Μία από τις συνηθέστερες παρατηρήσεις των ιδοκτητών σκύλου είναι ότι ο σκύλος τους καταναλώνει γρασίδι, τόσο στην ώρα του περιπάτου όσο και καθώς βγαίνει στον κήπο.
Τί οδηγεί όμως το σκύλο μας σε αυτή τη συμπεριφορά;
Πρόκειται για μία συμπεριφορά που μπορεί να οφείλεται σε ένα σύνολο παραγόντων όπως βλέπουμε παρακάτω.
Το κάνει για να επιτύχει καλύτερη πέψη.
Καθώς ο σκύλος καταναλώνει γρασίδι ένα από τα πράγματα που θέλει να πετύχει είναι η καλύτερη πέψη. Είτε νιώθει φούσκωμα, ναυτία, στομαχική διαταραχή ή ακόμη και αίσθηση μη επιτυχούς κένωσης, επιλέγει ενστικτωδώς κάτι που θα βοηθήσει και αυτό είναι η φυτική ίνα που εμπεριέχεται στο γρασίδι. Σε αυτήν την περίπτωση επιλέξτε τροφές πλούσιες σε φυτική ίνα ή προσθέστε φρέσκα λαχανικά στο καθημερινό του φαγητό.
Το κάνει για να απομακρύνει ενδοπαράσιτα.
Στο μυαλό του σκύλου μας –και σωστά- ο κύριος τρόπος να απομακρύνει ενδοπαράσιτα του εντέρου είναι η φυτική ίνα. Έτσι τρώει γρασίδι προκειμένου να μειώσει και να εξαλείψει τα συμπτώματα που του προκαλούν τα ενδοπαράσιτα όπως φούσκωμα, φαγούρα στον πρωκτό αλλά και υδαρείς κενώσεις. Mην αμελείτε τη χορήγηση χαπιού για ενδοπαράσιτα κάθε 3 μήνες ή αναλόγως με την οδηγία του κτηνιάτρου σας.
Το κάνει από ανία.
Το γρασίδι ,ιδίως αυτό που βρίσκεται έξω ανά περιοχές στις οποίες κάνουμε τον περίπατο με το σκύλο μας , συγκεντρώνει πολλές μυρωδιές -οι περισσότερες εξαιρετικά ενδιαφέρουσες για το μικρό μας φίλο. Έτσι δεν είναι τυχαίο που επιλέγει να καταναλώσει κάτι το οποίο έχει τόσες πολλές μυρωδιές αφού μετά την όσφρηση και την ακοή το τρίτο κυριότερο εργαλείο αντίληψης του σκύλου είναι το στόμα του.
Σε κάθε περίπτωση το γρασίδι δεν είναι και τόσο...αθώο. Εκτός από πολλή βρωμιά-αφού βρίσκεται έξω και εκτεθειμένο σε καθετί- μπορεί να εμπεριέχει και πολλούς παθογόνους παράγοντες κυρίως από περιττώματα πτηνών της πόλης. Γι’αυτό καλό θα ήταν να μην τον αφήνετε να το καταναλώνει πόσω μάλλον ανεξέλεγκτα.