Ένα αγόρι με σοβαρή επιληψία γίνεται ο πρώτος ασθενής στον κόσμο που δοκίμασε μια νέα συσκευή η οποία τοποθετήθηκε στο κρανίο του για τον έλεγχο των επιληπτικών κρίσεων.
Ο νευροδιεγέρτης (neurostimulator), μάλιστα, ο οποίος στέλνει ηλεκτρικά σήματα βαθιά στον εγκέφαλό του, φαίνεται πως μείωσε τις κρίσεις του Oran Knowlson, 13 ετών, κατά 80%..
Η μητέρα του νεαρού, Justine, ανέφερε στο BBC πως ο Oran είναι σαφέστατα χαρούμενος, καθώς έχει «πολύ καλύτερη ποιότητα ζωής».
Η χειρουργική επέμβαση πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2023 στο πλαίσιο μίας δοκιμής στο νοσοκομείο Great Ormond Street του Λονδίνου, όταν ο Oran ήταν 12 ετών.
Ο νεαρός πάσχει από το σύνδρομο Lennox-Gastaut, μία ανθεκτική στη θεραπεία μορφή επιληψίας που εμφάνισε σε ηλικία τριών ετών. Έκτοτε υποφέρει καθημερινά από πολλαπλές επιληπτικές κρίσεις. Για τη μητέρα του, η επιληψία του «στέρησε όλη την παιδική του ηλικία».
Το παιδί πάθαινε διαφορετικές κρίσεις: Έπεφτε στο έδαφος, χτυπιόταν βίαια και έχανε τις αισθήσεις του. Μάλιστα, όπως αναφέρει η ίδια, κατά καιρούς σταματούσε να αναπνέει και χρειαζόταν επείγουσα φαρμακευτική αγωγή για την ανάνηψή του.
Ο Oran είναι στο φάσμα του αυτισμού και έχει και ΔΕΠΥ, αλλά η Justine αναφέρει ότι η επιληψία είναι μακράν το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο γιος της: «Είχα ένα αρκετά έξυπνο τρίχρονο παιδί και μέσα σε λίγους μήνες από την έναρξη των κρίσεων επιδεινώθηκε ραγδαία και έχασε πολλές δεξιότητες».
Οι επιληπτικές κρίσεις προκαλούνται από ανώμαλες εκρήξεις ηλεκτρικής δραστηριότητας στον εγκέφαλο. Η συσκευή Picostim, η οποία εκπέμπει έναν σταθερό παλμό ρεύματος, έχει ως στόχο να μπλοκάρει ή να διαταράσσει τα μη φυσιολογικά σήματα.
Η χειρουργική επέμβαση, η οποία διήρκεσε περίπου οκτώ ώρες, πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2023.
Η ομάδα, με επικεφαλής τον σύμβουλο παιδιατρικό νευροχειρουργό Martin Tisdall, εισήγαγε δύο ηλεκτρόδια βαθιά στον εγκέφαλο του Oran μέχρι να φτάσουν στον θάλαμο, έναν βασικό σταθμό αναμετάδοσης των νευρωνικών πληροφοριών.
Τα άκρα των καλωδίων συνδέθηκαν με τον νευροδιεγέρτη, μια τετράγωνη συσκευή 3,5 εκατοστών και πάχους 0,6 εκατοστών, η οποία τοποθετήθηκε σε ένα κενό στο κρανίο του Oran. Στη συνέχεια, ο νευροδιεγέρτης στερεώθηκε στο περιβάλλον κρανίο.
Μέχρι τώρα, οι νευροδιεγέρτες τοποθετούνταν στο στήθος, με καλώδια που έφταναν μέχρι τον εγκέφαλο. «Αυτή η μελέτη ελπίζουμε ότι θα μας επιτρέψει να προσδιορίσουμε αν η βαθιά εγκεφαλική διέγερση είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για αυτόν τον σοβαρό τύπο επιληψίας και εξετάζει επίσης έναν νέο τύπο συσκευής, ο οποίος είναι ιδιαίτερα χρήσιμος στα παιδιά επειδή το εμφύτευμα βρίσκεται στο κρανίο και όχι στο στήθος», ανέφερε ο Tisdall.
Στον Oran δόθηκε ένας μήνας για να αναρρώσει από την επέμβαση πριν ενεργοποιηθεί ο νευροδιεγέρτης. Ο 13χρονος δεν αισθάνεται τη συσκευή όταν είναι ενεργοποιημένη, ενώ μπορεί να τη φορτίζει καθημερινά μέσω ασύρματων ακουστικών, όσο κάνει τα πράγματα που του αρέσουν, όπως να παρακολουθεί τηλεόραση.
«Είμαστε ευτυχείς που ο Oran και η οικογένειά του έχουν δει τόσο μεγάλο όφελος από τη θεραπεία και που έχει βελτιώσει δραματικά τις κρίσεις του και την ποιότητα ζωής του», λέει ο Tisdall.
Ο Oran παρακολουθεί πλέον μαθήματα ιππασίας, τα οποία σαφώς απολαμβάνει. Παρόλο που μια νοσοκόμα είναι πάντα σε ετοιμότητα με οξυγόνο και ένας από τους δασκάλους του βρίσκεται συνεχώς στο πλάι του για κάθε περίπτωση, κανένας από τους δύο δεν έχει χρειαστεί μέχρι στιγμής να επέμβει.
Στο πλαίσιο της δοκιμής, τρία ακόμη παιδιά με σύνδρομο Lennox-Gastaut θα εφοδιαστούν με τον νευροδιεγέρτη βαθιάς εγκεφαλικής διέγερσης.
Ο Νευροδιεγέρτης Picostim, που ανήκει στην Amber Therapeutics, έχει επίσης χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία ασθενών με νόσο του Parkinson.
Ένας άλλος τύπος νευροδιεγέρτη τοποθετημένος στο κρανίο έχει χρησιμοποιηθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες για τη θεραπεία της επιληψίας.