Στην τρυφερή ηλικία του νηπιαγωγείου και της πρώτης δημοτικού, σχεδόν όλα τα αγόρια της τάξης επιθυμούν να γίνουν πυροσβέστες (και τα κορίτσια μπαλαρίνες) [στερεοτυπικό το γνωρίζω]. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική από τα παιδικά μας όνειρα. Σύμφωνα με στοιχεία, μόλις 0,2% του εργατικού δυναμικού στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι επαγγελματίες πυροσβέστες (και τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα για τις μπαλαρίνες).
Ωστόσο, στο σύγχρονο επιχειρείν των τρελών ρυθμών και του ολοκληρωτικού υπαρξιακού άγχους, οι συγκρούσεις είναι πλέον περισσότερες από ποτέ. Για αυτό, είναι απαραίτητο να υπάρχουν κάποιες βασικές γνώσεις “πυροσβεστικής”. Ποιες είναι αυτές; Δείτε τις στο άρθρο μου που ακολουθεί.
Τα τρία στάδια της σύγκρουσης
Κατά πάσα πιθανότητα έχει συμβεί και σε εσάς. Στην αρχή, κάτι σας ενοχλεί στην συμπεριφορά του υφιστάμενου, του συνεργάτη, του προμηθευτή. Κατόπιν, αποφασίζετε να αγνοήσετε αυτό που σας ενοχλεί. Όμως, όταν αγνοείς κάτι, αυτό, δυστυχώς, δεν πρόκειται να εξαφανιστεί. Στη συνέχεια, το επόμενο στάδιο, όταν πλέον δεν μπορείτε να το αγνοήσετε, είναι να ζήσετε μαζί του.
Προσπαθείτε να πείσετε τον εαυτό σας ότι ο εργασιακός χώρος δεν μπορεί να αποτελείται από άτομα με 100% σύμπνοια απόψεων (που είναι σωστό), και ότι αρκεί να συμβιβαστείτε με αυτό που σας ενοχλεί και όλα θα πάνε καλά. Όμως ούτε αυτό λειτουργεί φυσικά. Και έτσι φτάνετε τελικά στο τρίτο στάδιο της σύγκρουσης που είναι η επίθεση. Οφθαλμόν αντί οφθαλμού. Είναι η στιγμή που εκσφενδονίζονται τασάκια, χέρια χτυπάνε στα τραπέζια και εσείς κάνετε την καλύτερη προσβλητική ομιλία της ζωής σας (που μετά θα ευχόσασταν να μην είχατε κάνει ποτέ).
Αντί να αγνοείτε, να συμβιβάζεστε και να επιτίθεστε, μπορείτε να ακολουθήσετε τους παρακάτω τέσσερις κανόνες.
Ο κανόνας της σπίθας
Η φωτιά που κατακαίει ένα τεράστιο δάσος στην αρχή δεν είναι παρά μια μικρή σπίθα. Μην αφήνετε τις καταστάσεις να βγαίνουν εκτός ελέγχου και προσπαθήστε να αντιμετωπίζετε τις συγκρούσεις στον εργασιακό χώρο όταν είναι ακόμη σε εμβρυακή φάση. Αυτός είναι ο κανόνας της σπίθας.
Εάν καλέσετε έναν υφιστάμενό σας στο γραφείο σας, την πρώτη φορά που θα συμβεί κάτι που σας ενοχλεί, το πιθανότερο είναι να κάνετε μία πολιτισμένη συζήτηση και, κατά πάσα πιθανότητα, να βρείτε τη λύση. Εάν τον καλέσετε την εικοστή φορά – τα είπαμε παραπάνω, καλύτερα να στερεώσετε τα τασάκια.
Ο κανόνας του 5%
Όταν υπάρχει σύγκρουση, είναι σαφές ότι θεωρείτε πώς έχετε το δίκιο με το μέρος σας. Όχι απλά το δίκιο, αλλά όλου του κόσμου το δίκιο. Μιλάτε με ανόητους που δεν μπορούν να καταλάβουν αυτό που προσπαθείτε να τους εξηγήσετε, και αναρωτιέστε τι δουλειά έχουν κάτω από την ίδια στέγη με εσάς. Πιστεύετε ότι έχετε 100% δίκιο!
