Τεχνολογία και πόλεμοι του μέλλοντος: Τα όπλα του (όχι και τόσο μακρινού) αύριο

Ο κόσμος μας αλλάζει ραγδαία σε πολιτικό, τεχνολογικό και κάθε άλλο επίπεδο: Παλιές δυνάμεις προσπαθούν να ανακάμψουν, νέες δυνάμεις αναδύονται, υπάρχουσες δυνάμεις επανεξετάζουν τη θέση τους, και παράλληλα η τεχνολογία διεισδύει παντού, ενώ έννοιες όπως ο «υβριδικός πόλεμος» γίνονται όλο και πιο ευρέως γνωστές. Σε αυτό το πλαίσιο, τα οπλικά συστήματα συνεχίζουν να εξελίσσονται ταχύτατα, και ειδικοί εκτιμούν πως βρισκόμαστε ενώπιον μιας νέας «επανάστασης» στον τομέα της πολεμικής τεχνολογίας, με νέα μέσα τα οποία άλλοτε θα φάνταζαν προϊόντα επιστημονικής φαντασίας.

Πέρα λοιπόν από τις «καθιερωμένες» (από την άποψη ότι χρησιμοποιούνται πλέον αρκετά ευρέως, οπότε δεν συνιστούν «κάτι καινούριο») πλέον stealth τεχνολογίες, τη ρομποτική και τον κυβερνοπόλεμο, ποιοι είναι λοιπόν οι τομείς στους οποίους επικεντρώνεται η τεχνολογική έρευνα για την ανάπτυξη νέων οπλικών συστημάτων, προκαλώντας ανησυχίες για το μέλλον μας σε αυτόν τον πλανήτη;

Τεχνητή Νοημοσύνη

Οι περισσότεροι γνωρίζουν τα δυστοπικά οράματα επιστημονικής φαντασίας του «Εξολοθρευτή», του «Battlestar Galactica» και άλλων σεναρίων όπου η υπερεξελιγμένη Τεχνητή Νοημοσύνη επαναστατεί κατά των ανθρώπων. Αν και ο «Τ-1000» και οι «Cylons» βρίσκονται μάλλον αρκετά μακριά, σε μια εποχή όπου η Τεχνητή Νοημοσύνη (Α.Ι.) βρίσκεται στα smartphones που χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή και που στα Ηνωμένα Έθνη είναι σε εξέλιξη συζητήσεις για την απαγόρευση των αποκαλούμενων «φονικών ρομπότ» (killer robots), γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι το ζήτημα των αυτόνομων οπλικών συστημάτων είναι υπαρκτό και φλέγον. Τα drones (μη επανδρωμένα αεροσκάφη) μπορεί να χρησιμοποιούνται εδώ και πολλά χρόνια σε θέατρα πολεμικών επιχειρήσεων, ωστόσο ελέγχονται από ανθρώπους χειριστές. Η προοπτική ρομποτικών οχημάτων που θα ενεργούν αυτόματα, λαμβάνοντας μόνα τους αποφάσεις σχετικά με τη χρήση θανάσιμης βίας, είναι κάτι το οποίο προκαλεί ανησυχία σε επιστήμονες και μη ανά τον κόσμο, που καλούν σε θέσπιση πλαισίων κανόνων για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο.

Διαβάστε επίσης:

