Το νέο μυθιστόρημα του Jo Nesbo, ο οποίος στις 11 Νοεμβρίου θα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, «Wonderfuck», μια ιστορία που διαδραματίζεται στα ενδότερα ενός εργασιακού μικρόκοσμου, «Δεν είναι ποτάμι» της Σέλβα Αλµάδα (βραχεία λίστα ∆ιεθνoύς Βραβείου Booker 2024), δύο crime, αλλά και ο «Ζυγός» του Ντον Ντελίλο.
Η HuffPost προτείνει δώδεκα βιβλία για τον Νοέμβριο.
«Ο Βασιλιάς» του Jo Nesbo (εκδόσεις Μεταίχμιο, μετάφραση Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη)
Από πολλές απόψεις, τα αδέρφια Καρλ και Ρόι Όπγκαρντ έχουν πετύχει στη ζωή τους. Ή τουλάχιστον πέτυχαν όσο τους επέτρεπε μια μικρή πόλη όπως η Ος. Ο Καρλ διευθύνει το κομψό ξενοδοχείο σπα της περιοχής, ενώ ο Ρόι το πρατήριο καυσίμων και έχει κάνει σχέδια για ένα λούνα παρκ με τρενάκι.
Όταν ένας νέος αυτοκινητόδρομος πρόκειται να κατασκευαστεί δίπλα στην Ος, κάτι πρέπει να γίνει, ακόμα κι αν οι μέθοδοι είναι βρώμικες. Ευτυχώς, τα αδέρφια έχουν κάποια εμπειρία από τέτοιου είδους δουλειές.
Εντωμεταξύ, ο σερίφης έχει πάρει στα χέρια του μια νέα τεχνολογία που σημαίνει ότι μπορεί να αποδείξει την εμπλοκή των αδερφών σε διάφορους φόνους πίσω στο παρελθόν. Και ο αριθμός τους συνεχίζει να αυξάνεται. Όπως λέει και ο Ρόι για το τρενάκι του λούνα παρκ: «Μόλις αρχίσει να κυλάει, είναι πολύ αργά για να κατέβεις».
«Ο Βασιλιάς», συνέχεια του ανατριχιαστικού θρίλερ «Το βασίλειο» μας μεταφέρει σε ένα χωριό που βρίσκεται σε κρίση και αφηγείται την ιστορία δύο αδελφών που κινδυνεύουν να τα χάσουν όλα.
Ο μετρ της αστυνομικής λογοτεχνίας, που ταξιδεύει κάθε χρόνο στην Κάλυμνο για το αγαπημένο του χόμπι, την αναρρίχηση, λίγο πριν επιστρέψει στο Όσλο, κάνει μια στάση στη Θεσσαλονίκη, στις 11 Νοεμβρίου. Ο Jo Nesbo θα συνομιλήσει με τον δημοσιογράφο Δημήτρη Καραθάνο για την αστυνομική λογοτεχνία και τα βιβλία του, για τον διάσημο ήρωά του Χάρι Χόλε και για την περιπέτεια της γραφής, ενώ θα μας αποκαλύψει και τα σχέδιά του για το μέλλον. Στο Συνεδριακό Κέντρο «Ιωάννης Βελλίδης» (Λεωφόρος Στρατού 3), στις 7 το βράδυ. Η είσοδος στην εκδήλωση είναι ελεύθερη με δελτία εισόδου, η διάθεση των οποίων ξεκινά στις 5:30 μ.μ. της ίδιας μέρας από τον χώρο της εκδήλωσης. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Θα υπάρχει διαδοχική διερμηνεία. «Ο Βασιλιάς» κυκλοφορεί στις 26 Νοεμβρίου.
«Υπερβατικό βασίλειο» της Yaa Gyasi (εκδόσεις Ίκαρος, μετάφραση Μαρία Φακίνου)
Η Γκίφτι σπουδάζει νευροεπιστήμες στην Ιατρική Σχολή του Στάνφορντ μελετώντας τα νευρωνικά κυκλώματα του εθισμού. Ο αδερφός της, ένας προικισμένος αθλητής λυκείου, πέθανε από υπερβολική δόση ηρωίνης μετά από έναν τραυματισμό που τον άφησε εθισμένο στα οπιοειδή. Η καταθλιπτική μητέρα της είναι πλέον κλινήρης.
Η Γκίφτι είναι αποφασισμένη να ανακαλύψει μέσω της επιστήμης τον πόνο που βλέπει παντού γύρω της. Το πάθος της για την επούλωση των τραυμάτων της την οδηγεί στα άδυτα της επιστήμης, μα δεν την αποτρέπει να αποζητά την παιδική της πίστη στον Θεό.
«Ένα βιβλίο απίστευτης λάμψης... γεμάτο βαθύ επιστημονικό και πνευματικό προβληματισμό.» -The Washington Post
Μετά το ντεμπούτο της «Επιστροφή στην πατρίδα» -που έγινε παγκόσμιο μπεστ σέλερ-, η Για Τζάσι διερευνά τα όρια της επιστήμης, τα θεμέλια της πίστης και τη δύναμη της αγάπης, μέσα από ένα πολυεπίπεδο μυθιστόρημα.
