«Την σκότωσα γιατί με απατούσε…» φέρεται να είπε ο γυναικοκτόνος στους αστυνομικούς για να δικαιολογήσει την πράξη του. Αλήθεια, το τελευταίο χρόνο μετά από κάθε άγρια δολοφονία γυναίκας σκέφτηκες πόσες τέτοιες προκλητικές οψιγενείς δικαιολογίες έχεις ακούσει;
Oι δράστες αφαιρούν τη ζωή του θύματος που στις περισσότερες περιπτώσεις ήταν η σύντροφος τους η η σύζυγος τους. Τη σκοτώνουν επειδή είναι γυναίκα.
Αυτός είναι και ο ορισμός τη γυναικοκτονίας, η οποία ως όρος είναι ανύπαρκτος στο ελληνικό ποινικό δίκαιο και δεν συμπεριλαμβάνεται στον ποινικό μας κώδικα. Άλλωστε δεν θα άλλαζε κάτι κατά την επιβολή της ποινής η εισαγωγή του όρου γυναικοκτονία στον ποινικό κώδικα.
Για την ανθρωποκτονία που δεν διακρίνει φύλο, αρσενικό η θηλυκό, από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση στο άρθρο 299 παρ1 του ποινικού κώδικα προβλέπεται η ποινή της ισόβιας κάθειρξης.
Πλην όμως, η νομική αναγνώριση του όρου της γυναικοκτονίας έπειτα από 14 ανθρωποκτονίες με θύματα γυναίκες θα ικανοποιούσε μια κοινωνική επιταγή, ίσως να δημιουργούσε ένα πρόσθετο φόβο, μίαν πρόσθετη αποτροπή στο δράστη της αξιόποινης πράξης και στο μελλοντικό δράστη, μια ασφάλεια στην κάθε γυναίκα εκεί έξω θύμα βιας ότι υπάρχει μια επιπλέον νομοθετική κατοχύρωση.
Οι γυναίκες μετά από τόσα περιστατικά έμφυλης βιας στη χώρα μας βροντοφωνάζουν στοπ στη βία, διεκδικούν όσο ποτέ άλλοτε τα αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα, αγωνίζονται γι’ αυτά, μάχονται όχι για εκείνες μόνο και για τα παιδιά τους…γι΄αυτά τα παιδιά που μένουν πίσω…δίχως μάνα…ορφανά, απροστάτευτα, αβοήθητα, τσακισμένα, ρημαγμένα και με ψυχές πορθημένες από ένα δράστη που κάθε φορά κάτι έχει να πει πχ «την σκότωσα γιατί με απατούσε…».
***
*Γιάννα Παναγοπούλου, Ποινικολόγος
Πρώτη δημοσίευση στο dikastiko.gr