Ζώντας σε μια ηλικιακή κουλτούρα που εξισώνει το σεξ με τη νεότητα, μπορεί να πιστεύουμε ότι τα πράγματα σβήνουν στην κρεβατοκάμαρα αφού φτάσουμε σε μια συγκεκριμένη ηλικία. Αλλά σε πολλές περιπτώσεις, αυτό δεν είναι αλήθεια.
Στην πραγματικότητα, 43% των αμερικανών μετά την ηλικία των 50 λέει ότι η σεξουαλική τους ζωή μετά τα 50 είναι «το ίδιο περιπετειώδης» όπως σε μικρότερες ηλικίες σύμφωνα με έρευνα του 2019. Μια άλλη έρευνα του 2021 ανακάλυψε ότι σ′ αυτή την ηλικιακή γκάμα ανθρώπων η ορμή για σεξ είναι σε 35% υψηλότερη απ′ ότι σε νεαρότερη ηλικία.
Αυτό σημαίνει ότι τα σώματα και οι ζωές μας αλλάζουν καθώς μεγαλώνουμε, το οποίο μπορεί να έχει επίδραση και στην κρεβατοκάμαρά μας επίσης.
«Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να σημειώσουμε, ωστόσο πώς, παρ′ ότι οι αλλαγές στο πώς αισθανόμαστε και λειτουργούμε ως προς το σεξ είναι φυσιολογικό (να έρχονται) με την ηλικία, τα προβλήματα δεν είναι, ενώ μερικές φορές αισθανόμαστε ότι είναι», λέει στην HuffPost o κλινικός σεξολόγος και εκπαιδευτής σεξουαλικότητας Λόρενς Σίγκελ.
Καθώς μεγαλώνουμε, πρέπει να καθιερώσουμε νέες νόρμες για εμάς και να προσαρμόσουμε τις προσδοκίες μας καθώς ο καιρός περνά.
«Ένας 55χρονος δεν πρέπει να προσπαθεί να διατηρήσει το ίδιο επίπεδο ενδιαφέροντος ή αντοχής με έναν 25χρονο», λέει ο ίδιος. «Ενώ τα πράγματα φαίνεται να λειτουργούν αυτόματα όταν είμαστε νεότεροι, πρέπει να κάνουμε μεγαλύτερη προσπάθεια και συνειδητοποίηση (ως προς την υλοποίησή τους) καθώς μεγαλώνουμε».
Για τον σκοπό αυτό, ρωτήσαμε τον Σίγκελ και άλλους σεξοθεραπευτές ποια προβλήματα αντιμετωπίζουν στην κρεβατοκάμαρά τους συνήθως οι άνθρωποι σε αυτή τη φάση της ζωής τους και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να τα αντιμετωπίσουν.
1. Αρνητικά «πιστεύω» σε σχέση με την σεξουαλικότητα και την ηλικία
Η νοοτροπία μας σχετικά με το σεξ καθώς μεγαλώνουμε έχει τεράστιο αντίκτυπο στη σεξουαλική μας ζωή. Και οι αρνητικές πεποιθήσεις σε αυτόν τον τομέα είναι ένα «πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα από ό,τι αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι άνθρωποι», λέει η ψυχοθεραπεύτρια και σεξοθεραπεύτρια Ναν Γουάιζ.
«Πρέπει να καταρρίψουμε ορισμένους από τους πιο ολέθριους μύθους και παρανοήσεις σχετικά με τη σεξουαλικότητά μας καθώς ωριμάζουμε. Ναι, οι ορμονικές αλλαγές μπορούν να μας επηρεάσουν αρνητικά καθώς το σώμα μας προσαρμόζεται στην μεταβαλλόμενη ”άμμο” του χρόνου, αλλά αυτό επιδεινώνεται πολύ από την κουλτούρα μας για το σεξ γενικά και, ακόμη περισσότερο, από (την κουλτούρα μας σχετικά με) το σεξ καθώς μεγαλώνουν οι άνθρωποι», λέει στην HuffPost η Γουάιζ, συγγραφέας του «Γιατί το καλό σεξ έχει σημασία».
Τα άτομα στα 50 τους πρέπει να «ξεπεράσουν το κοινωνικό στίγμα ότι είναι λιγότερο σεξουαλικά λόγω της ηλικίας τους», λέει η ψυχολόγος και σεξοθεραπεύτρια, Σάνον Χαβέζ. Στην πρακτική της, διαπίστωσε ότι πολλοί άνθρωποι αυτής της ηλικιακής ομάδας κάνουν καλύτερο σεξ από ό,τι όταν ήταν νεότεροι. «Είναι πιο ξεκάθαροι στο τι θέλουν και πώς να το εκφράσουν», ανέφερε η ίδια στη HuffPost. «Το σεξ στα 50 σου είναι συχνά πιο συνδεδεμένο και άνετο με λιγότερο άγχος απόδοσης και σεξουαλικές ενοχλήσεις από το παρελθόν. Οι περισσότεροι άνθρωποι σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και έχουν εμπειρία στο να ξέρουν τι θέλουν και μπορούν να είναι πολύ πιο διεκδικητικοί απέναντι σε έναν σύντροφο».
2. Η ξηρασία του κόλπου
Η πτώση των επιπέδων των οιστρογόνων που συμβαίνει με την εμμηνόπαυση μπορεί να προκαλέσει κολπική ξηρότητα – η οποία, με τη σειρά της, μπορεί να επηρεάσει τη σεξουαλική λειτουργία. Υπολογίζεται ότι περίπου οι μισές γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση αντιμετωπίζουν αυτήν την πάθηση. «Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε επώδυνες ή άβολες σεξουαλικές εμπειρίες για μερικούς, γι′ αυτό όλες οι γυναίκες άνω των 50 ετών θα πρέπει να έχουν ένα καλό λιπαντικό στη διάθεσή τους», λέει ο Σίγκελ.
