Η ασθένεια του Covid-19 έχει πάρει από κοντά μας πολλούς αφήνοντας οικογένειες με πολύ μεγάλο πόνο.
Σε παγκόσμιο επίπεδο αυτό σημαίνει πως εκατομμύρια άνθρωποι θα θρηνήσουν κάποια απώλεια - είτε συντρόφου, γονιού, παιδιού, αδερφού/ης, παππού/γιαγιάς ή φίλου/η.
Το να προσφέρει κανείς υποστήριξη σε όσους θρηνούν αυτά τα Χριστούγεννα είναι ιδιαίτερα σημαντικό, σύμφωνα με τα όσα λένε οι ειδικοί, κι ακόμα περισσότερο γι′ αυτούς που ζουν μόνοι. Ομως, είναι δύσκολο να ξέρει κανείς πώς ακριβώς γίνεται αυτό. Συχνά, οι άνθρωποι αισθάνονται ντροπή να μιλήσουν αισθανόμενοι ότι θα αναστατώσουν τους αγαπημένους τους, αλλά η σιωπή δεν είναι η απάντηση - σ′ αυτή την περίπτωση.
«Ως φίλος μπορεί να βρεθείς σε ένα σημείο που να θέλεις να βοηθήσεις, να δείξεις την υποστήριξή σου κι ότι νοιάζεσαι, αλλά να μην ξέρεις πώς (να το κάνεις)», λέει η Κάρολ Χέντερσον, διευθύντρια του Grief.UK
«Δεν έχουμε μάθει τι πρέπει να λέμε για να πάμε πιο μακριά από το ”αν υπάρχει κάτι που θα ήθελες, πες μου το” ή ”στεναχωριέμαι για την απώλεια” ή ”σε σκέφτομαι”».
Σύμφωνα με την ίδια, παρ′ ότι είναι καλό να αναγνωρίσουμε την απώλεια, οποιοσδήποτε έχει βιώσει μια τέτοια κατάσταση μπορεί να βεβαιώσει ότι η θλίψη εκτείνεται πέρα από την κηδεία.
«Θα λέγαμε (και μάλιστα με επιτακτικό τρόπο) να μην αφήσουμε όσους θρηνούν να βιώσουν αυτό τον θρήνο μόνοι τους την περίοδο των Χριστουγέννων», συμπληρώνει.
Τα «ναι» και τα «όχι» της υποστήριξης
1. Ας μην αποφεύγουμε να στέλνουμε χριστουγεννιάτικες κάρτες λέει η Χέντερσον. Αντ ’αυτού, ας αναγνωρίσουμε ότι θα είναι μια δύσκολη εποχή του χρόνου. Ας αναφέρουμε το όνομα του ατόμου που έφυγε από την ζωή κι ας μοιραστούμε ακόμη και μια μνήμη στην κάρτα. Η Βίκυ Ανινγκ, διευθύντρια επικοινωνιών της φιλανθρωπικής οργάνωσης WAY συμβουλεύει να στείλoυμε κάρτες και μικρές λιχουδιές για να ενημερώσουμε όσους έχουμε στο μυαλό μας ότι τους σκεφτόμαστε.
2. Ας κρατάμε συστηματικά επαφή. «Ο πιο σημαντικός τρόπος για να υποστηρίξουμε κάποιον που θρηνεί αυτά τα Χριστούγεννα είναι απλά να είμαστε εκεί για αυτούς», λέει η Ανινγκ. «Ας μείνουμε σε επαφή, ακόμα κι αν είμαστε στην άλλη άκρη του τηλεφώνου, να τους ακούμε, να είμαστε διαθέσιμοι και να μοιραστούμε αναμνήσεις για το άτομο που έχουν χάσει».
3. Ας μην ρωτάμε «πώς είσαι»; Ας προσπαθήσουμε να ρωτάμε εκείνους που τους έχουμε έγνοια «πώς περνάς, τι κάνεις;», καλύτερα. Στην πρώτη ερώτηση οι περισσότεροι θα απαντήσουν «καλά», κάτι που είναι πιο εύκολο από το να είναι ειλικρινείς.
4. Ας ακούμε χωρίς να διακόπτουμε. «Οι άνθρωποι που θρηνούν έχουν ανάγκη να ακουστούν», λέει η Χέντερσον. «Το κλάμα είναι μια φυσιολογική αντίδραση σε μια απώλεια, ακόμα κι αν αυτό ηχήσει λίγο αμήχανα από την πλευρά μας. Ο θρήνος είναι συναισθηματική αντίδραση. Είναι σημαντικό να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον στο οποίο το άτομο που θρηνεί να μπορεί να είναι ο εαυτός του και να δείξει τα συναισθήματά του».
5. Ας βοηθήσουμε τον άνθρωπο που θέλουμε να υποστηρίξουμε να κάνει σχέδια για τα Χριστούγεννα. Μπορεί να αισθάνονται την πίεση να κάνουν κάτι ή να δείξουν ότι είναι εντάξει. Ας τους ρωτήσουμε τι θα ήθελαν να κάνουν πραγματικά και, στη συνέχεια, ας στηρίξουμε την απόφασή τους, προτείνει το Grief UK.
6. Ας προσφέρουμε πρακτική βοήθεια. Αυτό θα μπορούσε είναι να δημιουργήσουμε χριστουγεννιάτικα στολίδια για αυτούς, να κάνουμε τα χριστουγεννιάτικα ψώνια τους, να τυλίξουμε δώρα ή να αναλάβουμε το γεύμα της ημέρας των Χριστουγέννων. Εάν έχουν παιδιά, μπορούμε να προσφερθούμε να τα φροντίσουμε για να τους δώσουμε ένα διάλειμμα. Η βοήθεια που θα προσφέρουμε δεν χρειάζεται να σχετίζεται με τα Χριστούγεννα - θα μπορούσαμε ακόμη και να τους προσκαλέσουμε για μια βόλτα μακριά από την πολυκοσμία.
7. Ας αποφύγουμε τα σχόλια «βρίσκεται σε ένα καλύτερο μέρος» ή «ακόμα είσαι νέος, θα βρεις κάποιον άλλο», λέει η Ανινγκ. Αυτού του είδους την λεκτική συμπαράσταση καλύτερα να μην την προσφέρουμε.
8. Ας μην προσφέρουμε επίσης λύσεις στην θλίψη τους. Μπορεί να είναι δύσκολο να βλέπουμε το αγαπημένο μας πρόσωπο τόσο αναστατωμένο, αλλά είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι δεν υπάρχουν γρήγορες λύσεις. «Απλά να είμαστε εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα καθώς προσαρμόζονται στη ζωή χωρίς το αγαπημένο τους», λέει η Ανινγκ. «Αυτή η υποστήριξη θα σημάνει όλο τον κόσμο για αυτούς».