Χρειάστηκε να προσβληθώ από κορονοϊό για να επιβραδύνω το ρυθμό μου το 2021. Καταλαβαίνω πόσο τρομακτικό ακούγεται καθώς το διαβάζω ξανά. Αλλά όταν ένα θετικό αποτέλεσμα PCR ενόψει των Χριστουγέννων με ανάγκασε, όπως τόσους πολλούς, σε αυτο-απομόνωση, αυτό που θα μπορούσε να ήταν ένα άθλιο μοναχικό 10ήμερο ήρθε στην πραγματικότητα ως κάποιο είδος ανακούφισης.
Η χρονιά είχε ξεκινήσει έντονα στην δουλειά και αυτό δεν χαλάρωσε, ειδικά όταν μεγάλες αλλαγές ανέτρεψαν την δουλειά μου την άνοιξη. Προχώρησα παρά τις δυσκολίες το καλοκαίρι σε «λειτουργία» αντιμετώπισης και νόμιζα ότι τα κατάφερνα μέχρι που, στα μέσα του φθινοπώρου, έπεσα σε ένα κύμα εργασιακού άγχους τόσο μεγάλο που με έπεισε ότι αποτύγχανα σε όλα.
Δεν είναι μια ασυνήθιστη ιστορία, λέει η Μπεξ Σπίλερ, ιδρύτρια του The Anti-Burnout Club (ABC), μιας «κοινότητας» ευημερίας που έχει συνεργαστεί με εκατοντάδες εργαζόμενους του Εθνικού Συσττήματος Υγείας (Αγγλία) και εργαζόμενους σε θέσεις - κλειδιά.
«Η επαγγελματική εξουθένωση αυξάνεται απλώς επειδή αυτό που νιώθουμε ότι πρέπει να κάνουμε αυξάνεται», μου λέει. «Κοιτάξτε πίσω πριν από 50 ή 60 χρόνια και θα διαπιστώσετε ότι υπήρχαν πολύ λιγότερα στις λίστες “to do” των ανθρώπων από ό,τι τώρα».
Σε μια ψηφιακή εποχή, η «απενεργοποίηση» δεν είναι απλώς μια μεταφορά. Όπως εξηγεί η Σπίλερ, ο συνδυασμός πιέσεων από την εργασία και την κοινωνία («τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν μεγάλο ρόλο σε αυτό») καθώς και οι φόβοι μας σχετικά με την υγεία και την ασφάλεια της εργασίας, όλα προστίθενται.
«Μπορούμε να το δούμε ακόμη περισσότερο κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όταν οι άνθρωποι κυριολεκτικά φέρνουν τη δουλειά τους στο σπίτι», λέει. «Μοιάζει ακόμη περισσότερο δύσκολη η απενεργοποίηση («Ω, καλύτερα να ελέγξω τα email μου» εν μέσω διαλείμματος). Νιώθουμε ότι πρέπει να αποδείξουμε ότι μπορούμε να είμαστε παραγωγικοί δουλεύοντας από το σπίτι επίσης».
Στην δική μου την περίπτωση, ήταν ένας καλοπροαίρετος διευθυντής που με βοήθησε να αναγνωρίσω και να κατονομάσω το άγχος μου και να με έπεισε να αλλάξω τη λίστα με τα «to do» της δουλειάς μου με την λίστα ευεξίας: Να κοιμάμαι και να τρώω σωστά και να κάνω ένα διάλειμμα.
Όταν έλεγξα το επίδομα διακοπών μου, συνειδητοποίησα ότι δεν είχα πάρει περισσότερο από μια μέρα άδεια μεταξύ Απριλίου και Σεπτεμβρίου – και το αποτέλεσμα ήταν η επαγγελματική εξουθένωση. Ακόμη και τότε, καθυστέρησα να κλείσω τις υπόλοιπες μέρες (των διακοπών) μου. Τότε η Covid - 19 επίσπευσε θέμα. Δεν έχουμε πρόβλημα να ζητήσουμε από τα αφεντικά μας ένα διάλειμμα. Πώς, όμως, δίνουμε στον εαυτό μας άδεια;
«Αυτό είναι συνήθως το μεγαλύτερο μέρος της μάχης για τους περισσότερους ανθρώπους», λέει η Σπίλερr. «Είναι πολύ συνηθισμένο να κολλάμε στη νοοτροπία ”είμαι τεμπέλης” ή ”μη παραγωγικός” όταν χαλαρώνουμε, αλλά στην πραγματικότητα είναι ακριβώς το αντίθετο. Έρευνες έχουν δείξει ότι ο εγκέφαλός μας δεν είναι σχεδιασμένος για σταθερή παραγωγικότητα (ή 8ωρες εργάσιμες ημέρες), επομένως είναι πιο παραγωγικό να σχεδιάζουμε τις μέρες μας με λίγη δουλειά και λίγη ξεκούραση».
