Τα διαμάντια, τα οποία διαχρονικά κατείχαν ιδιαίτερη θέση στην ανθρώπινη ιστορία, φαίνεται να χάνουν τη λάμψη τους καθώς οι τιμές τους σημειώνουν δραματική πτώση.
Οι αρχαίοι Έλληνες εκτιμούσαν τη σκληρότητα των διαμαντιών, ενώ το διάσημο Koh-i-Noor, το 186 καρατίων διαμάντι που βρέθηκε στην Ινδία, έχει γίνει το επίκεντρο πολλών ιστορικών γεγονότων, από εισβολές και δολοφονίες μέχρι δεισιδαιμονίες και κλοπές.
Τα διαμάντια αποτέλεσαν το σύμβολο της αθανασίας και του ατελείωτου φωτός, συχνά χρησιμοποιούμενα σε γαμήλιες τελετές. Ωστόσο, σήμερα, σύμφωνα με έναν κοσμηματοπώλη από το Hatton Garden του Λονδίνου, είναι «κακή στιγμή για να αγοράσει κανείς διαμάντι», αφού «οι τιμές μάλλον θα πέσουν ακόμα περισσότερο τις επόμενες εβδομάδες».
Η De Beers, ο μεγαλύτερος παράγοντας της βιομηχανίας διαμαντιών, δήλωσε ότι το 2024 ξεκίνησε με απόθεμα διαμαντιών αξίας 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, το οποίο δεν κατάφερε να πουλήσει μέχρι το τέλος του έτους. Εξαιτίας αυτού, η εταιρεία μείωσε την παραγωγή της κατά 20% και η μητρική της, Anglo American, έβαλε την επιχείρηση προς πώληση, αναφέρει ο Guardian.
Η πτώση των τιμών μπορεί να αποδοθεί σε διάφορους παράγοντες, όπως η χαμηλότερη ζήτηση στην Κίνα, η οικονομική αβεβαιότητα και οι λιγότεροι γάμοι, αλλά κυρίως στη διαρκώς αυξανόμενη δημοτικότητα των διαμαντιών που καλλιεργούνται στο εργαστήριο. Αυτά τα διαμάντια, τα οποία δημιουργούνται σε αντιδραστήρες πλάσματος, μπορούν να παραχθούν μέσα σε ώρες, ενώ τα φυσικά διαμάντια χρειάζονται δισεκατομμύρια χρόνια για να σχηματιστούν. Τα εργαστηριακά διαμάντια θεωρούνται επίσης πιο ηθικά από πολλούς καταναλωτές, ιδιαίτερα τους millennials, καθώς η προέλευσή τους είναι πιο εύκολα ανιχνεύσιμη και δεν σχετίζονται με τις αρνητικές συνέπειες της εξόρυξης.
«Στα Emmys, σε αντίθεση με τον περασμένο χρόνο, υπήρχαν πολύ λιγότερες διασημότητες με διαμάντα που είχαν αναπτυχθεί στο εργαστήριο», είπε.Το εμπόριο διαμαντιών έχει ξεπεράσει άλλους κραδασμούς στο παρελθόν. «Από τη μεσαιωνική εποχή, τα διαμάντια προέρχονταν όλα από την Ινδία – λίγα από το Βόρνεο αλλά κυρίως την Ινδία», είπε ο Jack Ogden, ιστορικός κοσμημάτων. «Μετά ανακάλυψαν μια πηγή στη Βραζιλία».
Η ανακάλυψη ανακοινώθηκε στον Τύπο του Λονδίνου το 1725 και μέσα σε οκτώ χρόνια, η τιμή των ακατέργαστων διαμαντιών είχε πέσει κατά τα δύο τρίτα.Η Tenoris παρακολουθεί τις τιμές των διαμαντιών σε περισσότερα από 2.000 καταστήματα στις ΗΠΑ. Η μέση τιμή ενός φυσικού διαμαντιού ενός καρατίου κορυφώθηκε στα 6.819 δολάρια τον Μάιο του 2022 και τον περασμένο Δεκέμβριο είχε πέσει στα 4.997 δολάρια, πτώση 26,7%.
Η ισοδύναμη τιμή του διαμαντιού που καλλιεργήθηκε στο εργαστήριο μειώθηκε από 3.410 $ τον Ιανουάριο του 2020 σε μόλις 892 $ τον Δεκέμβριο, πτώση 73,8%.
