Κέντρο για την αποκατάσταση του έργου του νομπελίστα συγγραφέα Έρνεστ Χέμινγουέϊ (1899 - 1961) εγκαινιάστηκε το περασμένο Σάββατο στο Σαν Φραντσίσκο ντε Πάολα, στα περίχωρα της Αβάνας, αποδεικνύοντας ότι, ένα ελάχιστο έστω πεδίο συνεργασίας μεταξύ των δύο ιστορικών αντιπάλων του Ψυχρού Πολέμου, παραμένει ανοικτό.
Μπορεί οι σχέσεις ΗΠΑ - Κούβας να έχουν περιέλθει σε νέα περίοδο ψυχρότητας επί προεδρίας Ντόναλντ Τραμπ, ωστόσο, το γεγονός ότι ο Χέμινγουεϊ, στα 21 χρόνια που έζησε στην Κούβα -στην περίφημη βίλα Φίνκα Βίχια- έγραψε μερικά από τα πιο διάσημα έργα του, έγινε αιτία για να ενώσουν τις δυνάμεις τους το Συμβούλιο Εθνικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Κούβας και το Ίδρυμα Finca Vigia των ΗΠΑ.
«Όταν ερχόμαστε κοντά, όταν δουλεύουμε μαζί, μπορούμε να κάνουμε θετικά, εκπληκτικά πράγματα» είπε ο γερουσιαστής της Μασαχουσέτης, Τζιμ ΜακΓκόβερν, στην τελετή εγκαινίων, κρατώντας παλαιότερη φωτογραφία του με τον Φιντέλ Κάστρο.
Μάλιστα, σχολίασε ότι το project θα ήταν ευκολότερο εάν το εμπάργκο τόσων δεκαετιών των ΗΠΑ στην Κούβα δεν είχε γίνει ακόμη πιο σκληρό επί Τραμπ.
Υπενθυμίζεται ότι η Κούβα και οι Ηνωμένες Πολιτείες αποκατέστησαν τις σχέσεις τους τον Ιούλιο του 2015 έπειτα από διακοπή 50 και πλέον χρόνων. Ωστόσο το αμερικανικό Κογκρέσο διατήρησε το εμπάργκο, παρά την αντίθετη βούληση του τότε προέδρου Μπαράκ Ομπάμα. Τον Νοέμβριο του 2017, με σκοπό να περιορίσει την προσέγγιση που ξεκίνησε ο προκάτοχός του, ο Ντόναλντ Τραμπ επανέφερε μεγάλο μέρος των κυρώσεων.
Ο Χέμινγουέι εγκαταστάθηκε στην Κούβα μετά τον τρίτο του γάμο με την Μάρθα Γκέλχορν, το 1939, έναν χρόνο πριν εκδοθεί το μνημειώδες μυθιστόρημα του «Για ποιόν χτυπά η καμπάνα».
Στα παραπάνω από είκοσι χρόνια που έζησε εκεί, συνδέθηκε με τους ντόπιους -και με τον Φιντέλ Κάστρο- τροφοδοτώντας ακόμη μία πλευρά του μύθου του, που ανάμεσα σε άλλα αφορούσε το αγαπημένο μπαρ του και βεβαίως, το διάσημο ντάκιρι του, Ντάκιρι Πάπα Ντόμπλε, που ακόμη σερβίρεται (οι Κουβανοί αποκαλούσαν τον Χέμινγουεϊ πάπα, δηλαδή, μπαμπά).
Έφυγε από το νησί το 1960, έναν χρόνο μετά την επανάσταση, έχοντας γράψει στη βίλα Φίνκα Βίχια μεταξύ άλλων, το εμβληματικό «Ο γέρος και η θάλασσα». Λίγους μήνες μετά, έβαλε τέλος στη ζωή του στο Αϊντάχο, λίγο πριν τα 62α γενέθλια του.
Φεύγοντας άφησε πίσω -πέρα από προσωπικά αντικείμενα- χιλιάδες σελίδες, από χειρόγραφα μέχρι επιστολές, φωτογραφίες, αλλά και βιβλία με σχόλια και σημειώσεις του (είναι γνωστό ότι έγραφε στα περιθώρια των σελίδων).
Το μουσείο χρηματοδοτείται από το Ίδρυμα Φορντ, τον φορέα American Express Philanthropy και το AT&T Foundation.
(Με πληροφορίες από Guardian)