Η συγγραφέας γεννήθηκε στη Γκάνα και μεγάλωσε στο Χάντσβιλ της Αλαμπάμα. Σπούδασε Αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ και παρακολούθησε το τμήμα δημιουργικής γραφής του Εργαστηρίου Συγγραφέων του Πανεπιστημίου της Άιοβα όπου έλαβε υποτροφία για το ερευνητικό της έργο. Ζει στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης.
«Wonderfuck» της Katharina Volckmer (εκδόσεις Στερέωμα, μετάφραση Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη)
«Σας ευχαριστώ για την αναμονή. Ονομάζομαι Τζίμι. Πώς μπορώ να σας εξυπηρετήσω;»
Σ’ ένα τηλεφωνικό κέντρο του Λονδίνου, ο Τζίμι και οι συνάδελφοί του απαντούν στα παράπονα τουριστών απ’ όλο τον κόσμο – προβλήματα κρατήσεων, ακατάλληλα δωμάτια ξενοδοχείων, κρίσεις άγχους. Ωστόσο, αυτός ο ιδιόρρυθμος, σικελικής καταγωγής, νεαρός άντρας δεν είναι ακριβώς πρότυπο υπαλλήλου, με αποτέλεσμα ο προϊστάμενός του να τον επιπλήττει συνεχώς.
Ο Τζίμι δεν αρκείται να απαντά στους δυσαρεστημένους πελάτες, αλλά εμπλέκεται ενεργά στις φαντασιώσεις και στις αγωνίες τους -για να μην αναφερθούμε στην παράξενη συμπεριφορά του απέναντι στους συναδέλφους του. Από την ψυχολογία των Ιταλίδων μητέρων έως το τέλειο χρώμα του κραγιόν για τα χείλη, από τον ρόλο των ηθοποιών στις κηδείες έως την τέχνη της ζωγραφικής γεννητικών οργάνων σ’ ένα σημειωματάριο, ποιος μπορεί να φανταστεί ότι είναι δυνατόν ο χώρος της δουλειάς να μας μάθει τόσα πράγματα;
Με το Wonderfuck η Καταρίνα Φόλκμερ μάς μεταφέρει στα ενδότερα ενός εργασιακού μικρόκοσμου για να μιλήσει για τις πολλαπλές ταυτότητες, για τις καταστροφικές συνέπειες του μαζικού τουρισμού στο περιβάλλον, για τη μοναξιά της σύγχρονης μητρόπολης και τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες των απομονωμένων, απογοητευμένων κατοίκων της. Ένα μυθιστόρημα διασκεδαστικό και ταυτόχρονα μελαγχολικό, έντονο όπως μια αισθησιακή φωνή στην άλλη άκρη της γραμμής.
H συγγραφέας γεννήθηκε το 1987 στη Γερμανία και εγκαταστάθηκε σε ηλικία 19 ετών στο Λονδίνο όπου και εργάζεται σε ένα λογοτεχνικό πρακτορείο. Το πρώτο της βιβλίο Jewish cock (ελληνικός τίτλος Στον γιατρό ή το εβραϊκό πουλί, εκδόσεις Ποταμός) γνώρισε εξαιρετική επιτυχία σ’ ολόκληρο τον κόσμο.
«Τα χρώματα της εκδίκησης» του Μωρίς Αττιά (εκδόσεις Πόλις, μετάφραση Χριστίνα Μπουφέα)
Οκτώβρης του 1980. Ενώ ο πολεμικός ανταποκριτής Φρανσουά Νεσίμ φυλακίζεται από την KGB κατά τη διάρκεια ενός ρεπορτάζ με θέμα τους Αφγανούς Μουτζαχεντίν, ο αδελφικός του φίλος, ο Πάκο Μαρτίνεθ, γίνεται αυτόπτης μάρτυρας της μαζικής εκτέλεσης δέκα θαμώνων ενός μπαρ στην Μπελ-ντε-Μαι της Μασσαλίας.
Παρόλο που δεν ασκεί πια το επάγγελμα του αστυνομικού αλλά αυτό του δημοσιογράφου, ο Πάκο παραμένει διψασμένος για την αλήθεια των σκοτεινών γεγονότων που διαδραματίζονται γύρω του. Έτσι, αποφασίζει να διερευνήσει το μακελειό που συνέβη μπροστά στα μάτια του, χωρίς τη βοήθεια και την προστασία των αστυνομικών αρχών. Ύστερα από διαδοχικές συναντήσεις με άτομα από τον στενό κύκλο των θυμάτων, η προσοχή του στρέφεται τελικά στη σαγηνευτική χήρα Ναταλί Ρομπέρτι: ο σύζυγός της ήταν ο ιδιοκτήτης του μπαρ, ενώ ο Κροάτης πατέρας της ιδιοκτήτης μιας διεθνούς εταιρείας μεταφορών που διακινεί παράνομα προϊόντα και όχι μόνο.
