Αναφορικά με την πρόσφατη συνάντηση του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο για την προσπάθεια επίλυσης θεμάτων μεταξύ κράτους-Εκκλησίας, θα μπορούσαμε να πούμε πως ανακύπτουν ορισμένοι προβληματισμοί στην βάση των κοινών τους τοποθετήσεων.
Αν το προσχέδιο συμφωνίας τελικά προχωρήσει, αυτό δεν θα σημαίνει λιγότερες προστριβές ανάμεσα σε πολιτεία και Εκκλησία σχετικά με εδαφικές ή άλλες διεκδικήσεις γιατί από τον ν.4183/2013 συμπεράνουμε πως μεταξύ δύο εταίρων οι τυχόν αμφισβητήσεις δεν παύουν.
Η Εκκλησία διαπράττει στρατηγικό λάθος ακόμα και ιστορικό θα λέγαμε επιδιώκοντας κανονιστική αυτονομία ή αποκρατικοποίηση αυτής, διότι όταν κάθεσαι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα πρέπει να παραχωρήσεις πράγματα για να λάβεις κάποια άλλα. Είναι φανερό πως ειδικά τα τελευταία χρόνια η Εκκλησία έχει αναμειχθεί σε όλες σχεδόν τις σοβαρές αποφάσεις της πολιτείας πχ.σύμφωνο συμβίωσης και μια τέτοια συμφωνία θα καθιστούσε την Εκκλησία απλό παρατηρητή σε μείζονος σημασίας θέματα της χώρας μας.
Το άρθρο 3 του Συντάγματος και το θέμα της αναθεώρησής του δεν είναι απλό να γίνει,καθώς το συγκεκριμένο άρθρο αφορά ίδιο το DNA της Πολιτείας. Αυτό που θα έπρεπε ίσως να αλλάξει είναι οι δορυφορικές διατάξεις που περιστρέφονται γύρω από το άρθρο 3 του Συντάγματός μας, αυτές δηλαδή που έχουν σχέση με βασικά ατομικά δικαιώματα όπως το α.13 ή το α.16 παρ.2 Σ. και άλλες συναφείς διατάξεις.Βέβαια να πούμε πως το α.3 Σ. πάσχει σίγουρα από προβλήματα, όπως για παράδειγμα με το να λέει πως η Εκκλησία της Ελλάδος είναι αυτοκέφαλη δεν ακριβολογεί. Επίσης θα λέγαμε πως ρυθμίζει περισσότερο τις σχέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Ελληνικής Πολιτείας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο παρά τις σχέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος με την Ελληνική Πολιτεία οι οποίες και αν ακόμα δεν υπήρχε το άρθρο 3 θα ήταν ρυθμισμένες στο α.13 του Συντάγματος.
Τέλος, η εν λόγω συμφωνία δεν αποβλέπει στην μεταβολή του φορέα εργοδοσίας καθώς παραμένουν οι ιερείς θρησκευτικοί λειτουργοί που συνδέονται με υπηρεσιακή έννομη σχέση δημοσίου δικαίου με τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου που είναι οι Μητροπόλεις.Αυτό που αλλάζει είναι ο φορέας μισθοδοσίας,δηλαδή έρχεται η μισθοδοσία στην ίδια τη Μητρόπολη που είναι και ο εργοδότης και έτσι φορέας μισθοδοσίας και φορέας εργοδοσίας ταυτίζονται στο πρόσωπο του φορέα εργοδοσίας μη έχοντας καμία μεταβολή στην υπηρεσιακή έννομη σχέση.