Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος απένειμε τη Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου, το παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής στον ποιητή και μεταφραστή Τίτο Πατρίκιο και στον συγγραφέα, κριτικό θεάτρου και μεταφραστή Κώστα Γεωργουσόπουλο.
«Σας επιδίδω το Παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής σε αναγνώριση της αξίας σας ως αυθεντικού εκπροσώπου της σύγχρονης Ελληνικής Λογοτεχνίας» σημείωσε απευθυνόμενος προς τον Τίτο Πατρίκιο ο Προκόπης Παυλόπουλος και πρόσθεσε: «Αν πρέπει να εστιάσω την λογοτεχνική προσφορά σας σ’ ένα ιδιαίτερο πεδίο της, επιλέγω εκείνο -έντονα επηρεασμένο από τον, βιωματικής προέλευσης, κοινωνιολογικό στοχασμό σας- το οποίο αναδεικνύει ότι γράφετε ποιήματα γιατί οι μέρες μας δεν είναι «ποιητικές».
Ο Τίτος Πατρίκιος εξέφρασε τη μεγάλη συγκίνηση του και αναφέρθηκε μεταξύ άλλων, στην πρώτη γνωριμία του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας πριν από είκοσι χρόνια στα Κύθηρα, όταν ο Προκόπης Παυλόπουλος ήταν καθηγητής Νομικής και στα «αισθήματα φιλίας και εκτίμησης που δημιουργήθηκαν τότε» τα οποία και παραμένουν «πάντα ζωντανά».
Αποκαλώντας τον «πραγματικό «Μύστη» του Θεάτρου, από τις απαρχές του και τις ρίζες του ως τις μέρες μας, ιδίως δε «Μύστη» του Αρχαίου Δράματος, στο οποίο έχετε εντρυφήσει με τρόπο υποδειγματικό» ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρασημοφόρησε τον Κώστα Γεωργουσόπουλο, ο οποίος αναφέρθηκε επίσης στις συναντήσεις του με τον Προκόπη Παυλόπουλο «τέτοιες μέρες ακριβώς, παραμονές των Χριστουγέννων» στο βιβλιοπωλείο της Εστίας, καταλήγοντας στον ευχαριστήριο λόγο του: «Οφείλω πάρα πολλά πράγματα στους δασκάλους μου, και στους πανεπιστημιακούς δασκάλους όπως τον Μαρινάτο, τον Ορλάνδο και τον Ζακυνθινό και τον δάσκαλο στο θέατρο τον μεγάλο Δημήτρη Ροντίρη και τον ιστορικό του θεάτρου Γιάννη Σιδέρη. Αυτές είναι οι ρίζες μου. Πάνω από όλα όμως οφείλω να μνημονεύσω τον φιλόλογο πατέρα μου, ο οποίος η μόνη προίκα που μου έδωσε ήταν μια σημαντική βιβλιοθήκη».