Έτσι, το να «σπάσουμε» την προσωπική μας αποστροφή για τα διαλείμματα είναι το πρώτο βήμα. «Θα αναρωτιόμουν ποιες είναι οι προκαταλήψεις μας σχετικά με τη χαλάρωση για να ψάξουμε τι μπορεί να μας εμποδίζει (να την αναζητήσουμε)», λέει η Σπίλερ. «Πιστεύετε ότι είναι κάτι που συνδυάζεται με την τεμπελιά ή την μη παραγωγικότητα; Ξέρουμε ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Πιστεύουμε ότι η βελτίωση της ευημερίας μας είναι ακριβώς αυτό που βλέπουμε στο Instagram; Γιόγκα σε αμμώδεις παραλίες ή σιωπηλά καταφύγια στο δάσος; Αν ναι, ας μην ξεχνάμε ότι ο κόσμος των social media δεν είναι πάντα ο πραγματικός κόσμος».
Η θεραπεία μπορεί να βοηθήσει. «Οι θεραπευτές μας στο The ABC κάνουν μερικά σπουδαία μαθήματα σχετικά με αυτό, συμπεριλαμβανομένου ενός για τις Συνθήκες Αξίας (τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι πρέπει να τα κάνουμε όλα;) και την διαχείριση των προσδοκιών που έχουμε από τον εαυτό μας. Η θεραπεία μπορεί να μας βοηθήσει να αμφισβητήσουμε ορισμένες από αυτές τις προκαταλήψεις και να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να χαλαρώσει».
Η εκμάθηση και το να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να χαλαρώνει απαιτεί χρόνο, αλλά εδώ είναι μερικά βήματα για να το κάνουμε μέρος της τακτικής μας ρουτίνας.
Βήμα 1 (Ας ξεκινήσουμε σήμερα): Ας προσθέσουμε μια «ευτυχισμένη συνήθεια» στη ρουτίνα σας
«Είναι πολύ σύνηθες την ημέρα της Πρωτοχρονιάς να ξυπνάμε έτοιμοι να ανανεώσουμε ολόκληρη τη ζωή μας με ένα σχέδιο να προσθέσουμε όλα αυτά τα διαφορετικά πράγματα στη ρουτίνα μας σε μια προσπάθεια να νιώσουμε πιο χαλαροί», λέει η Σπίλερ. «Ξέρουμε τι θα συμβεί αν προσπαθήσουμε να τα κάνουμε όλα ταυτόχρονα; Θα πνιγούμε και θα καούμε!»
Αντίθετα, η ίδια συνιστά να προσθέσουμε αυτό που αποκαλεί μια νέα «ευτυχισμένη συνήθεια» στη ρουτίνα αυτοεξυπηρέτησής μας. «Ίσως ξεκινήσουμε βρίσκοντας 10 λεπτά την ημέρα για να διαβάσουμε ή να τα απενεργοποιήσουμε όλα. Μόλις (αυτό) γίνει συνήθεια, ας προσθέσουμε (και) κάτι άλλο όπως γιόγκα ή εργασία με αναπνοή. Ας το χτίσουμε σιγά - σιγά και θα δούμε πολύ καλύτερα αποτελέσματα από το να προσπαθούμε να ”στριμώξουμε” όλη την ευεξία ταυτόχρονα – που είναι ένα εισιτήριο μονής κατεύθυνσης για να πελαγώσουμε!»
Βήμα 2 (άνοιξη): Ας βρούμε τα πράγματα που μας ταιριάζουν
Η πρώτη δραστηριότητα χαλάρωσης που δοκιμάζουμε δεν θα είναι πάντα αυτή που μας κολλάει. Ας ωφεληθούμε από την περίοδο της άνοιξης για να απολαύσουμε και να πειραματιστούμε με διαφορετικά πράγματα που μπορεί να μας βοηθήσουν να χαλαρώσουμε, είτε είναι γιόγκα, ή το κολύμπι ή το τρέξιμο. (Επίσης) το να πάμε στον κινηματογράφο, σε μια γκαλερί ή να κάνουμε μεγάλους περιπάτους. Η (ακόμα) ένα χόμπι στο σπίτι, όπως η μαγειρική, το πλέξιμο ή απλά η ολοκλήρωση μιας σειράς του Netflix.
