Kρατώντας ένα πλακάτ με μήνυμα «δεν έχω οξυγόνο» η και πρόεδρος του Συλλόγου Θυμάτων των Τεμπών, Μαρία Καρυστιανού αναφέρθηκε στον αγώνα των οικογενειών για δικαιοσύνη λέγοντας ότι «ανακαλύψαμε δυνάμεις που αγνοούσαμε ότι υπάρχουν».
«Φοβούνται μη τυφλωθούν από το φως που εκπέμπουμε» δήλωσε απευθυνόμενη στο συγκεντρωμένο πλήθος που αποδοκίμαζε την κυβέρνηση.
Σε μια συγκλονιστική ομιλία η κα Κασυστιανού δήλωσε απευθυνόμενη στην Μάρθη, την 20χρονη κόρη της που έχασε τη ζωή της στο σιδηροδρομικό δυστύχημα: «Αγαπημένο μου παιδί, δυο χρόνια πέρασαν από εκείνη τη μαύρη νύχτα. Καρδούλα μου, όλοι σήμερα μαζευτήκαμε εδώ για σένα. Για σένα κορίτσι μου και για όσους δεν φτάσατε ποτέ.
Σαν σήμερα νιώσαμε ότι πεθάναμε μαζί σας. Στις 28 Φλεβάρη του ’23 ξημέρωσε για 57 οικογένειες αλλά και για τις οικογένειες σε όλη την Ελλάδα η μέρα που συγκλόνισε και πάγωσε την ύπαρξή μας. Για όσους από εμάς είχαμε τα παιδιά μας και τους αγαπημένους μας στο τρένο ένα μέρος της ψυχής μας παραμένει μαζί τους και δεν θα επιστρέψει ποτέ. Μέσα στον αλόγιστο πόνο και την ασύλληπτη πραγματικότητα κΚανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι αρχίζει από την πρώτη στιγμή.
Δίπλα μας, σε αυτόν τον Γολγοθά στέκονται μόνιμοι φύλακες βοηθοί οι 57 ψυχές. Αυτές μας καθοδηγούν. Με ό, τι μας έχει απομείνει προχωράμε μπροστά με ευλαβική προσήλωση μόνο στην αλήθεια και τη δικαιοσύνη. Φαίνεται, πως περνώντας ο καιρός, η οργή μας αρχίζει να παίρνει το μέγεθος που αρμόζει στην κατάσταση» δήλωσε επευφημούμενη από τον κόσμο.
«Ο πόνος φούντωσε και έγινε ορμή. Αντιλαμβανόμαστε καθημερινά όλο και περισσότερο το βάθος της σήψης και της προδοσίας. Καθημερινά εμφανίζεται μπροστά μας το τέρας της διεφθαρμένης εξουσίας. Σε συνεχή εγρήγορση αποφεύγουμε τις πονηρές παγίδες τους και το δόλο που ντύνεται κουστούμια, προσποιητά χαμόγελα και ξεδιάντροπες παραπλανητικές δηλώσεις», σημείωσε.
«Απευθύνομαι στους φονιάδες των παιδιών μας. Προσβάλατε και φερθήκατε απαξιωτικά στους νεκρούς μας. Μέλη και οστά των παιδιών μας βρίσκονται άταφα, σε μέρη κρυφά. Διαπράξατε τη μέγιστη ύβρι και θα λάβετε τα δέοντα μέσα από τον παλμό της νέμεσις. Είναι οι ψυχές των παιδιών μας που μας οδηγούν και δεν υπάρχει ιερότερο κάλεσμα από αυτό».
Καθηλωτικές ομιλίες από τους συγγενείς των θυμάτων
Ένα ρίγος διαπέρασε τους χιλιάδες συγκεντρωμένους στην Πλατεία Συντάγματος, όταν συμφοιτητές των αδικοχαμένων νέων ανέγνωσαν τα ονόματα των συνολικά 57 νεκρών του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών πριν δυο χρόνια. Σύσσωμη η πλατεία φώναξε ”παρών” και ”παρούσα” στην ανάγνωσή τους και στο τέλος φώναξε ”αθάνατοι”. Στις συγκινησιακά φορτισμένες ομιλίες το πλήθος ανταποκρινόταν με χειροκροτήματα.