Διαμαρτυρία επιστημόνων για έρευνες πάνω σε όπλα Τεχνητής Νοημοσύνης

Ωστόσο, ο υπαρκτός και άμεσος κίνδυνος δεν είναι η «εξέγερση των ρομπότ», αλλά μια κούρσα εξοπλισμών: Τεχνητή Νοημοσύνη στα πεδία των μαχών θα σημαίνει ταχύτατη ανάλυση δεδομένων, λήψη αποφάσεων και άλλες διαδικασίες, πέρα από τα ανθρώπινα μέτρα, οπότε αυτός που θα έχει το πλεονέκτημα στον χώρο θα έχει σαφές προβάδισμα έναντι των αντιπάλων του. Η αμερικανική DARPA (Defense Advanced Research Projects Agency), ο ερευνητικός βραχίονας του Πενταγώνου, ανακοίνωσε τον Σεπτέμβριο μια «εκστρατεία» για την ανάπτυξη του «επόμενου κύματος» τεχνολογιών Τεχνητής Νοημοσύνης- την οποία εκλαμβάνει ως το «τρίτο κύμα τεχνολογικής προόδου», με στόχο τη συνεχή προσαρμογή σε μεταβαλλόμενα δεδομένα- ύψους 2 δισ. δολαρίων για τα αμέσως επόμενα έτη. Σημειώνεται πως η DAPRA ήδη έχει πάνω από 20 προγράμματα να «τρέχουν» στον συγκεκριμένο κλάδο και πάνω από 60 ενεργά προγράμματα που συμπεριλαμβάνουν χρήση Τεχνητής Νοημοσύνης- ενώ σε εξέλιξη και χρήση είναι και προγράμματα όπως το Project Maven, το οποίο χρησιμοποιείται για το κυνήγι τρομοκρατών.

Το αντίπαλον δέος των ΗΠΑ σε αυτό το πεδίο είναι η Κίνα: Το 2017 ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ είχε ζητήσει ξεκάθαρα την επιτάχυνση της έρευνας στη στρατιωτική τεχνική νοημοσύνη, προκειμένου η χώρα να ετοιμαστεί καλύτερα για πιθανούς πολέμους του μέλλοντος εναντίον ισχυρών αντιπάλων. Γενικότερα, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας επιδιώκει να εξελιχθεί σε μια επιστημονική και τεχνολογική υπερδύναμη, στόχος στον οποίο σημαντικό ρόλο παίζει η Τεχνητή Νοημοσύνη, την οποία το Πεκίνο δείχνει να αντιλαμβάνεται σαν δυνάμει «εξισορροπητή» απέναντι στην ανώτερη αμερικανική στρατιωτική ισχύ. Στις ΗΠΑ όλο και περισσότεροι (από think tanks μέχρι υπηρεσίες πληροφοριών και ερευνητικούς φορείς) προειδοποιούν πως η Κίνα επιδιώκει πλεονέκτημα έναντι των ΗΠΑ στην στρατιωτική Α.Ι., και η κούρσα που διαμορφώνεται δεν δείχνει σημάδια επιβράδυνσης- μάλλον το αντίθετο. Πλεονέκτημα για τη Λαϊκή Δημοκρατία στον κλάδο φαίνεται να είναι η δυνατότητα να αξιοποιήσει το σύνολο των δυνατοτήτων της στον τομέα της σχετικής έρευνας, τη στιγμή που στις ΗΠΑ, αν και υπάρχουν οι περισσότεροι και ικανότερο «εγκέφαλοι», ταυτόχρονα σημαντικοί «παίκτες» της Σίλικον Βάλεϊ (η οποία είναι σε ανοικτή αντιπαράθεση με την παρούσα κυβέρνηση των ΗΠΑ), όπως η Google, αντιτίθενται στη χρήση των τεχνολογιών Α.Ι. τους σε όπλα.

Η Ρωσία θεωρείται ότι βρίσκεται πίσω στη συγκεκριμένη κούρσα, ωστόσο καταβάλλει προσπάθειες να καλύψει την απόσταση, ενώ υπάρχουν και άλλοι μικρότεροι «παίκτες», όπως το Ισραήλ και η Νότια Κορέα (η οποία στις αρχές του 2018 προκάλεσε αίσθηση και διεθνείς αντιδράσεις, όταν το κορυφαίο της πανεπιστήμιο, KAIST, ανακοίνωσε το άνοιγμα ενός κέντρου έρευνας πάνω σε αυτόνομα όπλα και στρατιωτικές τεχνολογίες Α.Ι., σε συνεργασία με μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες της χώρας).

