Ενώ ο Υπουργός Δικαιοσύνης προαναγγέλλει αλλαγές στο σωφρονιστικό σύστημα με το νέο νομοσχέδιο, επιχειρώντας γενναίες παρεμβάσεις, κάποιοι προσπαθούν εκ των υστέρων να ενισχύσουν την ταυτότητά τους -και ενδεχομένως τη συνοχή τους- κάνοντας κατάληψη στο ραδιοφωνικό σταθμό «Στο κόκκινο».
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Ο Νίκος Παρασκευόπουλος, Υπουργός Δικαιοσύνης, ανακοινώνει τους βασικούς άξονες του νέου νομοσχεδίου, οι οποίοι περιλαμβάνουν τα εξής: α. Κατάργηση των φυλακών τύπου Γ', β) κατάργηση των φυλακών ανηλίκων, γ) ευνοϊκά μέτρα για ανθρώπους με σοβαρή αναπηρία ή ασθένεια και προχωρημένη ηλικία που δεν τους επιτρέπει να επιβιώσουν στο απάνθρωπο περιβάλλον της φυλακής.
Μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις των χωρών με καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ότι πληρώνει ουκ ολίγα χρήματα σε πρόστιμα και αποζημιώσεις. Η Ελλάδα είναι διεθνώς εκτεθειμένη για την τραγική κατάσταση που επικρατεί στις φυλακές, ιδιαίτερα την περίοδο της κρίσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις 53 καταδικαστικές αποφάσεις για παραβίαση του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το οποίο αναφέρει ότι: «Κανένα πρόσωπο δεν πρέπει να υποβάλλεται σε βασανιστήρια ή σε απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία», οι 44 εκδόθηκαν από το 2009 και μετά και ότι αφορούν τις συνθήκες κράτησης στις ελληνικές φυλακές.
Οι ελληνικές φυλακές είναι ένα καζάνι που βράζει, και, με τα μέτρα που πάρθηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, η κατάστασή τους έχει γίνει ακόμα πιο εκρηκτική, καθώς οι κρατούμενοι αισθάνονται ότι εκτός από την ελευθερία τους στερούνται και την αξιοπρέπειά τους, η οποία δεν γίνεται σεβαστή και δεν προστατεύεται. Αυτή η κατάσταση οδήγησε ορισμένους ανθρώπους μέσα στη φυλακή σε απεργία πείνας ως διαμαρτυρία για την παραβίαση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους.
Στο ίδιο νομοσχέδιο, που έχει ήδη κατατεθεί στην Κυβερνητική Επιτροπή, περιλαμβάνονται μέτρα για την κοινωνική επανένταξη των εξαρτημένων, για τις φυλακισμένες μητέρες, για ανθρώπους που είναι «φιλοξενούμενοι» και βρίσκονται για ένα μεταβατικό διάστημα στη χώρα μας, καθώς και παρεμβάσεις για την υγεία, την εκπαίδευση και την κοινωνική φροντίδα των εξαρτημένων. Επίσης τίθεται ένα νέο πλαίσιο για την πρόληψη, έγκαιρη παρέμβαση και μείωση του εκφοβισμού.
Ενώ το νομοσχέδιο φαίνεται να δημιουργεί αναστάτωση και αποσταθεροποίηση στο συντηρητικό χώρο, και ιδίως σε εκείνους που εμμένουν στο δόγμα «νόμος και τάξη», την ίδια στιγμή ομάδες αριστεριστών και αναρχικών κάνουν καταλήψεις σε εύκολους στόχους, προσπαθώντας να αποδείξουν τη μαχητικότητά τους. Και δεν πρόκειται καν για καταλήψεις με συμβολικό χαρακτήρα, για να υπενθυμίσουν στην κοινωνία την αναγκαιότητα λήψης κάποιων μέτρων.
Όταν φιμώνουν έναν ραδιοφωνικό σταθμό, ο οποίος ήταν πάντα ανοικτός στο δικό τους λόγο, εκμεταλλευόμενοι την ανοχή και τη δημοκρατικότητα, τότε φαίνεται αντικειμενικά, σαν να βάζουν και οι ίδιοι εμπόδια στην αλλαγή του σωφρονιστικού και του ποινικού συστήματος, αφού δημιουργούν στην κοινωνία μια εντύπωση αυθαιρεσίας, αυταρχισμού που προέρχεται από τα άκρα αριστερά. Γιατί η ομηρεία εύκολων στόχων επιβεβαιώνει εκείνους που λένε ότι η ανεκτικότητα και η επιτρεπτικότητα της σημερινής κυβέρνησης οδηγεί σε χάος. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι οι αλλαγές που έχουν εξαγγελθεί δεν θα γίνουν λόγω της πίεσης που ασκεί μια ομάδα αντεξουσιαστών πάνω σε εύκολους στόχους, αλλά από ανθρωπιστική προσέγγιση που έχει ανάγκη η κοινωνία μας.
Και επειδή, «Ο αγώνας μέχρι το γκρέμισμα της τελευταίας φυλακής» θα πάρει χρόνο, τελικά ποιους ευνοούν αυτές οι καταλήψεις, ενώ έχει ήδη κατατεθεί το νομοσχέδιο;