Η αντίδραση της Κυβέρνησης Τσίπρα στο εντυπωσιακό συλλαλητήριο υπήρξε κατώτερη των περιστάσεων. Θα μπορούσε να δηλώσει ότι «Οι χιλιάδες που συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα υπογράμμισαν έντονα τις ιστορικές αλήθειες σχετικά με την Μακεδονία. Εν τούτοις μία κυβέρνηση σε συνεννόηση με την λοιπή πολιτική ηγεσία λαμβάνοντας υπόψη όλους τους παράγοντες και συνθήκες έχει την ιστορική ευθύνη να διαπραγματευθεί για να επιτύχει, χωρίς άλλες καθυστερήσεις, λύση η οποία θα αποκλείει επεκτατικές τάσεις, θα σέβεται εθνικές ευαισθησίες και θα εξασφαλίζει στενές και παραγωγικές γειτονικές σχέσεις και σταθερότητα στα Βαλκάνια.»
Δεν πήγα στο συλλαλητήριο. Άκουσα τον Θεοδωράκη από την τηλεόραση. Αμέσως μετά όμως έκανα ένα γύρο στις παρυφές της συγκέντρωσης για να εκτιμήσω το μέγεθος και την φύση του κόσμου. Με εντυπωσίασε και το μέγεθος και η κοινωνική και η ηλικιακή σύνθεσή του. Ένα ξέσπασμα , ένα «φτάνει πιά». Ένας εθνικός παλμός. . Όχι άλλη ταπείνωση, όχι άλλες απάτες. Και μία έλλειψη εμπιστοσύνης στην σημερινή κυβέρνηση που οφείλεται σε πολλούς λόγους!
Η ευκαιρία λύσης του χρονίζοντος ζητήματος είναι εδώ. Πίεση από την Δύση, θετικές πολιτικές εξελίξεις στην FYROM, προοπτικές για φιλικές πολιτικές, οικονομικές και πολιτιστικές σχέσεις με το γειτονικό κράτος αποτελούν τους παράγοντες που απαιτούν λύση. Αλλά δεν είμαι πολύ αισιόδοξος. Η διαδικασία ξεκίνησε άσχημα. Αντί η κυβέρνηση να καλέσει τους αρχηγούς των κομμάτων να ακούσει την γνώμη τους για την έναρξη συζητήσεων με την γείτονα και να αρχίσει μια δημόσια ενημέρωση για το όφελος της λύσης , ακολούθησε μια τακτική οίησης και πονηρής εμπλοκής κομματικών υπολογισμών , κάτι που δυστυχώς παρέσυρε και την αξιωματική αντιπολίτευση ,αντίθετα από την σώφρονα στάση του Κινήματος Αλλαγής.
Δημιουργείται διχασμός στην κοινή γνώμη, θυμίζοντας παλαιότερες εποχές και καταστάσεις σε άλλα εθνικά θέματα, ζημιώνοντας τις προοπτικές διαπραγμάτευσης. Επιπλέον οι προτάσεις του κ. Νίμιτς, όπως έχουν διαρρεύσει, δεν βοηθούν. Περιέχουν απαράδεκτα σημεία. Και τέλος, η άλλη πλευρά δεν φαίνεται σήμερα να είναι σε θέση να θεσπίσει προβλέψεις που καταργούν συνταγματικές νύξεις επεκτατισμού.
Κρίμα! Η τελική και μόνιμη επίλυση διολισθαίνει…