Το πρόγραμμα του ΚΠΙΣΝ συνεχίζεται και αυτή την εβδομάδα, με μουσική και αναγνώσεις.
Από την Τρίτη 26 Μαΐου στις 18.00, στο πλαίσιο της σειράς #snfccAtHome: Αναγνώσεις: παιδικό βιβλίο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), ο αγαπημένος ηθοποιός Δημήτρης Πιατάς διαβάζει το κλασικό παιδικό μυθιστόρημα της Πηνελόπης Σ. Δέλτα Τρελαντώνης σε σκηνοθετική επιμέλεια του Βίκτωρα Αρδίττη.
Την ανάγνωση συνοδεύουν τέσσερα έργα που δημιούργησε, ειδικά για τη σειρά, ο ζωγράφος Αλέκος Λεβίδης, καθώς και πρωτότυπη μουσική του συνθέτη Κώστα Βόμβολου.
Ο Tρελαντώνης ακολουθεί τη μεγάλη επιτυχία που είχε Το καπλάνι της βιτρίνας της Άλκης Ζέη, σε ανάγνωση της Όλιας Λαζαρίδου και σκηνοθετική επιμέλεια του Γιώργου Νανούρη, που ολοκληρώθηκε σε δέκα επεισόδια. Την σειρά συνόδευσαν πέντε μοναδικά ζωγραφικά έργα που εμπνεύστηκε από το βιβλίο ο Αλέκος Λεβίδης καθώς και μουσική που συνέθεσε ο Δημήτρης Μαραγκόπουλος.
Εδώ και έναν αιώνα περίπου, ο Τρελαντώνης παραμένει ένα από τα δημοφιλέστερα μυθιστορήματα του νεανικού αναγνωστικού κοινού. Πρωτοκυκλοφόρησε το 1932, επανεκδόθηκε επανειλημμένα και αγαπήθηκε από πολλές γενιές παιδιών. Μυθιστόρημα της ωριμότητας της Πηνελόπης Σ. Δέλτα, εμποτισμένο από προσωπικές μνήμες και βιώματα της παιδικής της ηλικίας, το βιβλίο περιγράφει τις συναρπαστικές περιπέτειες, το καλοκαίρι του 1879, των τεσσάρων αδελφών της οικογένειας Μπενάκη -η Δέλτα ήταν κόρη του εθνικού ευεργέτη Εμμανουήλ Μπενάκη- στον Πειραιά, που αφήνουν την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου για να περάσουν ανέμελα τις διακοπές τους στο αρχοντικό των θείων τους στον λόφο της Καστέλλας. Εκεί, η Αλεξάνδρα, η Πουλουδιά (Πηνελόπη), ο Αλέξανδρος και ο Αντώνης -που τον φωνάζουν Τρελαντώνη γιατί είναι «σκάνταλος και πολύ άτακτος, και κάθε λίγο έβρισκε τον μπελά του»- θα έρθουν αντιμέτωποι με τη νέα τους ζωή αλλά και με τον κόσμο των μεγάλων.
Εμβληματική φυσιογνωμία της νεοελληνικής λογοτεχνίας των αρχών του 20ού αιώνα, με έντονη πολιτική, κοινωνική και ανθρωπιστική δράση, η Πηνελόπη Σ. Δέλτα (1874, Αλεξάνδρεια -1941, Αθήνα) διαδραμάτισε σε χαλεπούς καιρούς για το γλωσσικό ζήτημα σημαίνοντα ρόλο στην προσπάθεια για την καθιέρωση της δημοτικής στη νεανική πεζογραφία και στα παιδαγωγικά εγχειρίδια, ενώ διείσδυσε όσο καμία άλλη συγγραφέας της εποχής της στον ευαίσθητο ψυχισμό των παιδιών πλάθοντας με ρεαλισμό χαρακτήρες γνήσιους, διαυγείς, όλο ζωντάνια. Για το σύνολο του έργου της τιμήθηκε με το Αργυρό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών (1930). Η λογοτεχνική παρακαταθήκη της επηρέασε καθοριστικά σημαντικούς μεταγενέστερους ομότεχνούς της.
