Το φαινόμενο με τα πολλά κόμματα, κομματίδια, ομάδες, φράξιες και γκρουπούσκουλα, ήταν προνόμιο της Αριστεράς. Το ΠΑΣΟΚ, αφού εξαφάνισε το κέντρο, τα ρούφηξε (εκλογικά) τη δεκαετία του 80, αφού έπειθε περισσότερο ως δύναμη... βοηθούντος και του τότε all time classic συνθήματος, «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά», μειώνοντας σε κάθε εκλογική αναμέτρηση τις δυνάμεις του ΚΚΕ και απειλώντας μάλιστα τη βιωσιμότητα κομμάτων όπως ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ. Η ιστορία με ένα άλμα 15-20 ετών, θα μπορούσε να τελειώνει στην τελεία μετά την φράση «...και μετά ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ».
Αλλού όμως θέλω να το πάω... In the meantime, που λέμε, για να γίνει κυβερνών το κυρίαρχο (;) κόμμα στην αριστερά (;), (συ)στέγασε σε κομματική σάρκα μία, τις φυγόκεντρες αριστερές δυνάμεις και φυσικά ρούφηξε το ΠΑΣΟΚ σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις, τρώγοντας από το κρύο πιάτο της ιστορικής εκδίκησης. Βεβαίως ξέφυγαν - μαύρα - πρόβατα από το μαντρί, (Ζωές δεν λέμε, Λαφαζάνηδες δεν θίγουμε) αλλά η Αβερώφεια φράση για τη δίαιτα των λύκων το πιθανότερο να ισχύσει και στις επόμενες εκλογές στις οποίες προβλέπω να ανασύρεται στοχευμένα το all time classic σύνθημα, καθώς οι επικοινωνιακές εφεδρείες για τις μνημονιακές κυβερνήσεις (προ ΣΥΡΙΖΑ φυσικά) ψιλοτελειώνουν και το σενάριο συν Αθηνά και χείρα κίνει (ή μήπως είναι ΚΙΝΑΛ; Δεν θυμάμαι την έκφραση –- δεν είμαι καλός στα ...αρχαία!), είναι κραταιό. (Για μετά λέμε παιδιά, για μετά! Πριν θα εχθρευόμαστε και όχι στην αρχή – αρχή. Μετά και αφού πάρουμε εμείς την τρίτη διερευνητική εντολή, αν είστε πρώτοι). Και μετά τον οίστρο, να πω αυτό για το οποίο ξεκίνησα και λόγω επικαιρότητας. Η εμφάνιση του φαινομένου του πολυκερματισμού στα δεξιά (και κεντροδεξιά) του εκλογικού χάρτη δεν είναι καλό μήνυμα για τη Νέα Δημοκρατία. Δείχνει αμφισβήτηση, αδυναμία προσέλκυσης, ανεπάρκεια ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗΣ επικοινωνίας και πειθούς ότι τόχουν! Και αυτό ο πολύς κόσμος καλώς ή κακώς το αντιλαμβάνεται. Γιατί αναρωτιέται τελικά, πέρα από τις δυνατότητες του τσέλιγκα, ποιο είναι το μαντρί και ποιος είναι ο λύκος;