Είναι καλύτερο το «Rumours», το εμβληματικό άλμπουμ των Fleetwood Mac, από το «Pimp a Butterfly» του Κέντρικ Λαμάρ; Και τελικά, το «Tapestry» της Κάρολ Κινγκ πρέπει να βρίσκεται σε υψηλότερη ή χαμηλότερη θέση από το θρυλικό «Thriller» του Μάικλ Τζάκσον;
Το περιοδικό Rolling Stone έρχεται να απαντήσει σε αυτά και άλλα τόσα ερωτήματα με ένα νέο βιβλίο που σίγουρα θα πυροδοτήσει συζητήσεις. Τίτλος του «The 500 Greatest Albums of All Time», δηλαδή, Τα 500 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών. Στο οποίο διαπιστώνει κανείς ότι το «Born to Run» του Μπρους Σπρίνγκστιν βρίσκεται μία θέση μπροστά από το «Ready to Die» του The Notorious B.I.G.-τα δύο άλμπουμ καταλαμβάνουν τις θέσεις Νο. 21 και Νο. 22, αντίστοιχα.
«Κάθε δίσκος εδώ είναι κατά κάποιο τρόπο για διαφορετικούς λόγους», λέει ο Τζον Ντόλαν, κριτικός μουσικής στο Rolling Stone, ο οποίος συνέδραμε στη δημιουργία του βιβλίου. «Είμαστε πολύ χαρούμενοι, για να είμαι ειλικρινής, για όλη τη λίστα».
Εάν ωστόσο, κάποιος διαφωνεί με το ranking, ας μην σπεύσει να κατηγορήσει τους συντάκτες του Rolling Stone, αλλά τους Μπιγιονσέ, Τέιλορ Σουίφτ, Ίγκι Ποπ. Νάιλ Ρότζερς, Questlove, Μπίλι Άιλις, Χέρμπι Χάνκοκ, Saweetie, Κάρλι Ρέι Τζέπσεν, Λιν-Μανουέλ Μιράντα, τα μέλη των Metallica και των U2 -μεταξύ δεκάδων άλλων καλλιτεχνών- οι οποίοι ανέλαβαν ρόλο κριτή.
Οι συντάκτες του βιβλίου επικοινώνησαν με περίπου 500 πρόσωπα από τον χώρο της μουσικής -καλλιτέχνες, δημοσιογράφους, στελέχη δισκογραφικών, αλλά και στελέχη του Rolling Stone- ζητώντας τους να επιλέξουν τα 50 καλύτερα κατά τη γνώμη τους άλμπουμ (η Στίβι Νικς έδωσε 80), μεταξύ 4.000 δίσκων.
Αποτέλεσμα είναι μία συναρπαστική μουσική τοιχογραφία, στην οποία, για παράδειγμα, στο Νο. 86 του Top 100, βρίσκεται το ομότιτλο ντεμπούτο των The Doors, ενώ ακολουθούν το «Bitches Brew» του Μάιλς Ντέιβις, το «Hunky Dory» του Ντέιβιντ Μπόουι και, στο Νο. 89, το «Baduizm» της Έρικα Μπαντού, σε ένα απάνθισμα με διαμάντια της κλασικής ροκ, της τζαζ, του prog-rock και του R&B.
«Υπάρχει κάποιος που αγαπά όλα αυτά τα είδη εξίσου; Πιθανώς όχι. Αλλά ελπίζουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι θέλουν να τα δοκιμάσουν όλα και να καταλήξουν», είπε ο Ντόλαν. «Αυτός είναι ο στόχος: η δημιουργία συνδέσεων και η εισαγωγή σε νέα ακούσματα».
Ο Ντόλαν δηλώνει δε, ότι εντυπωσιάστηκε από ορισμένους καταξιωμένους καλλιτέχνες οι οποίοι αγκάλιασαν τη σύγχρονη μουσική, όπως ο Τζον Κέιλ των Velvet Underground που υποστήριξε την FKA Twigs και η Νικς που κατέταξε το «Fine Line» του Χάρι Στάιλς αρκετά ψηλά: «Είναι ωραίο όταν οι άνθρωποι ψηφίζουν κάτι εκτός του είδους τους και επιλέγουν αυτό που δεν περίμενες».
Οι ρίζες του βιβλίου βρίσκονται ουσιαστικά στο 2003 όταν το περιοδικό δημοσίευσε την πρώτη του λίστα με τα 500 άλμπουμ, βάζοντας το «Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band» των Beatles στο Νο. 1. Η ιστορική μπάντα είχε άλλη τρία άλμπουμ στο Τop 10.
Στη νέα λίστα το «Blue» της Τζόνι Μίτσελ ανέβηκε από το Νο. 30 που ήταν το 2003 στο Τop 10, και το «Purple Rain» του Prince and the Revolution πήγε από το Νο. 76 στο Νο. 8.
Αλλά, όπως ορθά επισημαίνουν οι συντάκτες του Rolling Stone, η λίστα είναι ένα «στιγμιότυπο». Η μουσική προχωρά.
Με πληροφορίες από AP