Ένα πλάσμα από τα βάθη της θάλασσας ανέβηκε στην επιφάνεια, δίνοντας στους επιστήμονες μια σπάνια ευκαιρία να το παρατηρήσουν.
Στις 26 Ιανουαρίου 2025, οι ερευνητές από την Condrik Tenerife και ο φωτογράφος David Jara Boguñá κατέγραψαν σε βίντεο την απροσδόκητη εμφάνιση μιας πεσκανδρίτσας βαθέων υδάτων (Melanocetus johnsonii) κοντά στην ακτή της Τενερίφης, σε απόσταση μόλις δύο χιλιομέτρων από την παραλία, αναφέρει το People.
Η πεσκανδρίτσα είναι ένα είδος μαύρου θαλάσσιου βόλου της οικογένειας των Melanocetidae, που στα ελληνικά σημαίνει «τέρας της μαύρης θάλασσας». Το είδος πήρε το όνομά του από τον James Yates Johnson, τον Άγγλο φυσιοδίφη που ανακάλυψε το πρώτο δείγμα στη Μαδέρα το 1863.
Αυτά τα πλάσματα συνήθως ζουν σε βάθη μεταξύ 200 και 2.000 μέτρων και χρησιμοποιούν τη βιοφωτεινότητα τους για να προσελκύουν τη λεία τους, καθιστώντας τα εξαιρετικά δύσκολα να εντοπιστούν στην ανοιχτή θάλασσα.
Μέχρι τώρα, οποιαδήποτε καταγραφή του «Melanocetus johnsonii» περιορίζεται σε ελάχιστες εικόνες, συνήθως από νεκρά δείγματα ή καταγραφές από υποβρύχια όργανα σε απομακρυσμένα θαλάσσια περιβάλλοντα.
Η νέα αυτή ανακάλυψη έγινε τυχαία από την τοπική μη κυβερνητική οργάνωση Condrik-Tenerife κατά την επιστροφή τους από μια αποστολή μελέτης καρχαριών. Η θαλάσσια βιολόγος Laia Valor παρατήρησε ένα ασυνήθιστο μαύρο αντικείμενο στην επιφάνεια της θάλασσας και, πλησιάζοντας, συνειδητοποίησε ότι επρόκειτο για το «μαύρο ψάρι του διαβόλου».
Η ομάδα πέρασε αρκετές ώρες παρατηρώντας το σπάνιο ψάρι, το οποίο ήταν ήδη τραυματισμένο και επιβίωσε μόνο για λίγες ώρες μετά την ανακάλυψή του. Ο φωτογράφος θαλάσσιας άγριας ζωής David Jara κατέγραψε το περιστατικό και δημοσίευσε εικόνες που δείχνουν το ψάρι να «αναδύεται από τα βάθη» κολυμπώντας κατακόρυφα.
Η ΜΚΟ ανέφερε στο Instagram: «Ένα θρυλικό ψάρι που λίγοι άνθρωποι θα έχουν την τιμή να παρατηρήσουν ζωντανό. Ο λόγος για την παρουσία του σε τόσο ρηχά νερά είναι αβέβαιος. Μπορεί να οφείλεται σε ασθένεια, σε αλλαγές στα ρεύματα, σε διαφυγή από κάποιον θηρευτή κ.ά.»
Το διαβολόψαρο είναι γνωστό ότι ζει σε τροπικά και εύκρατα νερά του Ατλαντικού, Ινδικού και Ειρηνικού Ωκεανού, ενώ ένα είδος του εντοπίζεται και στη Θάλασσα Ρος στην Ανταρκτική. Η χαρακτηριστική του εμφάνιση περιλαμβάνει αιχμηρά δόντα με έντονες ακανόνιστες άκρες, κάτι που το καθιστά τρομακτικό, αλλά είναι απολύτως ακίνδυνο για τους ανθρώπους.
Σε βάθη που το φως του ήλιου δεν φτάνει ποτέ, η βιοφωτεινότητα του ψαριού λειτουργεί ως δόλωμα που προσελκύει τη λεία του, όπως μικρότερα ψάρια και αρθρόποδα.
Ωστόσο, το έντονα διαστελλόμενο στομάχι του επιτρέπει να καταπίνει λεία μεγαλύτερη από το ίδιο το σώμα του.