Τα κορυφαία «γεράκια» της Ρωσίας συσπειρώθηκαν πίσω από την ταπεινωτική απόφαση υποχώρησης των ρωσικών δυνάμεων από τη Χερσώνα, ωστόσο ο διοικητής που την εισηγήθηκε δέχεται πλέον πολύ μεγάλη πίεση για να αποδείξει ότι επρόκειτο για τη σωστή απόφαση.
Ο Σεργκέι Σουροβίκιν, που έχει χαρακτηριστεί «στρατηγός Αρμαγεδδών» από τα ρωσικά ΜΜΕ επειδή θεωρείται ανελέητος, εισηγήθηκε στις 9 Νοεμβρίου να αποχωρήσουν οι δυνάμεις της Μόσχας από τη Χερσώνα και τη δυτική όχθη του Δνείπερου, όπου ήταν εκτεθειμένες.
Ο Σουροβίκιν, 56χρονος βετεράνος της Τσετσενίας και της Συρίας ο οποίος έχει παρασημοφορηθεί από τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, υποστήριξε πως η υποχώρηση, η οποία ολοκληρώθηκε δύο ημέρες αργότερα, θα επέτρεπε στη Μόσχα να εξοικονομήσει εξοπλισμένο και να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις που ήταν εκεί – 30.000 στρατιώτες, σύμφωνα με τις ΗΠΑ- σε επιθέσεις αλλού.
Κάποια από αυτά τα στρατεύματα έχουν μετακινηθεί στην ανατολική Ουκρανία, όπου μαίνονται σκληρές μάχες, και ο Σουροβίκιν πιέζεται να δείξει ότι η κίνηση ήταν σωστή, εν όψει του χειμώνα.
«Περιμένουμε τα θαυμάσια αποτελέσματά σου και προσεύχομαι για εσένα κάθε μέρα» είπε στον Σουροβίκιν η Μαργκαρίτα Σιμονιάν, διευθύντρια σύνταξης του RT TV και μία εκ των κύριων υποστηρικτών του πολέμου. Επίσης, τον κάλεσε να αγνοήσει τις «ανοησίες» των επικριτών, σε μια αναφορά σε στρατιωτικούς bloggers που αποδοκίμασαν την υποχώρηση.
Ένας από αυτούς τους bloggers, ο Βλάντλεν Τατάρσκι, που έχει πάνω από μισό εκατομμύριο followers στο Telegram, είχε εκφράσει οργή για την επίσκεψη Ζελένσκι στη Χερσώνα: «Γιατί χύνουμε το αίμα μας; Γιατί μπορεί ο Ζελένσκι να έρχεται με ηρεμία στη Χερσώνα; Συμβολικά θα ήταν εκπληκτικό αν ένα Geran (είδος drone) είχε πέσει στο χαζό του κεφάλι, μα δεν συνέβη αυτό. Γιατί; Είτε πολεμάμε σε έναν γενικευμένο πόλεμο είτε...τίποτα δεν θα φέρει αποτέλεσμα» είπε σε ανάρτησή του με βίντεο.
Ο υπερεθνικιστής Αλεξάντερ Ντούγκιν, η κόρη του οποίου, Ντάρια, δολοφονήθηκε έξω από τη Μόσχα τον Αύγουστο σε κάτι που η Μόσχα χαρακτηρίζει δολοφονία από την ουκρανική κυβέρνηση, άσκησε ακόμα μεγαλύτερη πίεση, λέγοντας πως η Χερσώνα είναι το τελευταίο κομμάτι ουκρανικής επικράτειας που μπορεί να δώσει η Ρωσία. «Έχουμε φτάσει στο όριο» είπε στο εθνικιστικό ΜΜΕ Tsargrad.
Ανώτεροι Ρώσοι αξιωματούχοι και «γεράκια» λένε πως θέλουν να ξαναπάρουν τη Χερσώνα κάποια στιγμή, κάτι που προς στιγμήν φαντάζει πολύ δύσκολο. Επίσης, ούτε η κατάληψη νέων εδαφών απέναντι στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, που έχουν υψηλό ηθικό και δυτικό εξοπλισμό, είναι εύκολη, ειδικά τον χειμώνα. Το Κίεβο από πλευράς του έχει δεσμευτεί να συνεχίσει να ανακτά εδάφη.
