Όταν ο Όλιβερ Κρόμγουελ νίκησε τον Βασιλιά Κάρολο Α της Αγγλίας και κέρδισε το πρώτο αγγλικό εμφύλιο πόλεμο εισήλθε έφιππος θριαμβευτικά στο Λονδίνο όπου τον υποδέχθηκε πλήθος κόσμου. Κατά τη θριαμβευτική του είσοδο ο υπασπιστής του λέει «δες πόσο κόσμος μαζεύτηκε να σε υποδεχτεί» και ο Κρόμγουελ του απαντά: «όταν με πηγαίνουν για κρέμασμα θα μαζευτεί διπλάσιος». Ο Κρόμγουελ ήταν βαθιά θρησκευόμενος πουριτανός και ως πραγματιστής γνώριζε, πόση εφήμερη είναι η δόξα και πόσο εύκολα ανατρέπεται η καλή τύχη.
Άλλωστε τα πάντα είναι σύμφωνα με τον Άγιο Γρηγόριο Νύσσης «ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης» και κατά τη λατινική μετάφραση που έχει επικρατήσει διεθνώς ( vanitas vanitarum et omnia vanitas ). Αυτό όμως δεν το έχουν καταλάβει κάποιοι που με τη βοήθεια των ΜΜΕ αποκαλούνται και θεωρούν τους εαυτούς τους celebrities, επιζητούν τη αναγνώριση και τη προβολή, αλλά όταν περάσει η περίοδος (κοινώς μπογιά) της αναγνώρισης και έλθει η περίοδος του «κάπου σας ξέρω» ή του « your face looks familiar» τότε έρχεται η περίοδος του ψυχαναλυτή.
Σε κάποιους η αγαθή τύχη δίνει μια καλή ζωή και σε κάποιους κάτι παραπάνω, όπως μια ευκαιρία για διάκριση και ατομική και οικογενειακή ευτυχία σε τέτοιο βαθμό, που δεν έχεις να περιμένεις τίποτα άλλο στη ζωή με κλασσικό παράδειγμα τον Διαγόρα τον Ρόδιο, που έζησε τον 5ο πχ αιώνα και ήταν ο διασημότερος πυγμάχος της αρχαιότητας, πολλές φορές ολυμπιονίκης, αυτός και τα παιδία του, τόσο γνωστός που ο Πίνδαρος του αφιέρωσε ωδή. Όταν δε γέρος πλέον τα δύο παιδιά του αναδείχτηκαν νικητές στη πυγμαχία και στο παγκράτιο σε ολυμπιακούς αγώνες και πήραν το γέρο πατέρα τους στους ώμους και τον περίεφεραν στο στάδιο, τότε όλοι θεατές ζητωκραύγαζαν και έλεγαν « Κάτθανε Διαγόρα, ουκ εις Όλυμπο αναβήση» και πέθανε ευτυχισμένος.
Λέγεται, ότι την ώρα της στέψης του Ρωμαίου αυτοκράτορα υπήρχε πάντα κάποιος που επαναλάμβανε στον αυτοκράτορα τη φράση «Memento mori», που σημαίνει «Θυμήσου τον θάνατο». Αυτό γίνονταν για να του υπενθυμίσει τη θνησιμότητα του ώστε να τον αποτρέψει από το να είναι άδικος και αλαζόνας.
Μήπως θα έπρεπε κάποιος να υπενθυμίζει σε πολλούς σύγχρονους πολιτικούς συνεχώς και όχι μόνο την ώρα του θριάμβου τους να μην είναι άδικοι και αλαζόνες, γιατί όλα τα ζώα είναι ίσα και όχι μερικά να είναι περισσότερο ίσα από τα άλλα (Orwwell Η φάρμα των ζώων).
Ο Andy Warhol έλεγε, ότι κάθε άνθρωπος δικαιούται μια φορά στη ζωή του πέντε λεπτά δημοσιότητας. Εκεί θα φανεί ο ψυχισμός του, ο χαρακτήρας του και γιατί όχι οι κρυφές επιθυμίες και τα απωθημένα. Φαίνεται ότι αυτές τις μέρες και με την ευκαιρία της θέσπισης του γάμου των ομοφυλοφύλων και της υιοθεσίας από αυτούς πολλοί θα έχουν την ευτυχία να απολαύσουν πέντε λεπτά δημοσιότητας και μετά Αυλαία.
***
Λέανδρος Τ.Ρακιντζής Αρεοπαγίτης ε.τ.