Ο τελευταίος δίσκος που επιμελήθηκε ο συνθέτης Θάνος Μικρούτσικος, με τίτλο «Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία», κυκλοφόρησε μόλις από το Ogdoo Music Group.
Πρόκειται για ένα διπλό cd που περιέχει την ηχογράφηση από τη συναυλία του δημιουργού στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με τα εμβληματικά έργα «Σταυρός Του Νότου» και «Γραμμές των οριζόντων», βασισμένα στη μελοποιημένη ποίηση του Νίκου Καββαδία.
Τον Μάιο του 2019 ο Θάνος Μικρούτσικος έδωσε στο Μέγαρο Μουσικής δύο συναυλίες προσπαθώντας να προσεγγίσει το πιο δημοφιλές έργο του μέσα από μια καινούρια ματιά.
Ο κόσμος σιώπησε βλέποντας τρεις πιανίστες άλλοτε να παίζουν σαν ένα πιάνο και άλλοτε να αυτοσχεδιάζουν. Ο ίδιος ο συνθέτης δούλεψε όσο καιρό του επέτρεπε η υγεία του και κατάφερε και ολοκλήρωσε το υλικό για την κυκλοφορία του cd.
Τα έργα ερμηνεύουν ο Χρήστος Θηβαίος, ο Κώστας Θωμαΐδης και η Ρίτα Αντωνοπούλου.
Στο πιάνο οι εξαιρετικοί σολίστες Μάξιμος Δράκος, Θοδωρής Οικονόμου και ο ίδιος ο συνθέτης. Στα πνευστά ο σπουδαίος Θύμιος Παπαδόπουλος.
«Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία» τραγουδούσε σε κάθε του συναυλία ο Θάνος Μικρούτσικος καλώντας τους νέους να ξεπεράσουν τις καταγεγραμμένες τους ικανότητες και να μη σταματήσουν να ονειρεύονται. «Γιατί αν αξίζει κάτι» έλεγε «είναι να προσπαθούμε πάντα να κατακτήσουμε το αδύνατο».
Ο Θάνος Μικρούτσικος προσπαθούσε να εξηγήσει την καββαδιομάνια, να καταλάβει πώς «οι σημερινοί πιτσιρικάδες είναι το ίδιο βαθιά παθιασμένοι με τους νέους της εποχής όταν πρωτοβγήκε».
Αλλά και για τον ίδιο το ταξίδι στην ποίηση του Καββαδία δεν τέλειωσε ποτέ. Του άρεσε να πειραματίζεται: «Μουσικά είναι η μόνη δουλειά μου που μεταβάλλεται με τον χρόνο. Δεν εννοώ νέα ενορχήστρωση αλλά μετατροπή των βασικών παραγόντων που αφορούν μια μουσική σύνθεση. Χωρίς να χρειαστεί να βιάσω τα πράγματα αλλάζουν ενίοτε οι αρμονίες, μεταβάλλονται κάποιες μελωδίες, σε κάποια τραγούδια μετατρέπεται ο ρυθμός ενώ προστίθενται αβίαστα αυτοσχεδιασμοί. Όλα όμως αυτά προέρχονται από τον αρχικό πυρήνα της μουσικής. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η κάθε φορά νέα γενιά να θεωρεί ότι τα τραγούδια αυτά αποτελούν κομμάτι του ηχητικού παρόντος και δεν λειτουργούν ως μνήμη».