Το να διαθέτουμε περισσότερο χρόνο στο προκαταρκτικό παιχνίδι μπορεί επίσης να είναι χρήσιμο. Η διέγερση μπορεί να αυξήσει την κολπική λίπανση, κάνοντας το σεξ πιο ευχάριστο. Εάν η κολπική διείσδυση είναι πολύ επώδυνη, άλλες δραστηριότητες, όπως το στοματικό σεξ ή η χρήση σεξουαλικών παιχνιδιών, μπορεί να είναι πιο ευχάριστες. Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλές γυναίκες διάγουν την εμμηνόπαυση χωρίς «πραγματικά προβλήματα», λέει ο Σίγκελ, «εκτός από μια αίσθηση απελευθέρωσης από την πιθανότητα να μείνουν έγκυος».
3. Προκλήσεις στύσης κι εκσπερμάτωσης
Καθώς οι άνδρες μεγαλώνουν, τα πράγματα αλλάζουν στο ζήτημα της στύσης - και αυτό είναι φυσιολογικό.
«Δεν μπορούν να έχουν τα ίδια είδη αυθόρμητων ή αντανακλαστικών στύσεων όπως παλιά», λέει ο Σίγκελ. «Και θα διαπιστώσουν ότι μπορεί να χρειάζονται περισσότερη και ποικίλη διέγερση για να αποκτήσουν ή να διατηρήσουν μια στύση. Επιπλέον, μπορεί επίσης να διαπιστώσουν ότι οι στύσεις τους δεν είναι τόσο ”σκληρές” ή εύρωστες όσο παλιά».
Το να έχουμε προβλήματα στύσης από καιρό σε καιρό δεν είναι ασυνήθιστο. Αλλά αν δεν μπορούμε να αναπτύξουμε ή να διατηρήσουμε μια στύση τις περισσότερες φορές που προσπαθούμε να κάνουμε σεξ, μπορεί να αντιμετωπίζουμε στυτική δυσλειτουργία. Ας μιλήσουμε με το γιατρό μας, καθώς αυτό μπορεί να είναι σημάδι υποκείμενου προβλήματος υγείας.
Επίσης, ο όγκος της εκσπερμάτισης και η δύναμη με την οποία απελευθερώνεται μπορεί να είναι «σημαντικά μικρότερος» από αυτό που έχουν συνηθίσει, συμπληρώνει ο ίδιος...
«Οι οικείες και ερωτικές μας εμπειρίες μπορούν να αυξηθούν σημαντικά αν δούμε τον οργασμό λιγότερο ως στόχο και περισσότερο ως μια ωραία παρενέργεια του να μοιραζόμαστε την ευχαρίστηση».
4. Υποτονική ερωτική επιθυμία
Το άγχος, τα σωματικά προβλήματα, τα προβλήματα ψυχικής υγείας, οι παρενέργειες φαρμακευτικής αγωγής και τα μειωμένα επίπεδα ορμονών μπορούν να συμβάλουν στη μείωση της λίμπιντο.
Τα πιο διαδεδομένα προβλήματα για εκείνους στα 50 τους χρόνια περιλαμβάνουν «την αντιμετώπιση των αλλαγών στο σώμα τους και τα επίπεδα ενέργειας που μπορεί να οδηγήσουν σε χαμηλή επιθυμία», λέει η Χαβέζ, σημειώνοντας ότι η εμμηνόπαυση και άλλες ορμονικές αλλαγές είναι συχνές κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. «Οι ορμονικές αλλαγές δεν επηρεάζουν μόνο τη φυσιολογία και τη σεξουαλική επιθυμία, αλλά μπορούν επίσης να επηρεάσουν την ψυχική υγεία, συμπεριλαμβανομένης της κόπωσης και των αλλαγών στη διάθεση», προσθέτει επίσης.
Η ίδια προτείνει να λάβουμε μια ομάδα ορμονών για να δούμε πώς να εξισορροπήσουμε τις ορμόνες μας και να μειώσουμε τα ανεπιθύμητα συμπτώματα. «Οι περισσότερες ορμονικές αλλαγές είναι πολύ διαχειρίσιμες με τη σωστή υποστήριξη», αναφέρει. Ο Σίγκελ από την μεριά του λέει ότι «είναι απολύτως φυσιολογικό» να έχουμε λιγότερο ενδιαφέρον για το σεξ καθώς μεγαλώνουμε. «Για ορισμένους, η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης μπορεί να είναι κατάλληλη», ανέφερε χαρακτηριστικά. «Για άλλους, επιλογές όπως η γιόγκα, ο διαλογισμός και τα συμπληρώματα μπορεί να είναι χρήσιμα».
Η εύρεση τρόπων για την ανακούφιση από το στρες μπορεί να αυξήσει την επιθυμία μας για σεξ και να μας κάνει πιο ευτυχισμένους και υγιείς πέρα και πάνω απ′ όλα. Για παράδειγμα, η Γουάιζ συνιστά καθημερινές ασκήσεις αναπνοής για «να αποκτήσουμε πρόσβαση στη θεραπευτική δύναμη της παρασυμπαθητικής ”αποκατάστασης”»...
Ας θυμηθούμε, η ευχαρίστηση δεν είναι πολυτέλεια», καταλήγει η Γουάιζ. «Είναι ανάγκη για ένα υγιές μυαλό και σώμα και μια ζωή που αξίζει να ζεις κανείς».