Επίσης, ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τον κίνδυνο εξάπλωσης τέτοιων όπλων, σε σημείο που θα μπορούσαν να φτάσουν στα χέρια απολυταρχικών καθεστώτων/ «κρατών- παριών»: Δεν πρόκειται για «ακριβά» όπλα, εφόσον αναπτυχθεί το σχετικό λογισμικό- κοινώς, δεν μιλάμε για πυρηνικά όπλα τα οποία απαιτούν πολύ χρόνο, πολύ χρήμα και υποδομές. Οπότε δεν είναι εκτός πραγματικότητας το δυστοπικό ενδεχόμενο κάποια στιγμή στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον προηγμένα, αυτόνομα Α.Ι. όπλα να βρίσκονται στα χέρια των περισσότερων δυνάμεων του πλανήτη: Ως γνωστόν, τις συνθήκες, τις απαγορεύσεις και τα πλαίσια κανόνων αρκεί να τα παραβιάσει ένας για να ακολουθήσουν και οι άλλοι στην «κούρσα», προκειμένου να είναι ανταγωνιστικοί. Επίσης, η Α.Ι. θεωρείται ότι θα παίξει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο και στον ιδιαίτερα σημαντικό τομέα του κυβερνοπολέμου.

Hypersonic όπλα

Ο όρος supersonic αποδίδεται στα ελληνικά ως «υπερηχητικός»- ως εκ τούτου δεν είναι εύκολη η απόδοση του όρου hypersonic, που χρησιμοποιείται για τις ταχύτητες που είναι πολλές φορές μεγαλύτερες αυτής του ήχου (και κατά κανόνα χρησιμοποιείται για τις ταχύτητες 5 Mach και άνω, δηλαδή ταχυτήτων 5 και άνω φορών αυτής του ήχου).

Το πλεονέκτημα που έχουν τέτοια μέσα είναι προφανές: Η αναχαίτισή τους είναι εξαιρετικά δύσκολη, εξαιτίας των τεράστιων ταχυτήτων, οι οποίες επίσης συνεπάγονται και μεγάλη καταστρεπτική ισχύ. Σημειώνεται πως εξαιρετικά υψηλές ταχύτητες τέτοιων κατηγοριών επιτυγχάνονται εδώ και χρόνια από βαλλιστικούς πυραύλους, ωστόσο αφ‘ενός ο εντοπισμός τους είναι εύκολος, και αφ’ετέρου, σε επίπεδο υπερδυνάμεων, τα πράγματα είναι περίπλοκα, καθώς η χρήση βαλλιστικών πχ από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία συνδέεται κατά κανόνα με χρήση πυρηνικών κεφαλών, οπότε και αυτόματα καθίστανται «επικίνδυνα» όπλα, υπό την έννοια πως μπορεί να προκαλέσουν πανικό στην άλλη πλευρά, επιφέροντας επικίνδυνη κλιμάκωση και αμοιβαία καταστροφή. Από την άλλη, τα hypersonic μέσα επιτρέπουν συμβατικά πλήγματα ακριβείας σε πολύ απομακρυσμένους στόχους, ενώ ο εντοπισμός τους είναι σαφώς δυσκολότερος.

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, η κούρσα στον τομέα αυτόν είναι επίσης υψηλών ταχυτήτων: Ο Αμερικανός υπουργός Στρατού, Μαρκ Έσπερ, δήλωσε πριν μερικούς μήνες πως οι hypersonic τεχνολογίες αποτελούν «game changer», και ότι προηγμένα όπλα αυτού του τύπου θα βρίσκονται σε ενεργό υπηρεσία μέσα σε διάστημα μιας δεκαετίας ή και λιγότερο. Η αμερικανική πολεμική αεροπορία έχει κλείσει συμβόλαια με τη Lockheed Martin για την ανάπτυξη τέτοιων όπλων, ενώ η DARPA εργάζεται ήδη πάνω σε συστήματα αναχαίτισης τους- επίσης, στο ευρύτερο πλαίσιο της αμερικανικής έρευνας στα hypersonic μέσα εντάσσονται το πρόγραμμα HiFiRE, που αποτελεί καρπό της συνεργασίας ΗΠΑ- Αυστραλίας, το αεροσκάφος HTV-2 (στο πλαίσιο του Falcon Project της DARPA και της πρωτοβουλίας Prompt Global Strike) και το όραμα για την ανάπτυξη ενός μη επανδρωμένου «διαδόχου» για το θρυλικό για τις επιδόσεις του SR-71 Blackbird- του SR-72 της Lockheed Martin.

