Η προαναγγελία της Τουρκίας για έρευνες νότια και ανατολικά του Καστελόριζου έχει προκαλέσει αναταραχή στην ελληνική διπλωματία και έχει θέσει σε συναγερμό τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας. Μπορεί οι εταίροι μας να καλούν την Τουρκία να μην προβαίνει σε προκλητικές ενέργειες στην ανατολική Μεσόγειο, ωστόσο δεν φαίνεται να πτοούν την τουρκική προκλητικότητα. Οι δε δηλώσεις των ΗΠΑ περί αμφισβητούμενων υδάτων προβληματίζουν. Αναπόφευκτα λοιπόν προκύπτουν ορισμένα ερωτήματα που χρήζουν απαντήσεων.
Ερώτηση πρώτη: Πάμε για ρήξη με την Τουρκία ειδικά μετά τις τελευταίες εξελίξεις, τόσο με το θέμα του Καστελόριζου όσο και για την αγιά Σοφιά;
Ηθικά σαφώς και είμαστε σε ρήξη ήδη από το 1974 που κλιμακώνεται ή αποκλιμακώνεται αναλόγως. Ως εκ τούτου πρέπει να είμαστε διαρκώς σε εγρήγορση, αφενός στρατιωτικά (αν και δεν πιθανολογώ πόλεμο) αφετέρου και κυρίως διπλωματικά. Η συμβιβαστική επίλυση διαφόρων με τη Γείτονα είναι προ των πυλών.
Ερώτηση δεύτερη: Πόσο προβληματίζει το δεύτερο σκέλος της δήλωσης των ΗΠΑ περί ”αμφισβητούμενων υδάτων”;
Αμφισβητούμενα ύδατα ανέφεραν οι ΗΠΑ, άρα μη Ελληνικά; Δηλαδή τι εννοούν; πως δεν ισχύουν αυτονόητα τα περί διεθνούς δικαίου, υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ υπέρ της Ελλάδας Φυσικά και δεν είναι αυτονόητα. Εφόσον η Ελλάδα δεν έχει ανακηρύξει ή δηλώσει/ ορίσει ΑΟΖ με τρίτες χώρες και δεν έχει επιλυθεί το θέμα υφαλοκρηπίδας, είναι αναμενόμενο να έχουμε τέτοιες δηλώσεις. Στη νομική επιστήμη, σε αστικό - ποινικό - δημόσιο - διεθνές δίκαιο γνωρίζουμε τα εξής για τις υποθέσεις : 1. Ένταση/ κλιμάκωση 2. κρίση / αντιδικία / πόλεμος 3. αποκλιμάκωση/ συμβιβασμός, ή ετυμηγορία . Λήξη υποθέσεως. Τα ανωτέρω φυσικά και δεν θα γίνουν με πόλεμο (εξάλλου είμαστε σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ με την Τουρκία) έστω και εάν υπάρξει θερμό επεισόδιο/ it dalaşı ( ορθώς το στράτευμα είναι σε επιφυλακή ως απολύτως δέον) , φαίνεται πως μάλλον ήρθε η ώρα να αποφέρει αποτελέσματα η πολυετής πολιορκία της Τουρκίας που ΔΕΝ είναι απρόβλεπτη ( ότι ανακοινώνει το εκδηλώνει ) η δε επίκληση του απροβλέπτου είναι το άλλοθι του απροετοίμαστου που κυνηγάει τα γεγονότα χωρίς δικό του πρωτογενές πλάνο.
Ερώτηση τρίτη: Δηλαδή πάμε σε κάποιον συμβιβασμό;
Ο συμβιβασμός σε Κύπρο, Αιγαίο και αργότερα ίσως θέμα Θράκης σε μορφή ΕΟΖ (Ελεύθερη Οικονομική Ζώνη) θα αρχίσει να υλοποιείται όπως έχω πιθανολογήσει εδώ και 2 χρόνια με τα βιβλία μου : ” Το προβλεπτό και το απρόβλεπτο στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις ” εκδόσεις 24 γράμματα. Εξάλλου οι φωνές που λένε: ”Μα θέλετε πόλεμο; πάμε για συμβιβασμό”, έχουν κάνει τη δουλειά τους εδώ και πολλά χρόνια στο να είμαστε χωρίς ενεργητική ατζέντα και απλά να ”τρέχουμε ” πίσω από της Τουρκίας. Όπως γνωρίζουμε στην ιστορία, οι ήττες πρωτίστως ξεκινούν εσωτερικά. Η χώρα με φοβικά σύνδρομα και ανοχή προς την Τουρκία, ήδη από το 1922, για άλλη μια φορά θα συμβιβαστεί και όλοι μας θα βαφτίσουμε το συμβιβασμό ως περήφανο και νικηφόρο. Εξάλλου σε αυτό θα μας προτρέψουν οι φωνές της ” λογικής”, οι σύμμαχοί μας, η διεθνής κοινότητα, όπως σε τόσα και τόσα στο παρελθόν (οικονομικά και εθνικά). Μην είμαστε ”μονοφαγάδες” λένε, ενώ ξεχνάμε πως οι σύμμαχοί μας ΝΑΤΟ, Ε.Ε. και τρίτες χώρες, είναι και σύμμαχοι των Τούρκων, επομένως γιατί να επιλέξουν εμάς στην κρίσιμη στιγμή; Ποιό είναι άραγε το ποιοτικό χαρακτηριστικό που μας κάνει στα μάτια τους καλύτερους από τους Τούρκους ούτως ώστε να πάρουν το μέρος μας; Προφανώς το συμφέρον τους. Είναι όμως το συμφέρον τους ταυτόσημο με της Ελλάδας στην παρούσα;
Ερώτηση τέταρτη: Η Τουρκία τι θέλει τελικά; Να μας κατακτήσει;
Να μας κατακτήσουν με σημαία τους στην Ακρόπολη και εμάς ” Τούρκους ”πολίτες (ό μη γένοιτο) σίγουρα δεν θέλουν. Να μας κάνουν ”φόρου υποτελείς” όπως κάποτε ήταν η Μολδοβλαχία με διοικητές Ρωμιούς, το έχουν δηλώσει (με νέα ορολογία) πως το θέλουν : ”Το συμφέρον της Ελλάδας, περνάει μέσα από το συμφέρον της Τουρκίας η οποία και θα κάνει διανομή αφού ερωτάται για τα πάντα” δηλώνουν οι Τούρκοι αξιωματούχοι. Αυτό θα επιτευχθεί χωρίς σφαίρες, με πολιορκία (γίνεται ήδη), συμβιβασμό και υλοποίηση της οθωμανικής φαντασίωσης. Πρόθυμους είχαμε και έχουμε. Δουλεύουν ήδη χρόνια προς αυτό. Είμαστε υποχρεωμένοι όλο αυτό να το αποτρέψουμε σε κάθε περίπτωση. Γι αυτό χρειάζεται διαρκής ενημέρωση, εγρήγορση και αποτροπή με δική μας ατζέντα την οποία θα ”κυνηγάει” η Τουρκία και όχι εμείς τη δική της.