Ακούστε ένα teaser από τον Δημήτρη Πιατά που μας προσκαλεί στον συναρπαστικό κόσμο του άτακτου και σκανταλιάρη Τρελαντώνη
Ο Δημήτρης Πιατάς, ο σπουδαίος μας ηθοποιός, έμπειρος στις παραγωγές για παιδιά αφού είχε δανείσει τη φωνή του στον χαρακτήρα Πίκο Απίκο στην εμβληματική Φρουτοπία του Ευγένιου Τριβιζά, ηχογράφησε τον Τρελαντώνη την περίοδο της καραντίνας στο σπίτι του στην Αθήνα. Την σκηνοθετική επιμέλεια ανέλαβε ο σκηνοθέτης Βίκτωρ Αρδίττης που έχει σπάνια εμπειρία και στο θέατρο για το ραδιόφωνο. Ο Αλέκος Λεβίδης, ένας από τους σημαντικότερους Νεοέλληνες ζωγράφους, εμπνεύστηκε από το μυθιστόρημα και δημιούργησε τέσσερις πρωτότυπους πίνακες που θα συνοδεύουν την ανάγνωση του βιβλίου. Τέλος, ο συνθέτης Κώστας Βόμβολος, έγραψε πρωτότυπη μουσική για το σήμα των επεισοδίων καθώς και μουσικές «γέφυρες».
Την Τετάρτη 27 Μαΐου στις 19.00 συνεχίζεται η διαδικτυακή ηχητική σειρά του ΚΠΙΣΝ Αναγνώσεις με το πεζογράφημα Ιογενής πνευμονία του Ζήσιμου Λορεντζάτου. Διαβάζει ο Νίκος Κουρής, ένας από τους σημαντικότερους πρωταγωνιστές του θεάτρου μας.
Η Ιογενής πνευμονία αποτελεί το μοναδικό αφήγημα που επιχείρησε να γράψει ο Ζήσιμος Λορεντζάτος, μολονότι ο ίδιος δεν θεωρούσε τον εαυτό του πεζογράφο. Στο σύντομο κείμενό του, αν και απέφευγε συνειδητά τις αυτοαναφορικές εξομολογήσεις, μιλά σε τρίτο πρόσωπο για τη μοναξιά του αρρώστου και για την περιπέτεια υγείας που έζησε τον Αύγουστο του 1981, η οποία άρχισε στην Κεφαλονιά και συνεχίστηκε στην Αθήνα με τη νοσηλεία του στο νοσοκομείο Σωτηρία, έχοντας διαγνωστεί με ιογενή πνευμονία. Αυτό το σπάνιo -και χαμένο μέχρι το 2016- πεζό του φαίνεται πως δουλεύτηκε επανειλημμένα από τον κορυφαίο δοκιμιογράφο, κριτικό, ποιητή και μεταφραστή, αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Παραδόξως, το ανέκδοτο χειρόγραφο του Λορεντζάτου βρέθηκε σε ημιτελή -ίσως και σχεδόν τελική- μορφή ανάμεσα σε άλλα γραπτά του πριν από τέσσερα χρόνια, όταν το αρχείο του παραδόθηκε στο Ελληνικό Λογοτεχνικό Ιστορικό Αρχείο του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης, το οποίο μάλιστα τύπωσε το βιβλίο την ίδια χρονιά.
Προσηλωμένος στην πνευματικότητα, εμμονικός αναζητητής λέξεων, κοσμοπολίτης με ευρύ πεδίο γνώσεων και βαθιά αγάπη και γνώση της ελληνικής παράδοσης, ο Ζήσιμος Λορεντζάτος (1915–2004) είναι ένας από τους κορυφαίους Έλληνες λόγιους. Γιος του δημοτικιστή πανεπιστημιακού καθηγητή της κλασικής φιλολογίας Παναγή Λορεντζάτου, καταπιάστηκε κυρίως με το δοκίμιο εκπονώντας μελέτες για σπουδαίους Έλληνες και ξένους συγγραφείς (Καβάφης, Κάλβος, Παπαδιαμάντης, Σεφέρης, Σολωμός, Σαραντάρης, Έλιοτ, Ζιντ, Βίτγκενσταϊν, Πάουντ κ.ά.). Τα Γράμματα Σεφέρη - Λορεντζάτου είναι μια από τις σπουδαιότερες ελληνικές αλληλογραφίες. Το 2001 τιμήθηκε με το Βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη για το σύνολο του έργου του, ενώ το 1988 του απονεμήθηκε το Α΄ Κρατικό Βραβείο Κριτικής-Δοκιμίου, το οποίο όμως δεν αποδέχτηκε, καθώς ήταν ένας σεμνός και εσωστρεφής άνθρωπος που αγαπούσε την απλότητα και δεν επιδίωκε τίτλους, αξιώματα και δημοσιότητα. Όπως έλεγε: «Τη ζωή τη ζούμε. Ο καρπός της τρώγεται, και το πολύ που κάνεις με το γράψιμο αναμασάς τα φλούδια της. Παίρνω το γράψιμο σαν μια τέχνη που πασχίζω να την κάνω όσο μπορώ σωστά, ώστε να χρησιμέψει σε κάτι στη ζωή μας […]».