Γενικότερα, στις ΗΠΑ φαίνεται να υπάρχει έντονο «άγχος» για τον κλάδο αυτών, καθώς ειδικά η Ρωσία φαίνεται να έχει επενδύσει στον τομέα από νωρίς: Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα είναι οι ανακοινώσεις του Ρώσου προέδρου Πούτιν τον Μάρτιο για μια σειρά εξαιρετικά προηγμένων, «εξωτικών» όπλων, που σε αρκετές περιπτώσεις μπορούν να φέρουν πυρηνικές κεφαλές. Μεταξύ των hypersonic όπλων που ανακοινώθηκαν από τον Ρώσο πρόεδρο ήταν και ο πύραυλος Kinzhal και το hypersonic όχημα Avangard. Οι ανακοινώσεις Πούτιν αντιμετωπίστηκαν με έναν βαθμό δυσπιστίας στη Δύση (άλλωστε είναι γνωστή εδώ και χρόνια η ρωσική στρατηγική εξαγγελιών «υπερόπλων», για τη δημιουργία εντυπώσεων), ωστόσο αυτό δεν αναιρεί το γεγονός πως η Ρωσία επιβεβαιωμένα «ποντάρει» πολλά στον κλάδο αυτό.

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, από την κούρσα αυτή δεν απουσιάζει η Κίνα, η οποία φέρεται να έχει δοκιμάσει ένα hypersonic αεροσκάφος (Starry Sky-2), ικανό να φέρει πυρηνικά όπλα- ενώ γενικότερα θεωρείται ότι δοκιμάζει αεροσκάφη τέτοιων τεχνολογιών από το 2014.

Όπλα λέιζερ

Τα όπλα λέιζερ και τα ηλεκτρομαγνητικά πυροβόλα, που εκτοξεύουν βλήματα σε πολύ υψηλές ταχύτητας μέσω ηλεκτρομαγνητισμού, γνωστά και ως «railguns» συναντώνται εδώ και πολλά χρόνια στην Επιστημονική Φαντασία. Τα λέιζερ χρησιμοποιούνται σε πολεμικές επιχειρήσεις εδώ και δεκαετίες, αλλά κυρίως για σκοπευτικούς σκοπούς, καθώς τα «πραγματικά» όπλα λέιζερ που προαναγγέλλονταν στο πλαίσιο του «Πολέμου των Άστρων» επί Ρίγκαν αποδείχτηκαν μια μεγάλη «maskirovka» των ΗΠΑ προς τους Σοβιετικούς.

Ωστόσο, τα δεδομένα έχουν αλλάξει, και τα «αληθινά» όπλα λέιζερ είναι ήδη υπό ανάπτυξη: Στην παρούσα φάση, η σχετική έρευνα στις ΗΠΑ ασχολείται κυρίως με τη χρήση τους ως μέσα προστασίας τακτικού επιπέδου, απέναντι σε εισερχόμενους πυραύλους ή drones. Μεταξύ των πλεονεκτημάτων τους είναι ότι είναι εξαιρετικά ακριβή, δεν χρειάζονται πυρομαχικά και πλήττουν ταχύτατα των στόχων- ωστόσο το κλασικό πρόβλημα που υπήρχε εξαρχής με αυτά ήταν ότι, για να παραχθεί ακτίνα επαρκούς ισχύος, κατέληγαν ιδιαίτερα ογκώδη. Παρόλα αυτά, η έρευνα προχωρά ταχύτατα στο συγκεκριμένο αντικείμενο, και εταιρείες όπως η Raytheon και η Lockheed Martin πραγματοποιούν δοκιμές όπλων λέιζερ – και όπλων κατευθυνόμενης ενέργειας γενικότερα, όπως όπλα μικροκυμάτων- επαρκούς καταστρεπτικής ισχύος για να αχρηστεύουν drones.

Χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι συστήματα και προγράμματα όπως το ATHENA (Advanced Test High Energy Asset), το SHiELD (Self-protect High Energy Laser Demonstrator) κ.α., με τους φορείς αυτών των όπλων να είναι οχήματα εδάφους, μαχητικά αεροσκάφη και ελικόπτερα, αλλά και πολεμικά πλοία- ενώ εξετάζεται και το ενδεχόμενο χρήσης λέιζερ για ναρκαλιευτικούς σκοπούς. Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν δηλώσει επανειλημμένα τα τελευταία χρόνια πως ο αμερικανικός στρατός βρίσκεται πολύ κοντά στην ένταξη σε υπηρεσία τέτοιων όπλων, για αμυντικούς και επιθετικούς σκοπούς – και όπως φαίνεται αυτό δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα, καθώς οι δοκιμές τέτοιων μέσων που δημοσιοποιούνται είναι αρκετά συχνές.

Σε έρευνες στον κλάδο αυτών επιδίδεται και η Ρωσία, αξιωματούχοι της οποίας έχουν πολλάκις μιλήσει για μεγάλη πρόοδο στους τομείς των όπλων λέιζερ, των ηλεκτρομαγνητικών όπλων και των όπλων πλάσματος- με τον πρόεδρο Πούτιν να κάνει ο ίδιος αναφορές σε τέτοια μέσα, κάνοντας λόγο για «σημαντική πρόοδο στα όπλα λέιζερ» και να δηλώνει πως έχουν τεθεί σε υπηρεσία από το 2017, αποφεύγοντας ωστόσο να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.

Όσον αφορά στην Κίνα, έχει αναπτύξει ήδη όπλα λέιζερ για προστασία από εχθρικά αεροσκάφη, πυραύλους και drones, ενώ τον Ιούλιο κινεζικά δημοσιεύματα έκαναν λόγο για ένα τουφέκι λέιζερ- ένα «λέιζερ Καλάσνικοφ»- ικανό να βάλει φωτιά σε στόχους από απόσταση ενός χιλιομέτρου: Υποτίθεται πως το ZKZM-500 δεν προορίζεται για θανατηφόρο, αλλά εκπέμπει ακτίνα αόρατη στο μάτι που μπορεί να κάψει ανθρώπινο δέρμα ή να πυροδοτήσει εύφλεκτες ύλες.

Υπενθυμίζεται επίσης ότι τον Μάιο οι ΗΠΑ είχαν κατηγορήσει ανοιχτά την Κίνα για χρήση τυφλωτικών λέιζερ εναντίον Αμερικανών πιλότων στο Τζιμπουτί (όπου και οι δύο χώρες διατηρούν βάσεις), με αποτέλεσμα τον τραυματισμό τους. Αξιοσημείωτη πρόοδο στα όπλα λέιζερ σημειώνουν επίσης το Ηνωμένο Βασίλειο, το Ισραήλ και η Γερμανία (συγκεκριμένα η γερμανική Rheinmetall Defence) .

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, στο πλαίσιο των συγκεκριμένων ειδών όπλων, έχει και ο κλάδος των «railguns»- πυροβόλων που εκτοξεύουν βλήματα σε εξαιρετικά υψηλές ταχύτητες. Στον τομέα αυτόν δραστηριοποιείται ιδιαιτέρως το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό, έχοντας σημειώσει σημαντική πρόοδο, ενώ δοκιμές σε τέτοια μέσα έχει πραγματοποιήσει και η Ρωσία- ενώ η Κίνα έχει ανακοινώσει πως διαθέτει ήδη ένα railgun σε πολεμικό πλοίο- μάλιστα οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών εκτιμούν ότι η χρήση τους μπορεί να έχει καθιερωθεί σε πλοία του κινεζικού στόλου ως το 2025, φέρνοντας τη Λαϊκή Δημοκρατία μπροστά στον συγκεκριμένο «στίβο».