Σε πρακτικούς όρους, αυτό επηρεάζει κυρίως κάποιον που αναζητά ένα statement sparkler, ο οποίος πλέον έχει την πολυτέλεια να αγοράσει ένα διαμάντι μεγαλύτερο από ποτέ. «Είναι πολύ μεγαλύτερες πέτρες», είπε ο Robert Willis, διευθυντής της E Katz & Co, του παλαιότερου κοσμηματοπώλη στο Hatton Garden. «Περίπου δύο ή τρεις φορές μεγαλύτερες», λέει, κάνοντας μια τρύπα με τα δάχτυλά του περίπου στο μέγεθος ενός κέρματος των δέκα λεπτών του ευρώ. «Σε εργαστηριακή καλλιέργεια, τρία καράτια είναι φυσιολογικά, ακόμη και τέσσερα ή πέντε».
Οι πελάτες εξακολουθούν να ξοδεύουν πολλά, είπε ο Willis, με προϋπολογισμό μεταξύ 5.000 και 8.000 δολαρίων για ένα δαχτυλίδι, σχεδόν διπλάσιο από αυτό που ξόδευαν πριν από 10 χρόνια, και πολλοί συνεχίζουν να επιλέγουν φυσικά διαμάντια.
Ο Geoffrey Farrow στο Raphael, ένας κοσμηματοπώλης επίσης στο κέντρο του Λονδίνου, δεν μπορεί παρά να βάλει τον εαυτό του να πουλήσει διαμάντια που καλλιεργούνται στο εργαστήριο. «Είναι συνθετικά», είπε. «Το εργαστηριακό ακούγεται εξωτικό, αλλά έχει δημιουργηθεί σε κουβάδες. Δεν υπάρχει ιστορία σε αυτό. Η τιμή θα πέφτει όλο και περισσότερο. Κάνει την πέτρα πολύ φθηνότερη και οι άνθρωποι έχουν την ψευδαίσθηση ότι το να είσαι μεγάλος είναι κάτι ξεχωριστό. Δεν είναι. Είναι η ποιότητα που θέλεις». «Οι πωλητές διαμαντιών στη Λισαβόνα δεν μπόρεσαν να πουλήσουν το απόθεμά τους γιατί ο φόβος ήταν ότι τα διαμάντια ήταν τόσο κοινά όσο τα βότσαλα», είπε ο Ogden. «Αλλά ένας διάσημος κοσμηματοπώλης από το Λονδίνο, ο Ντέιβιντ Τζέφρις, είπε ότι μέχρι το 1750 είχαν επιστρέψει στην κανονικότητα». Ένα παρόμοιο σοκ ήρθε με την ανακάλυψη διαμαντιών στη Νότια Αφρική το 1867.
«Αυτό πολύ ευτυχώς συνέβη με την άνοδο μιας ολόκληρης νέας εύπορης τάξης στη Βόρεια Αμερική –των ανθρώπων των σιδηροδρόμων– που έγιναν οι μεγάλοι αγοραστές διαμαντιών».Οι σύγχρονες εταιρείες έκαναν ένα παρόμοιο τέχνασμα πουλώντας διαμάντια στην Κίνα, είπε ο Ogden. «Στην Άπω Ανατολή, τα διαμάντια δεν ήταν ποτέ παραδοσιακό πράγμα και τώρα δεν παντρεύεσαι στη Σαγκάη αν δεν έχεις ένα διαμαντένιο δαχτυλίδι αρραβώνων. Είναι πολύ έξυπνο μάρκετινγκ».
Είναι ένα κόλπο που μπορεί να έχει κάνει την πορεία του. Η τελευταία εναπομείνασα παγκόσμια αγορά θα ήταν η Αφρική, όπου τα διαμάντια έχουν «πολύ κακή φήμη», είπε ο Ogden. «Δεν είμαι σίγουρος ότι θα πειστούν ότι η αγορά διαμαντιών είναι καλή».
Τα διαμάντια «χάνουν τη λάμψη τους»: Πέφτουν οι τιμές τους δραματικά
«Είναι μια πολύ τεχνητή αγορά», είπε ο Ogden. «Είναι πολύ πολύτιμα γιατί οι άνθρωποι θέλουν να πληρώσουν χρήματα για αυτά. Οι άνθρωποι θέλουν να πληρώσουν χρήματα για αυτά γιατί είναι πολύτιμα».
Πηγή: The Guardian