματα αλυτρωτισμού και την συστηματική καπηλεία της αρχαίας Ελληνικής ιστορίας της Μακεδονίας πολλούς αιώνες πριν καταγραφεί η παρουσία Σλάβων στην Βαλκανική, είναι να αφαιρεθεί η κινητήριος δύναμη του: Η λέξη «Μακεδονία» από την οριστική του ονομασία!
Η λέξη αυτή, ακόμα και όταν περιλαμβάνει ένα γεωγραφικό προσδιορισμό, δεν θα είναι ένα αθώο «σύνθετο όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό», θα είναι ένα κάλπικο αλλά πανίσχυρο εθνικό και αλυτρωτικό σύνθημα για όλες τις επερχόμενες γενεές των Σκοπιανών!
Και η Ελλάδα έχει ιστορική υποχρέωση να το εμποδίσει…