«Μπορεί να δοκιμάσουμε την γιόγκα και να αποφασίσουμε ότι δεν μας κάνει, αλλά ότι αγαπάμε το πιλάτες», λέει η Σπίλερ. «Ίσως η προσπάθεια διαλογισμού μας κάνει να νιώθουμε άβολα, αλλά απολαμβάνουμε μικρές στιγμές επίγνωσης. Δεν υπάρχει ”σωστός τρόπος” για να χαλαρώσουμε και η εύρεση των πραγμάτων που πραγματικά αγαπάμε θα εξασφαλίσει ότι είναι πιο εύκολο να τα τηρήσουμε. Δεν θέλουμε να χαλαρώσουμε για να (το) νιώθουμε σαν αγγαρεία!»
Βήμα 3 (καλοκαίρι): Ας δώσουμε προτεραιότητα στα διαλείμματα στο ημερολόγιό μας Αυτό είναι το κλειδί.
«Ας προγραμματίσουμε τον χρόνο διακοπής σαν να είναι ένα σημαντικό ραντεβού», προτρέπει η Σπίλερ - κι (αυτό) είναι μια χρυσή συμβουλή.
«Πολλοί από εμάς αναβάλλουμε την ώρα της χαλάρωσης γιατί υπάρχει πάντα κάτι πιο πιεστικό να κάνουμε (ή έτσι νομίζουμε). Μου αρέσει να ενθαρρύνω τους ανθρώπους να προγραμματίζουν πραγματικά το χρόνο ”διακοπής λειτουργίας” σαν να είναι ένα πολύ σημαντικό ραντεβού από το οποίο δεν μπορούμε να ξεφύγουμε – λίγο σαν να πηγαίνουμε στον οδοντίατρο, αλλά (κάτι) πολύ πιο ευχάριστο.
Ας προσθέσουμε στο ημερολόγιό μας, ή όπου αλλού θέλουμε τον προγραμματισμό πραγμάτων, κι ας υποσχεθούμε στον εαυτό μας ότι δεν θα αντισταθούμε! Μπορούμε να ξεκινήσουμε με πέντε ή 10 λεπτά την ημέρα και, στη συνέχεια, σιγά-σιγά να χτίσουμε πάνω σε αυτό...» Αυτό ισχύει επίσης για τις κρατήσεις και την χρήση της ετήσιας άδειάς μας. Δεν πρέπει να εργαζόμαστε για περισσότερο από τρεις μήνες χωρίς να έχουμε τουλάχιστον μια εβδομάδα άδεια. Στην πραγματικότητα, γιατί να μην καθορίσουμε την άδειά μας στην αρχή του έτους; Μπορούμε πάντα να την μετακινήσουμε σε μεταγενέστερη ημερομηνία.
Βήμα 4 (φθινόπωρο / χειμώνας): Ας μάθουμε πώς να αναπνέουμε!
Η αναπνοή είναι μια σταθερή στη ζωή μας, αλλά είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα να μεγιστοποιήσουμε για την δική μας ευημερία. Γι′ αυτό είναι κάτι στο οποίο οι δάσκαλοι γιόγκα επιστρέφουν πάντα στις τάξεις τους.
«Όταν δοκίμασα για πρώτη φορά την αναπνοή, δεν μπορούσα να πιστέψω πώς θα ένιωθα μετά», λέει η Σπίλερ. «Στο The ABC, έχουμε μια καθηγήτρια αναπνοής που ονομάζεται Τσάρλι Μουλτ (η οποία διδάσκει επίσης εργασία αναπνοής σε αγχωμένους υπαλλήλους της Google) και τα μαθήματά της είναι μερικά από τα πιο δημοφιλή για κάποιο λόγο.
«Η συνειδητή αναπνοή μπορεί να ενεργοποιήσει το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα (γνωστό και ως σύστημα «ανάπαυσης και πέψης»), να βοηθήσει στην ανακούφιση του στρες, να φέρει περισσότερη ηρεμία και να μας κάνει να αισθανόμαστε εξαιρετικά χαλαροί. Είναι σαν να έχουμε μια υπερδύναμη στα χέρια μας μόλις σε 10 λεπτά».
Διαβάστε περισσότερα εδώ :