Εφόσον η Σουηδία ενταχθεί στο ΝΑΤΟ θα βοηθήσει τη Συμμαχία να καλύψει ένα από τα αδύνατα σημεία της στη βόρεια Ευρώπη- τη Βαλτική, την οποία το ΝΑΤΟ μοιράζεται με τη Ρωσία και είναι καθοριστικής σημασίας για την πρόσβαση στα λιμάνια οκτώ κρατών, μεταξύ των οποίων και η Γερμανία.
«Κλειδί» για να παραμείνουν ανοιχτά αυτά τα ύδατα σε περίπτωση σύγκρουσης είναι ο στόλος των υποβρυχίων της Σουηδίας- ένας από τους καλύτερους στον κόσμο, καθώς, σύμφωνα με αναλυτές, περιλαμβάνει κάποια από τα πιο προηγμένα συμβατικά υποβρύχια που έχουν ναυπηγηθεί ποτέ.
«Ο σουηδικός στόλος υποβρυχίων είναι καλά προετοιμασμένος για αυτό το περιβάλλον και θα συμβάλει πολύ στις συνολικές δυνατότητες υποβρυχίων του ΝΑΤΟ στη Βαλτική» είπε στο Reuters αξιωματούχος του ΝΑΤΟ.
Η Βαλτική είναι σχετικά ρηχή, με μέσο βάθος περίπου 60 μέτρα, κάτι που καθιστά δύσκολο να επιχειρούν εκεί πυρηνικά υποβρύχια όπως αυτά από τα οποία αποτελείται το σύνολο του υποβρύχιου στόλου των ΗΠΑ και μεγάλο μέρος του αντίστοιχου ρωσικού.
Η Σουηδία έχει τρία υποβρύχια κλάσης Gotland και ένα παλαιότερο μοντέλο, το οποίο θα αποσυρθεί όταν δύο νέα σκάφη Α26 θα παραδοθούν το 2027 και το 2028.
Τα «ατού» του σουηδικού στόλου
Η εμπειρία: Η Σουηδία χρησιμοποιεί υποβρύχια στη Βαλτική από το 1904 – καμία από τις γειτονικές χώρες δεν είναι τόσο δραστήρια στον βυθό όσο η Σουηδία. «Έχουμε εξειδίκευση στην περιοχή, που καλύπτει ένα κενό, εξειδίκευση που το ΝΑΤΟ δεν έχει» είπε ο Φρέντρικ Λίντεν, διοικητής του στολίσκου υποβρυχίων.
Η Βαλτική είναι επίσης μια πολύπλοκη ναυτική οδός: Πολλοί ποταμοί καταλήγουν σε αυτήν, και έχει επίπεδα αλμυρότητας με μεγάλες διακυμάνσεις. Αυτά επηρεάζουν τόσο την πλευστότητα του υποβρυχίου όσο και τον τρόπο με τον οποίο ο ήχος ταξιδεύει μέσα στο νερό, και πρέπει να ξέρει κάποιος καλά την περιοχή για να κινείται αποτελεσματικά.
Τα σουηδικά υποβρύχια μπορούν να παραμένουν σε κατάδυση για εβδομάδες. Όταν είναι σε κατάδυση τα συμβατικά υποβρύχια λειτουργούν με μπαταρίες. Τα περισσότερα πρέπει να αναδύονται μετά από λίγες ημέρες για να τις φορτίζουν ξανά, βάζοντας μπροστά τους κινητήρες ντίζελ. Στην περίπτωση των σουηδικών, ωστόσο, έχουν αποθέματα οξυγόνου σε υγρή μορφή για να μπορούν να λειτουργούν τους κινητήρες ντίζελ όσο είναι σε κατάδυση ώστε να επαναφορτίζουν έτσι τις μπαταρίες, κάτι που επιτρέπει την παραμονή κάτω από την επιφάνεια του νερού για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Το μέλλον
Σε 30 με 40 χρόνια, ίσως και νωρίτερα, ο υποβρυχιακός πόλεμος θα γίνεται πιθανώς με αυτόνομα συστήματα, λέει ο Σεμπάστιαν Μπρους, ερευνητής του Ινστιτούτου Πολιτικής Ασφαλείας στο Πανεπιστήμιο του Κιέλου. Εν όψει αυτού, η Σουηδία αναμένει δύο νέα υποβρύχια, που πρόκειται να παραδοθούν το 2027 και το 2028.
Γνωστά ως Α26, τα σκάφη της SAAB Kockums θα είναι μεγαλύτερα και πιο πολύπλευρα από από τα Gotland και θα έχουν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στην πλώρη: ένα «multi mission-portal». Αυτό θα επιτρέπει την είσοδο και έξοδο τηλεχειριζόμενων ή αυτόνομων μη επανδρωμένων σκαφών με ευκολία- όπως και δυτών. Κατά τον Μπρουνς, αυτό καθιστά τη συγκεκριμένη κλάση ιδανική για επιχειρήσεις στον πυθμένα- όπως, για παράδειγμα, την προστασία ή την καταστροφή αγωγών ή άλλων κρίσιμων υποδομών στον πυθμένα της θάλασσας.
«Ο πόλεμος στον πυθμένα (seabed warfare) είναι το πιο “καυτό” θέμα αυτή τη στιγμή στους ναυτικούς κύκλους» είπε ο Μπρουνς, αναφερόμενος στις εκρήξεις το 2022 που προκάλεσαν ζημιές στους αγωγούς Nord Stream, κάτω από την επιφάνεια της Βαλτικής.
Τα μη επανδρωμένα τηλεχειριζόμενα σκάφη (ROV- remotely operated vehicles) μπορούν επίσης να αναλαμβάνουν αποστολές όπως η περισυλλογή ή εναπόθεση αντικειμένων στον πυθμένα, οι έρευνες σε μεγάλες εκτάσεις ή η ναρκοθέτηση/ ναρκαλιεία. Ακόμη, μπορούν να καταδύονται σε μεγαλύτερα βάθη από τα κανονικά υποβρύχια.
Με πληροφορίες από Reuters