Ανάγνωση: Νίκος Κουρής
Μουσικό σήμα: Νίκος Γαλενιανός
Ο Αλέξης Καραϊσκάκης-Νάστος έπαιξε τσέλο για την ηχογράφηση του μουσικού σήματος.
Ηχοληψία - Μίξη - Mastering: Γιώργος Μαντάς
Με την ευγενική παραχώρηση του ΜΙΕΤ και των κληρονόμων του Ζήσιμου Λορεντζάτου.
Με τον Παύλο Παυλίδη, έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της ελληνικής εναλλακτικής ροκ σκηνής, συνεχίζεται την Παρασκευή 29 Μαΐου στις 21.00 η νέα διαδικτυακή σειρά συναυλιών του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) #snfccAtHome: music.
Ο αγαπημένος τραγουδοποιός παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο project που ετοίμασε την περίοδο της καραντίνας ειδικά για τη διαδικτυακή συναυλία στο ΚΠΙΣΝ. Μόνος του επί σκηνής, ερμηνεύει με τη συνοδεία της κιθάρας του και πλήκτρων τραγούδια που όλοι έχουμε αγαπήσει και χιλιοτραγουδήσει, από τα θρυλικά «Ξύλινα Σπαθιά» μέχρι τη σόλο καριέρα του, πάντα με το αυθεντικό του ηχόχρωμα και στυλ. Ο Παύλος Παυλίδης επιστρέφει στο ΚΠΙΣΝ, μετά τις συναυλίες που είχε δώσει με τον ΓΙΑΝ ΒΑΝ τον Σεπτέμβριο του 2019, στο πλαίσιο της σειράς Music Escapades, καθώς και με την Katerine Duska τον Αύγουστο του 2016, εγκαινιάζοντας τη σειρά συναυλιών Parklife.
Τη σκυτάλη παίρνει η Σαβίνα Γιαννάτου Live από τον Φάρο του ΚΠΙΣΝ, το Σάββατο 30 Μαΐου, στις 21.00.
Η συναυλία θα παραμείνει διαθέσιμη για 60 ώρες στην ιστοσελίδα, στο YouTube και στο Facebook του ΚΠΙΣΝ.
Τη συνοδεύει στο πιάνο ο εξαιρετικός πιανίστας της τζαζ Σπύρος Μάνεσης, ο οποίος έχει διασκευάσει και τα τραγούδια της συναυλίας και πρόσφατα εμφανίστηκε μαζί με τη Δήμητρα Γαλάνη στην ίδια σειρά συναυλιών.
Η Σαβίνα Γιαννάτου είναι γνωστή εδώ και χρόνια για την εξαιρετική της ικανότητα να συνδυάζει στοιχεία αυτοσχεδιασμού με τις μουσικές του κόσμου. Διεθνώς καταξιωμένη, με σπάνιες ερμηνευτικές δυνατότητες, έχει μαγέψει με την ερμηνεία της τα ακροατήρια των χωρών που τακτικά επισκέπτεται, από το Barbican του Λονδίνου έως το WOMAD festival, σε Αμερική, Νέα Ζηλανδία και Αυστραλία και έχει ενθουσιάσει τους πιο απαιτητικούς κριτικούς μουσικής σε όλο τον κόσμο.
Ο Σπύρος Μάνεσης ανήκει στη νέα γενιά Ελλήνων μουσικών της τζαζ, με πολύχρονες σπουδές σε Ελλάδα και Ολλανδία και καλλιτεχνική δραστηριότητα σε όλη την Ευρώπη.
Με τη συνάντησή τους στη σκηνή του ΚΠΙΣΝ, η Σαβίνα Γιαννάτου και ο Σπύρος Μάνεσης μας καλούν να περιπλανηθούμε μαζί σε διαφορετικές μουσικές παραδόσεις με όχημα την τζαζ και τον αυτοσχεδιασμό. Τραγούδια διαφορετικών λαών, σε διαφορετικές γλώσσες και μουσικά ιδιώματα, εναλλάσσονται με την έντεχνη ελληνική μουσική μέσα από μια ενιαία προσέγγιση για πιάνο και φωνή. Το ελληνόφωνο τραγούδι της Κάτω Ιταλίας συνυπάρχει με τη μουσική της Αρμενίας, του Λιβάνου, της Κορσικής, της Σαρδηνίας, αλλά και με τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, της Λένας Πλάτωνος και του Νίκου Κυπουργού.