Παραδόξως η παροιμία λέει «μην τάξεις του άγιου κερί και του παιδιού κουλούρι» και δεν λέει τίποτα για τον λαό. Γι αυτό κι ο Μπίσμαρκ σημείωνε ότι τα περισσότερα ψέματα λέγονται πριν τις εκλογές, στη διάρκεια του πολέμου και μετά το κυνήγι. Δεν είναι τυχαίο ότι κι ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς συχνά πυκνά επαναλάμβανε ότι «οι λαοί ξεχνούν».
Παρόλα αυτά, με τον κόμπο να έχει φτάσει στο χτένι, μετά κι από τόσα Ζάππεια και μια Θεσσαλονίκη, έχει καταστεί κεντρικό ζητούμενο η συνέπεια λόγων και πράξεων του πολίτικου συστήματος. Είναι η ώρα μια κυβέρνηση να κάνει το καινοφανές και να εφαρμόσει το πρόγραμμα της, να κάνει αυτό που υποσχέθηκε. Δηλαδή στην περίπτωση μας το «συνεχίστε να μας δανείζετε εσείς, κι εμείς θα καταργήσουμε το μνημόνιο που είναι καταστροφικό και θα κάνουμε μια άλλη νέα διαπραγμάτευση, ..γενικώς». Δεν έχει σημασία και δεν εξετάζουμε εδώ το πόσο καταστροφικές ήταν αυτές οι συμφωνίες των προηγούμενων κυβερνήσεων, όσο το πόσο επίμονα και ίσως αλαζονικά, βεβαίωνε ο Σύριζα προεκλογικώς ότι μπορούσε να ταΐσει χορταστικά τον σκύλο, αφήνοντας άθικτη την πίτα.
Δε λέω, η διαπραγμάτευση ήταν όντως σκληρότερη, όμως υποσχεθήκαν καλύτερη. Η διαπραγμάτευση δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι καλύτερη όταν έχεις καλυτέρα αποτελέσματα. Ίδια αποτελέσματα με καλύτερη διαπραγμάτευση δεν έχει. Αλλιώς ο Σύριζα θα μας πει "δεν πετύχαμε τίποτα καλύτερο από τους προηγούμενους αλλά κάναμε καλύτερη διαπραγμάτευση"! Που κι αυτό καταντά αστείο, γιατί αν το σχέδιο των άλλων ήταν να συνεχίσουμε την ίδια πορεία, το σχέδιο της κυβέρνησης που είναι να μην εκτροχιαστούμε, ουσιαστικά σημαίνει να παραμείνουμε στην ίδια πορεία.
Το δίλημμα λοιπόν, παραμονή στο ευρώ και μνημόνιο ή ρήξη κι έξοδος, ενώ η υπόσχεση ήταν ευρωπαραμονή άνευ μνημονίου, παραμένει, φέρνοντας σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, οδηγώντας σε όλο και πιο αμήχανες δηλώσεις τα στελέχη της. Ο Βούτσης για παράδειγμα υπαινισσόμενος εκλογές δήλωσε «Ο λαός έδωσε την απάντησή του, αν χρειαστεί, θα την δώσει ξανά». Το πρόβλημα όμως είναι ότι δε ρώτησαν κάτι οι δανειστές. Οι εκλογές θα είχαν ένα νόημα μόνο αν οι εταίροι αμφισβητούσαν τα ποσοστά που πήρε στις εκλογές ο σύριζα. Τέτοιο ζήτημα δεν υφίσταται. Δηλαδή άμα γίνουν εκλογές και βγει ο σύριζα με 51% και δεν συγκινηθούν οι δανειστές, θα ξανακάνουμε; Ή η άλλη πρόταση του "αν δεν αρχίσει η χρηματοδότηση, δε θα πληρώσουμε πάρα μόνο μισθούς και συντάξεις" είναι σα να απειλείς με χρεοκοπία, επειδή σε απειλούν ότι θα σε χρεοκοπήσουν.
Το δε δημοψήφισμα, αν βγάλει συμβιβασμό που είναι και το πιθανότερο μιας κι οι δημοσκοπήσεις δίνουν 70% και 80% υπέρ της παραμονής στο ευρώ, μπορεί να αποτελέσει απλώς άλλοθι* για κωλοτούμπα, τύπου "εσείς το ζητήσατε". Όμως και το αντίθετο αποτέλεσμα αν έβγαζε, της ρήξης δηλαδή, πάλι άλλοθι θ' αποτελούσε ώστε να πάμε σε ρήξη με μια κυβέρνηση, αποδεσμευμένη απ την ευθύνη της προεκλογικής υπόσχεσης. Μα άμα ήταν να βγούμε όξω απ το ευρώ, ψηφίζαμε και ΚΚΕ ρε αδελφέ που το λέγε κι απ την αρχή.
Αν όχι για άλλοθι, πρακτικά το δημοψήφισμα είναι άχρηστο, γιατί και πάλι δεν μπορεί να ενισχύσει τη διαπραγματευτική σου ικανότητα. Στο «πριν θέλαμε αυτά, τώρα θέλουμε τα ίδια αλλά έχουμε κι ένα δημοψήφισμα υπέρ μας» δε υπάρχει κάποια μεγαλύτερη ισχύ. Ο Φλαμπουράρης βέβαια δήλωσε στην εκπομπή online στο mega ότι «Είναι υποχρεωμένοι οι εταίροι να δεχτούν την ετυμηγορία του λάου, δε γίνεται αλλιώς» αλλά η φράση «δε γίνεται αλλιώς» δεν είναι επιχείρημα. Όπως επίσης ότι οδηγηθήκαμε σε αδιέξοδο γιατί ο σύριζα «έπεσε έξω διότι υπερεκτίμησε την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη των εταιρών και τον ανθρωπισμό τους». Δηλαδή τώρα δεν ξαναπέφτει έξω που ξαναποντάρει στο «δε γίνεται αλλιώς»;
Είπαμε «πρώτη φορά αριστερά» αλλά το παγκόσμιο τραπεζοχρηματοπιστωτικό περιβάλλον δεν είναι αριστερό. Αυτό είναι ένα δομικό οικονομικό πρόβλημα στο όποιο ο σοσιαλισμός πρέπει να επαναπροσδιοριστεί διεθνώς κι άμεσα.Η αριστερά αρνείται να δεχτεί ότι έχει πάψει η πολιτική να υπαγορεύει την οικονομία αλλά ότι η οικονομία υπαγορεύει την πολιτική κι αυτό έχει οδηγήσει σε μια διεύρυνση των ανισοτήτων σε τέτοιο βαθμό, που συνιστούν απειλή για τη δημοκρατία.
*«Άλλοθι, δεν έχεις άλλοθι/ είσαι στο ψέμα σου αιχμάλωτη» Βασ.Καρράς
Ο Σίλας Σεραφείμ παρουσιάζει την stand-up comedy παράσταση «50 αποχρώσεις του Greek» στις 8 και 9 Μαΐου, στο Tin Pan Alley.