Το δεξιό μπλοκ της Σουηδίας διατηρεί ισχνό προβάδισμα με καταμετρημένο περίπου το 90% των ψήφων μετά τις εθνικές εκλογές της Κυριακής, με τα αποτελέσματα να προδιαγράφουν αλλαγή κυβέρνησης μετά από οκτώ χρόνια διακυβέρνησης των Σοσιαλδημοκρατών.
Νωρίς τη Δευτέρα, τα στοιχεία έδειχναν ότι οι Μετριοπαθείς, οι Σουηδοί Δημοκράτες, οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Φιλελεύθεροι κέρδιζαν 176 έδρες στο κοινοβούλιο των 349 εδρών έναντι 173 της κεντροαριστεράς.
Σε μια σαφή στροφή της Σουηδίας προς τα δεξιά, οι αντιμεταναστευτικοί Δημοκράτες πρόκειται να ξεπεράσουν τους Μετριοπαθείς ως το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα και το μεγαλύτερο στην αντιπολίτευση - μια ιστορική αλλαγή σε μια χώρα που εδώ και καιρό υπερηφανεύεται για την ανεκτικότητα και το άνοιγμα στη διαφορετικότητα.
Παρόλα αυτά, ο ηγέτης των Μετριοπαθών, Ουλφ Κρίστερσον είναι πιθανό να είναι υποψήφιος της δεξιάς για την πρωθυπουργία.
«Δεν ξέρουμε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα», είπε ο Κρίστερσον στους υποστηρικτές του. «Αλλά είμαι έτοιμος να κάνω ό,τι μπορώ για να σχηματίσω μια νέα, σταθερή και δυναμική κυβέρνηση για ολόκληρη τη Σουηδία και όλους τους πολίτες της».
Δεδομένου ότι οι ψήφοι στο εξωτερικό και ορισμένες ταχυδρομικές ψήφοι δεν έχουν ακόμη καταμετρηθεί και το χάσμα μεταξύ των δύο μπλοκ είναι μικρό, τα αποτελέσματα ενδέχεται να αλλάξουν. Η σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός Μαγκνταλένα Αντερσον δεν παραδέχτηκε την ήττα της το βράδυ των εκλογών, λέγοντας ότι τα αποτελέσματα είναι πολύ αμφίρροπα για να ανακοινωθούν.
Η εκλογική αρχή είπε ότι το προκαταρκτικό αποτέλεσμα θα είναι διαθέσιμο το νωρίτερο την Τετάρτη.
Ο Κρίστερσον είπε ότι θα επιδιώξει να σχηματίσει κυβέρνηση με τους Χριστιανοδημοκράτες και, πιθανώς, τους Φιλελεύθερους, ενώ θα βασιστεί μόνο στην υποστήριξη των Σουηδών Δημοκρατών στο κοινοβούλιο. Αλλά μπορεί να του είναι δύσκολο να κρατήσει σε απόσταση ένα κόμμα που θα είναι μεγαλύτερο από το δικό του.
«Αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι θα υπάρξει αλλαγή εξουσίας. Φιλοδοξία μας είναι να μπούμε στην κυβέρνηση», είπε ο ηγέτης των Σουηδών Δημοκρατικών, Τζίμι Ακεσον, στους ενθουσιασμένους υποστηρικτές σε ένα μετεκλογικό πάρτι.
«Πριν από δώδεκα χρόνια μπήκαμε στο κοινοβούλιο, νομίζω ότι πήραμε τότε 5,7%. Αυτή τη στιγμή έχουμε 20,7%» τόνισε ο ηγέτης του ακροδεξιού αντιμεταναστευτικού κόμματος.
Στην προεκλογική εκστρατεία τα κόμματα κονταροχτυπήθηκαν για την εγκληματικότητα και τις συμμορίες, μετά από μια σταθερή αύξηση των πυροβολισμών που έχει εκνευρίσει τους ψηφοφόρους, ενώ ο αυξανόμενος πληθωρισμός και η ενεργειακή κρίση μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχουν καταλάβει ολοένα και περισσότερο επίκεντρο της προσοχής.
Ενώ τα ζητήματα του νόμου και της τάξης αποτελούν πρόβλημα για τους δεξιούς, η συσσώρευση οικονομικών προβλημάτων καθώς τα νοικοκυριά και οι εταιρείες αντιμετωπίζουν υψηλές τιμές ρεύματος είχε θεωρηθεί ότι ενισχύει την πρωθυπουργό Αντερσον - ήταν υπουργός Οικονομικών για πολλά χρόνια πριν γίνει η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Σουηδίας πριν από ένα χρόνο.
Ο Κρίστερσον είχε θέσει τον εαυτό του ως τον μοναδικό υποψήφιο που θα μπορούσε να ενώσει τη δεξιά και να την ανατρέψει. Οταν ανέλαβε ηγέτης των Μετριοπαθών το 2017, οι Σουηδοί Δημοκράτες, ένα κόμμα κατά της μετανάστευσης με υπέρμαχους της «λευκής υπεροχής» μεταξύ των ιδρυτών του, αποκλείστηκαν από τη δεξιά και την αριστερά. Ωστόσο, ο Κρίστερσον έχει βαθμιαία εμβαθύνει τους διακομματικούς δεσμούς μετά την ήττα των εκλογών το 2018 και οι Σουηδοί Δημοκράτες θεωρούνται όλο και περισσότερο ως μέρος της κυρίαρχης δεξιάς.
Η προοπτική των Σουηδών Δημοκρατών να έχουν λόγο στην κυβερνητική πολιτική ή να ενταχθούν στο υπουργικό συμβούλιο έχει διχάσει τους ψηφοφόρους.
Το αποτέλεσμα αυτό ταιριάζει με ένα μοτίβο κερδών για την αντιμεταναστευτική δεξιά πτέρυγα σε όλη την Ευρώπη, όπου η Ιταλία φαίνεται έτοιμη να εκλέξει ένα συντηρητικό μπλοκ, συμπεριλαμβανομένων των Brothers of Italy της Τζόρτζια Μελόνι και της Λέγκας του Ματέο Σαλβίνι.
Όποιο μπλοκ κι αν κερδίσει, οι διαπραγματεύσεις για το σχηματισμό κυβέρνησης σε ένα πολωμένο και συναισθηματικά φορτισμένο πολιτικό τοπίο είναι πιθανό να είναι μακρές και δύσκολες.
Η Αντερσον θα χρειαστεί να λάβει υποστήριξη από το Κόμμα του Κέντρου και την Αριστερά, που είναι ιδεολογικά αντίθετα, καθώς και από το Κόμμα των Πρασίνων, εάν θέλει μια δεύτερη πρωθυπουργική θητεία.