Εξωσκελετοί: «Αναβαθμίζοντας» τον πεζό στρατιώτη

Ακόμα και στην εποχή μας, με την τεράστια σημασία της αεροπορικής ισχύος, είναι πολλοί αυτοί που πιστεύουν ότι, σε τελική ανάλυση, οι πόλεμοι κρίνονται από τον απλό πεζό στρατιώτη. Σε αυτό το επίπεδο, γίνεται εύκολα αντιληπτή η έμφαση που δίνεται στην αναβάθμιση του πεζικαρίου, τόσο μέσω εκπαίδευσης όσο και μέσω βελτιωμένων τεχνολογικών μέσων, όπως διόπτρες, προηγμένα συστήματα επικοινωνίας κ.α.- ωστόσο στην «εξίσωση» υπεισέρχονται πλέον και νέοι παράμετροι, όπως η χρήση εξωσκελετών.

Πέρα από τις εικόνες «Iron Man» που έρχονται στο μυαλό, οι εξωσκελετοί που αναπτύσσονται και δοκιμάζονται έχουν κυρίως στόχο την υποβοήθηση των στρατιωτών έτσι ώστε να μπορούν να σηκώνουν μεγαλύτερα φορτία, να είναι πιο ευκίνητοι κ.ο.κ. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον από πλευράς ΗΠΑ στον κλάδο υποδεικνύεται από προγράμματα όπως αυτό του εξωσκελετού ONYX της Lockheed Martin, που είναι σε στάδιο δοκιμών και εκτιμάται πως θα μπορούσε να τεθεί σε υπηρεσία μέχρι και το 2021, ενώ στο παρελθόν το ενδιαφέρον των ΜΜΕ είχε προσελκύσει και το πρόγραμμα TALOS, καθώς και ο εξωσκελετός FORTIS. Επίσης, στον κλάδο εργάζονται και μηχανικοί του US Army Research Laboratory, με ένα μηχανικό «τρίτο χέρι» για στρατιώτες- ενώ γενικότερα εξετάζεται και η χρήση Τεχνητής Νοημοσύνης στην «εξίσωση», για να βοηθά τους στρατιώτες.

Από πλευράς της, ιδιαίτερα δραστήρια στον τομέα εμφανίζεται και η Ρωσία, η οποία κατά καιρούς έχει παρουσιάσει ιδιαιτέρως «εξωτικά» συστήματα, όπως οι στολές του προγράμματος Ratnik, που αυξάνουν κατά πολύ τις σωματικές δυνατότητες του στρατιώτη, ή συμβάλλουν στο καμουφλάζ του , καθώς και άλλα παρεμφερή συστήματα που υπόσχονται «υπερστρατιώτες». Από τον «στίβο» αυτόν δεν απουσιάζει και η Κίνα, με τους εξωσκελετούς της Norinco και της CSIC, οι οποίοι είναι σχεδιασμένοι για να βοηθούν τους στρατιώτες να μεταφέρουν πολύ μεγαλύτερα φορτία, χωρίς να υφίστανται τραυματισμούς.

Διάστημα

Το Διάστημα μπορεί να αποτελεί σε μεγάλο βαθμό «αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη» βάσει της Outer Space Treaty, που επιτάσσει τη χρήση του για ειρηνικούς σκοπούς, ωστόσο έχει «παραθυράκια» (απαγορεύει την αποστολή όπλων μαζικής καταστροφής και στρατιωτικών βάσεων/ σταθμών εκτός Γης, αλλά όχι των συμβατικών και αντιδορυφορικών ή αντιπυραυλικών όπλων), και η ολοένα και μεγαλύτερη εξάρτηση από δίκτυα δορυφόρων για τηλεπικοινωνίες κ.α. καθιστά υπαρκτό το ενδεχόμενο της επέκτασης στο Διάστημα μιας πιθανής σύγκρουσης στη Γη.