Περιμένετε όμως ένα λεπτό. Τι θα συνέβαινε, αν αντί για 100% δίκιο είχατε 95% δίκιο; Δεν σας ζητώ να δώσετε στην άλλη πλευρά το ευεργέτημα της αμφιβολίας (benefit of a doubt), αλλά να κάνετε μία συζήτηση με τον εαυτό σας. Αλήθεια, πώς φτάσατε σε αυτή την κατάσταση; Μήπως, ας πούμε, τους τελευταίους 6 μήνες, υπάρχει ένα 5%, στο οποίο εσείς χειριστήκατε την κατάσταση λάθος;
Εφαρμόζοντας τον κανόνα του 5% και κάνοντας μία ανακεφαλαίωση στο πώς φτάσατε στο τωρινό σας αδιέξοδο, θα εκπλαγείτε από το πόσο συχνά θα ανακαλύψετε σκελετούς στη δική σας ντουλάπα. Επιπλέον, μόλις το συνειδητοποιήσετε, θα νιώσετε ότι ο θυμός σας, σχεδόν αμέσως, θα έχει υποχωρήσει αισθητά. Με τον κανόνα του 5%, η σύγκρουση είναι πολύ πιθανό να αποφευχθεί.
Ο κανόνας του θεωρείου
Κάθε σύγκρουση μπορεί να δραματοποιηθεί. Η στιγμή που εσείς και ο συνομιλητής φωνάζετε και χτυπιέστε (ελπίζω όχι μεταξύ σας) είναι κάτι που θα μπορούσε να συμβεί στο σανίδι της σκηνής, σε μια θεατρική παράσταση. Σας ζητώ να φύγετε από την υποθετική αυτή σκηνή και να μετακομίστε στο θεωρείο. Από εδώ ψηλά, βλέπετε τα πράγματα καλύτερα και έχετε σαφέστερη άποψη.
Ο κανόνας του θεωρείου μοιάζει με το να βγαίνετε από ένα σύμπαν δύο διαστάσεων και να πηγαίνετε σε ένα τρισδιάστατο σύμπαν. Η διαφορά είναι τεράστια. Όταν λοιπόν δείτε τη μεγαλύτερη εικόνα, είναι πολύ πιθανό να νιώσετε μικρότερο θυμό. Ο κανόνας του θεωρείου ίσως είναι ο πιο σημαντικός κανόνας στην αποφυγή των συγκρούσεων.
Ο κανόνας των παπουτσιών
Πώς είναι δυνατόν να αλλάξετε το μυαλό κάποιου εάν δεν γνωρίζετε τι έχει στο μυαλό του; Πολλές συγκρούσεις γεννιούνται, υποδαυλίζονται και κορυφώνονται ακριβώς επειδή υπάρχει χάσμα κατανόησης μεταξύ του τι πιστεύει η άλλη πλευρά και του τι νομίζετε εσείς ότι πιστεύει. Εφαρμόστε τον κανόνα των παπουτσιών.
Μπείτε στη θέση τους και αρχίστε τη συζήτηση από το σημείο που είναι το δικό τους μυαλό. Βρείτε τα επιχειρήματά τους και αντιτάξτε τα στα δικά σας, έχοντας μπει στα δικά τους παπούτσια. Είναι πολύ πιθανό η διόραση που θα αποκτήσετε από αυτή την αλλαγή ρόλων να αδρανοποιήσει τη βόμβα που είναι έτοιμη να εκραγεί.
Επίλογος
Ακολουθήστε αυτούς τους 4 κανόνες, μειώστε τις εργασιακές συγκρούσεις στον χώρο σας, αυξήστε την παραγωγικότητά σας, και, πάνω από όλα, προστατέψτε την υγεία σας. Η ζωή είναι πολύ σύντομη για να την περνάτε μαλώνοντας!