Τον λόγο στη συγκέντρωση πήραν πρώτοι από όλους εκπρόσωποι των φοιτητών, καθώς στην πλειονότητά τους τα θύματα ήταν νέοι, που επέστρεφαν τη μοιραία νύκτα στα σπίτια ή τις σχολές τους. Στις τοποθετήσεις τους όλοι επέμειναν στο αίτημα της γρήγορης απονομής δικαιοσύνης προκειμένου να δικαιωθεί η μνήμη των νεκρών κι ο αγώνας των συγγενών για να χυθεί φως στα αίτια του δυστυχήματος. Οι εκπρόσωποι των φοιτητών δήλωσαν πρόθυμοι να συμπαρασταθούν σε κάθε προσπάθεια.
Ο Βασίλης Ζαβογιάννης εκπρόσωπος του σωματείου των σιδηροδρομικών, όσο κι ο εκπρόσωπος των μηχανοδηγων ΟΣΕ Δ. Κοτσιάφτης, που επίσης μετρούν στον κλάδο τους νεκρούς στο δυστύχημα, εξέφρασαν κι αυτοί τη συμπαράσταση του στον αγώνα των συγγενών για γρήγορη απονομή δικαιοσύνης και επανέλαβαν το αίτημα που βρίσκεται στα χείλη όλων για ασφαλείς μεταφορές και σύγχρονο σιδηρόδρομο.
Ιδιαίτερα φορτισμένες οι στιγμές όταν πήραν τον λόγο γονείς των αδικοχαμένων παιδιών, ο κος Παπαγγελής, η κα Ρούτσι, η κα Λίβα, ο κος Ασλανιδης και κυρίως η κα Καρυστιανού, τόσο στην πλατεία, όσο και στα Τέμπη (με τα οποία υπήρχε απ′ ευθείας σύνδεση) που έγιναν δεκτοί με χειροκροτήματα σεβασμού και συμπαράστασης για το δράμα τους, ευχόμενοι μαζί τους ”ποτέ ξανά Τέμπη”.
Ιδιαίτερη μνεία έγινε από όλους τους συγγενείς στους τραυματίες που ακόμη νοσηλεύονται και τους επιζήσαντες που ακόμη πασχίζουν να επουλώσουν τα ψυχολογικά τραύματα από την τραγική τούτη εμπειρία.
Ο κόσμος στην ογκώδη συγκέντρωση τήρησε ευλαβικά την τάξη που επέβαλε η μέγιστη αυτή εκδήλωση σεβασμού και απομόνωσε και αποδοκίμασε μεμονωμένες προσπάθειες ασέβειας μικροομάδων που θέλησαν να διασαλεύσουν την κοσμιότητα που απαιτεί η επέτειος.
Ο Ηλίας Παπαγγελής, πατέρας της 19χρονης φοιτήτριας Αναστασίας, είπε: «Ζητάμε δικαιοσύνη, περισσότερο οξυγόνο, να φύγουμε από το σκοτάδι, να βγούμε στο φως. Να υπάρχει περισσότερη διαφάνεια και να γίνονται όλα με ασφάλεια και με τον τρόπο που πρέπει. Να μην έχουμε ποτέ ξανά Τέμπη».
Και ο Παύλος Ασλανίδης, πατέρας του 26χρονου Δημήτρη, τόνισε: «Είναι μια ημέρα μνήμης, τιμούμε τα θύματα και το μήνυμα είναι ότι επιτέλους πρέπει να φτιάξουμε ένα κράτος δικαίου για να μην γίνονται ξανά τέτοιες μαζικές δολοφονίες».