Η Κινέζα, Τερέζα Τσου, που εργάζεται ως ανεξάρτητη (freelance) δημοσιογράφος είναι σήμερα 36 ετών. Το 2018 απευθύνθηκε στο Μαιευτικό και Γυναικολογικό νοσοκομείο του Πεκίνου ζητώντας να καταψύξει τα ωάρια της.
Το αίτημά της απορρίφθηκε. Ο λόγος; Ήταν ανύπαντρη.
Το νοσοκομείο, υποστήριξε πως απλά εφαρμόζει τους κυβερνητικούς κανονισμούς που περιορίζουν το δικαίωμα της κατάψυξης ωαρίων μόνο σε παντρεμένες.
Η περίπτωση της Τσου έρχεται να αναδείξει, όπως εύστοχα σημειώνουν οι Times, την μαινόμενη σύγκρουση μεταξύ του πολιτιστικού συντηρητισμού της χώρας και του γρήγορου εκσυγχρονισμού της. Σημειώνεται επίσης πως η χώρα αντιμετωπίζει επίσης δημογραφική κρίση, με τα ποσοστά γεννήσεων να μειώνονται καθώς τα μωρά της εποχής της πολιτικής για το ένα παιδί μεγάλωσαν και έχουν επιλέξει στην μεγάλη τους πλειοψηφία ή να μην παντρευτούν ή να μην κάνουν πολλά παιδιά, ακολουθώντας την τάση που υπάρχει και στην Δύση.
Σε κάθε περίπτωση, η 36χρονη προσέφυγε στην δικαιοσύνη καταγγέλλοντας παραβίαση των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων της και παραβίαση απόρρητων πληροφορίων για την ίδια. Δυστυχώς όμως έχασε την δικαστική μάχη.
Στην πρώτη ακρόαση, το ενδιάμεσο Λαϊκό Δικαστήριο στο Τσαογιάνγκ, μια αριστοκρατική περιοχή του ανατολικού Πεκίνου που φιλοξενεί τις περισσότερες πρεσβείες και τις πιο ”έξυπνες” νέες κατοικίες της πρωτεύουσας, αποφάνθηκε υπέρ της απόφαση του νοσοκομείου.
Και πάλι η Τσου, δεν εγκατέλειψε ενώ στο μεταξύ είχε κερδίσει την στήριξη πλήθος φεμινιστριών, μεταξύ των οποίων ακαδημαϊκών, που τονίζουν ότι ο νόμος αυτός είναι ξεπερασμένος η συγκεκριμένη υπόθεση είναι μια ευκαιρία για να αλλάξει.
Άσκησε έφεση, αλλά το δικαστήριο απλά επικύρωσε τελικά την ετυμηγορία του πρωτοβάθμιου.
″Δεν είναι κάτι που με ξάφνιασε...Μετά από τόσα χρόνια, επιτέλους έχουμε ένα τέλος και μια απάντηση, σχολίασε η Τσου.
Οι οικονομικές και πολιτιστικές επαναστάσεις του προέδρου Μάο καθιέρωσαν επίσημα την ισότητα των φύλων και του άρεσε να επαναλαμβάνει το ρητό ”οι γυναίκες είναι το άλλο μισό του ουρανού”.
Στην πράξη οι επαναστάσεις σε ό,τι αφορά τις γυναίκες, ήταν πουριτανικές και περιοριστικές περιλαμβάνοντας μεταξύ άλλων, προγράμματα επανεκπαίδευσης των ιερόδουλων και αυστηρή επιβολή των συζυγικών κανόνων.
Η πολιτική του ενός παιδιού, υπό τον μετέπειτα, Ντενγκ Σιαοπίνγκ, οδήγησε στην ευρέως καταδικασμένη πρακτική των αναγκαστικών αμβλώσεων. Λιγότερο γνωστό ήταν ότ εφαρμοζόταν συχνά αυστηρά σε έφηβες και νεαρές γυναίκες που έμεναν έγκυες εκτός γάμου.
Επίσης, μόλις πριν από 20 χρόνια τα ξενοδοχεία συνέχιζαν να ζητούν πιστοποιητικά γάμου από τα νεαρά ζευγάρια που φιλοξενούσαν αλλά μέσα σε όλα αυτά η πορνεία είχε αρχίσει να ανθίζει ξανά με την χαλάρωση των ελέγχων σε θέματα που αφορούν την αυστηρά προσωπικό ζωή.
Ωστόσο, τα πρότυπα της παλιάς σχολής σκέψης παραμένουν, και εν μέρει προωθούνται από τον νυν πρόεδρο της Κίνας, ο οποίος προσπάθησε επίσης να ενισχύσει τους παλιούς ”κανόνες” αν όχι και να τους ενισχύσει με δράση κατά των ομάδων για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων και ακόμη και των ανδρών ποπ σταρ που ”μοιάζουν πολύ θηλυκοί”.
Η Τσου, όπως πολλές νεαρές γυναίκες, είχε περάσει τα χρόνια μετά τα 20 της επικεντρώνοντας στην καριέρα της και στα 30 της χρόνια αποφάσισε πως ήθελε να εξασφαλίσει πως θα μπορούσε να κάνει παιδί τα προσεχή χρόνια.
Όταν πήγε στο νοσοκομείο για να κάνει αίτηση για την κατάψυξη των ωαρίων της, μία γιατρός της είπε ότι ενώ τα ωάρια της ήταν υγιή θα έπρεπε απλώς να παντρευτεί γρήγορα.
Η γιατρός, της είπε επίσης ότι η διαδικασία δεν περιοριζόταν μόνο σε παντρεμένες γυναίκες αλλά σε εκείνες με προβλήματα υγείας που καθιστούσαν απαραίτητη την όλη διαδικασία.
Η Τσου είχε σκεφτεί να πάει στο εξωτερικό για να καταψύξει ωάρια, μια επιλογή που μερικές φορές κάνουν εύπορες γυναίκες της χώρας, συμπεριλαμβανομένης της Τσου Τζινγκλέι, μιας δημοφιλής Κινέζα ηθοποιός που έγινε πρωτοσέλιδο το 2013 για την κατάψυξη των ωαρίων της στις Ηνωμένες Πολιτείες σε ηλικία 39 ετών.
Η Τσου όμως, είπε ότι το κόστος για να το κάνει αυτό είναι απαγορευτικό και αναφέρει πως βρήκε παρηγοριά στη διατύπωση της απόφασης του δικαστηρίου, που τονίζει ότι δεσμευόταν από το νόμο, και ότι, κάποια στιγμή, η κουλτούρα και ο νόμος μπορεί να αλλάξουν.
Πηγή: Times