″Θετικός” στην ευλογία ομόφυλων ζευγαριών από καθολικούς ιερείς ”κρίνοντας κατά περίπτωση” εμφανίζεται ο Πάπας Φραγκίσκος, τηρώντας προφανώς αποστάσεις από σχετική αρνητική τοποθέτηση του Βατικανού για το το 2021.
Στην Καθολική Εκκλησία, η ευλογία είναι μια προσευχή ή παράκληση, που γίνεται από από έναν κληρικό που ζητά από τον Θεό να μεριμνήσει για την ευημερία κάποιου ή κάποιων.
Η θέση του προκαθήμενου της Καθολικής Εκκλησίας, διατυπώνεται σε επιστολή τους προς Καρδινάλιους από Ευρώπη, Ασία, Αφρική, ΗΠΑ και Λατινική Αμερική, όπως αναφέρει το Reuters, που του ζήτησαν να τοποθετηθεί με σαφήνεια στο θέμα της ευλογίας ομόφυλων ζευγαριών ενώ ήδη επίσκοποι σε κάποιες χώρες, όπως το Βέλγιο και η Γερμανία το έχουν ήδη επιτρέψει.
Η τοποθέτηση του δε, έρχεται λίγα 24ωρα πριν την πραγματοποίηση μιας παγκόσμιας συνάντησης εκπροσώπων της Καθολικών Εκκλησίας στην οποία να συζητηθεί το μέλλον αυτής.
Ο Φραγκίσκος στην επιστολή του εμφανίζεται θετικός αφού όπως αναφέρει πρόκειται για μια πράξη ”ποιμαντικής φιλανθρωπία” και τονίζει πως ”Δεν μπορούμε να είμαστε δικαστές που απλώς αρνούνται, απορρίπτουν και αποκλείουν”.
Βέβαια διευκρίνισε, όπως αναφέρει το BBC πως η Καθολική Εκκλησία εξακολουθεί να θεωρεί τις σχέσεις μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου ”αντικειμενικά αμαρτωλές” και δεν αναγνωρίζει τους γάμους ομοφυλόφιλων.
Τόνισε πως η Εκκλησία αντιλαμβάνεται τον γάμο ως ”αποκλειστική, σταθερή και αδιάσπαστη ένωση μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας” και θα πρέπει να αποφεύγεται ”κάθε είδος ιεροτελεστίας ή μυστηρίου που μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με αυτήν την πεποίθηση”.
Όμως, ”όταν ζητείται μια ευλογία, είναι η έκφραση μιας παράκλησης προς τον Θεό για βοήθεια, μια ικεσία για να ζήσεις καλύτερα...Η ποιμαντική σύνεση πρέπει να διακρίνει επαρκώς εάν υπάρχουν μορφές ευλογίας, που ζητούνται από ένα ή περισσότερα άτομα, που δεν μεταφέρουν μια εσφαλμένη έννοια του γάμου”.
Πάντως, το 2021 μετά από ανάλογο αίτημα για την παροχή διευκρινίσεων το δογματικό γραφείο του Βατικανού είχε αποφανθεί πως η ευλογία ομόφυλων ζευγαριών δεν επιτρέπεται.
Καλώντας λοιπόν τους ιερείς να κρίνουν κατά περίπτωση τα αιτήματα για ευλογίες σημειώνει: ”οι αποφάσεις που μπορεί να αποτελούν μέρος της ποιμαντικής σύνεσης σε ορισμένες περιπτώσεις δεν πρέπει απαραίτητα να γίνονται κανόνας” και προσθέτει πως η Εκκλησία πρέπει πάντα να προσεγγίζει τις σχέσεις της με τους ανθρώπους με ”καλοσύνη, υπομονή, κατανόηση, τρυφερότητα και ενθάρρυνση”.