Στις ΗΠΑ επανειλημμένα έχουν υπάρξει προειδοποιήσεις για τον κίνδυνο ενός διαστημικού «Περλ Χάρμπορ», και το ζήτημα ανακινήθηκε πρόσφατα με τις εξαγγελίες του Αμερικανού προέδρου Τραμπ περί «Διαστημικής Δύναμης» (Space Force). Επίσης, ένα ιδιαίτερα προσφιλές θέμα στους παρατηρητές του συγκεκριμένου χώρου είναι το διαστημοπλάνο X-37B της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας (USAF), που πολλάκις έχει χαρακτηριστεί ως «μυστηριώδες» ως προς τους σκοπούς του (η επίσημη θέση της αμερικανικής αεροπορίας είναι πως αποτελεί πλατφόρμα δοκιμών τεχνολογιών). Παράλληλα, στις ΗΠΑ πάντα είναι σε εξέλιξη η συζήτηση για την ανάπτυξη νέων δορυφόρων έγκαιρης προειδοποίησης για εντοπισμό βαλλιστικών πυραύλων και πιθανών μέσων αναχαίτισής τους από το Διάστημα, ενώ η τεχνολογία για αντιδορυφορικούς πυραύλους που εκτοξεύονται από μαχητικά εντός ατμόσφαιρας υπάρχει από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου ακόμα.

Διαβάστε επίσης:

Πώς πραγματικά θα ήταν ένας πόλεμος στο Διάστημα;

Όσον αφορά στο τι κάνουν η Ρωσία και η Κίνα, οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών εκτιμούν πως οι δύο χώρες αναπτύσσουν όπλα για πόλεμο στο Διάστημα τα οποία θα μπορούσαν να είναι σε ενεργό υπηρεσία εντός μερικών ετών, ενώ πρόσφατα υψηλόβαθμη Αμερικανίδα αξιωματούχος, μιλώντας σε συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών, αναφέρθηκε σε έναν «μυστηριώδη» ρωσικό δορυφόρο - πιθανώς «επιθετικό αντιδορυφορικό σύστημα» - και σχόλια Ρώσου αξιωματικού για ανάπτυξη πυραύλων για καταστροφή δορυφόρων (αξίζει να σημειωθεί πως ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν έχει αναφερθεί στα διαστημικά όπλα ως «αποδεκτά»).

Διαβάστε επίσης:

«Μυστηριώδης» ρωσικός δορυφόρος προκαλεί ανησυχία στις ΗΠΑ

Επίσης, πρόσφατα η Γαλλίδα υπουργός Άμυνας, Φλοράν Παρλί, κατηγόρησε τη Ρωσία για απόπειρα από πλευράς ενός ρωσικού δορυφόρου για υποκλοπή τηλεπικοινωνιών από έναν γαλλο-ιταλικό δορυφόρο που χρησιμοποιείται από τις ένοπλες δυνάμεις, κάνοντας λόγο για «πράξη κατασκοπείας». Επίσης, πρόσφατα τον γύρο του διαδικτύου έκαναν εικόνες που πυροδότησαν θεωρίες περί ενός νέου ρωσικού αντιδορυφορικού όπλου, εκτοξευόμενου από μαχητικό MiG-31. Όσον αφορά στην Κίνα, είναι γνωστό και επιβεβαιωμένο ότι δουλεύει εδώ και χρόνια πάνω σε αντιδορυφορικά όπλα.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, δεδομένων των διεθνών συνθηκών, οποιαδήποτε δραστηριότητα πάνω στον κλάδο από τις χώρες που δραστηριοποιούνται στο Διάστημα, καλύπτεται από πυκνό πέπλο μυστικότητας- οπότε και δεν είναι πολλά αυτά που μπορούν να ειπωθούν με βεβαιότητα ως προς το θέμα.