Κάποιοι έχουν ζητήσει από τον Σουροβίκιν να εντείνει την εκστρατεία βομβαρδισμών σε βάρος των ουκρανικών ενεργειακών υποδομών- μια τακτική με την οποία το Κρεμλίνο φαίνεται να επιδιώκει να φέρει την Ουκρανία πίσω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Κάποιοι τηλεοπτικοί σχολιαστές έχουν αρχίσει να εκφράζουν δημόσια αμφιβολίες για τους χειρισμούς στον πόλεμο, αν και, όπως σημειώνει το Reuters, αυτά ενδεχομένως να είναι χορογραφημένες κινήσεις για να δημιουργηθεί η εντύπωση αυθεντικού δημοσίου διαλόγου. Ένας εξ αυτών, ο Ντμίτρι Αμπζαλόφ, διαμαρτυρήθηκε για αυτό που χαρακτήρισε κενό πληροφόρησης, λέγοντας πως θα ήθελε να ξέρει «μια φορά, για αλλαγή», ποιοι είναι συγκεκριμένα οι στόχοι της Μόσχας στην Ουκρανία. Άλλος ένας, ο Μαξίμ Γιουσίν, διαμαρτυρήθηκε στον αέρα για αυτά που χαρακτήρισε ως ψέματα από κάποιους πολιτικούς στην τηλεόραση πως οι ρωσικές δυνάμεις ήταν αρκετά δυνατές για να μπορέσουν να φτάσουν «στα πολωνικά σύνορα, στο Βερολίνο, στη Μάγχη και στη Λισσαβώνα».
«Είναι παράσταση με κλόουν» είπε ο Γιουσίν.
Επίσης, κάποιες σύζυγοι και μητέρες επιστρατευθέντων έχουν οργανωθεί για να ασκήσουν πίεση στο υπουργείο Άμυνας σχετικά με αυτά που χαρακτηρίζουν ανεπαρκή εκπαίδευση και ανεπαρκή εξοπλισμό. Οι αριθμοί τους μέχρι τώρα είναι μικροί, μα κάποιες από τις καταγγελίες τους είναι αντίστοιχες αυτών από δημόσια πρόσωπα που υποστηρίζουν τον πόλεμο.
Η υποχώρηση από τη Χερσώνα ήταν γρηγορότερη και πιο ομαλή από ό,τι περίμεναν πολλοί δυτικοί στρατιωτικοί αναλυτές, με ανώτερο στρατιωτικό αξιωματούχο των ΗΠΑ να λέει στο Reuters πως ήταν «σχετικά συντεταγμένη» συγκριτικά με προηγούμενες ρωσικές υποχωρήσεις. Οι βρετανικές στρατιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών συμφωνούσαν: Σε ανακοίνωση την Κυριακή αναφερόταν πως οι δυνάμεις της Μόσχας είχαν πιθανώς καταφέρει να περιορίσουν τις απώλειες στρατιωτικού εξοπλισμού, καταστρέφοντας παράλληλα αυτά που άφησαν πίσω τους.
Αν και ο ρωσικός στρατός συνέχιζε να πάσχει από κακή διοίκηση σε χαμηλό και μέσο επίπεδο, συμπληρώνεται πως «αυτή η σχετική επιστυχία οφείλεται εν μέρει πιθανώς στην πιο αποτελεσματική, μεμονωμένη επιχειρησιακή διοίκηση υπό τον στρατηγό Σεργκέι Σουροβίκιν».
Ο υπουργός Άμυνας της Ουκρανίας και δυτικοί διπλωμάτες λένε ότι ο στρατηγός φαίνεται να έφερε μεγαλύτερη πειθαρχία, αλλά και μεγαλύτερη σκληρότητα, με τις επιθέσεις κατά υποδομών. «Ο Σουροβίκιν έχει κάνει διαφορά στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν» είπε ο Άντονι Μπρέντον, πρώην πρεσβευτής της Βρετανίας στη Ρωσία. «Υπάρχει μεγαλύτερη αίσθηση συνοχής και σκοπού σχετικά με αυτά που κάνει η Ρωσία τώρα σε στρατιωτικό επίπεδο».
Ωστόσο σε κάποιους ρωσικούς κύκλους η ανάθεση της διοίκησης στον Σουροβίκιν θεωρείται πως έχει σκοπό να αποτελέσει πιθανό «αποδιοπομπαίο τράγο», προστατεύοντας το Πούτιν και, σε μικρότερο βαθμό, τον υπουργό Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου, από τις απευθείας επικρίσεις.
Κατά τον Κόνραντ Μούζικα, Πολωνό αμυντικό αναλυτή που επέστρεψε πρόσφατα από την Ουκρανία, μετά τη Χερσώνα έρχεται η «ώρα της αλήθειας» για τον ρωσικό στρατό: Με την εξαίρεση της πόλης του Λισιτσάνσκ, στην ανατολική Ουκρανία, όλα τα εδάφη που κατέχει η Ρωσία φαίνονται καλά για άμυνα.
«Όλα τώρα εξαρτώνται από τους στρατιωτικούς διοικητές, την ποιότητα του εξοπλισμού και τη δυνατότητα των στρατευμάτων τους να δεχτούν ένα χτύπημα από την Ουκρανία, να κρατήσουν τις γραμμές τους και μετά να προσπαθήσουν να αντεπιτεθούν με κάποιον τρόπο» είπε.
Με πληροφορίες από Reuters