Καθώς τα περιστατικά βίας κλιμακώνονται, ο Πάκο ακολουθεί το νήμα της υπόθεσης στη Βιέννη και το Παρίσι, ενώ η σύντροφός του Ιρέν μένει πίσω στην Αιξ-αν-Προβάνς και καλείται να διαχειριστεί μια σχέση στη δύση της, μια άλλη στη γέννησή της, αλλά και έναν ξαφνικό θάνατο. Όσο ο Πάκο και η Ιρέν ακολουθούν τα προσωπικά τους πάθη, η μεγάλη εικόνα της Ιστορίας τούς ξεπερνά, και τους παρασύρει σε έναν κύκλο εκδίκησης που δεν αφήνει κανέναν αμέτοχο.
Πόσες οδύσσειες μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος; Υπάρχουν ένοχοι χωρίς αιτία; Πόσες φορές επιστρέφουμε στο μέλλον μας; Σε αυτό το πολυφωνικό νουάρ μυθιστόρημα, ο Μωρίς Αττιά υφαίνει πολλαπλές μικρο-αφηγήσεις σε Ανατολή και Δύση, σκιαγραφώντας οριακές καταστάσεις ζωής και θανάτου με τα αδυσώπητα χρώματα της αγάπης, της αυτοδικίας και του πεπρωμένου.
Ο Αττιά γεννήθηκε στο Αλγέρι το 1949 και εργάζεται ως ψυχίατρος-ψυχαναλυτής, ενώ παράλληλα γράφει σενάρια για το σινεμά.
Από τις εκδόσεις Πόλις κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του (με ήρωα τον Πάκο Μαρτίνεθ) «Το μαύρο Αλγέρι», «Η κόκκινη Μασσαλία», «Παρίσι μπλουζ», «Η λευκή Καραϊβική», « To κόκκινο και το φαιό».
«Δεν είναι ποτάμι» της Selva Almada (εκδόσεις Κλειδάριθμος, μετάφραση Αγγελική Βασιλάκου)
Δύο άντρες και ο έφηβος γιος του νεκρού τους φίλου πηγαίνουν για ψάρεμα στον ποταμό Παρανά. Ενώ πίνουν και μαγειρεύουν, μιλούν και χορεύουν, προσπαθούν να ξεπεράσουν τα φαντάσματα του παρελθόντος και του παρόντος, μισοζαλισμένοι από την υπνηλία και το κρασί. Αυτή η οικεία, ιδιόμορφη στιγμή που συνδέει τις ζωές αυτών των τριών ανδρών τούς συνδέει επίσης με τις ζωές των κατοίκων του τόπου που περιβάλλεται από νερό και διέπεται από τους δικούς του νόμους. Το ποτάμι φέρει ζωή και οι άνθρωποι που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε αυτό το μέρος το προστατεύουν με νύχια και με δόντια από τους εισβολείς. Αυτή η ιστορία μιλάει για την αγάπη μεταξύ φίλων, συγγενών, την αγάπη μιας μητέρας για τις κόρες της και αυτής των ντόπιων για το ποτάμι τους και ό,τι ζει σε αυτό, ενώ παράλληλα εξερευνά τη σκληρότητα και τη βία στο σύμπαν των αντρών.
«Το Δεν είναι ποτάμι κινείται σαν το νερό, σε ρεύματα ονείρου και αλληλοεπικαλύψεις χρόνου που διαμορφώνουν τις ιστορίες και τις αναμνήσεις του Ενέρο και του Νέγρο, των ενήλικων φίλων του νεαρού Τίλο, τον οποίο πήραν μαζί τους για ψάρεμα στον ποταμό Παρανά. Η οικονομία και η σαφήνεια της γραφής σε μαγνητίζουν από την αρχή της αφήγησης. Οι απότομες μεταβάσεις -με μία μόνο πρόταση ανατρέπει την ήρεμη εξέλιξη της ζωής -είναι μια μεγάλη αφηγηματική ικανότητα». - Κριτική επιτροπή του Διεθνούς Βραβείου Booker
Η Σέλβα Αλµάδα από την Αργεντινή (Έντρε Ρίος, 1973) έγινε διεθνώς γνωστή το 2015, µε τα βιβλία Ο άνεµος που σαρώνει, Ladrilleros και ∆εν είναι ποτάµι. Το πρώτο της βιβλίο, Ο άνεµος που σαρώνει (Εκδόσεις Κλειδάριθµος), σάρωσε όχι µόνο τις πωλήσεις αλλά και τα εγκώµια των κριτικών, µεταφράστηκε σε 12 γλώσσες, µεταφέρθηκε στο θέατρο, στη µεγάλη οθόνη, έγινε όπερα στο Ρίο ντε λα Πλάτα και το 2019 τιµήθηκε µε το First Book Award Festival International of Edinburgh. Η συγγραφέας βρέθηκε στη βραχεία λίστα για το βραβείο Tigre Juan µε το βιβλίο της Ladrilleros, όπως επίσης και για τα βραβεία Rodolfo Walsh & Vargas Llosa µε το Chicas Muertas. Το ∆εν είναι ποτάµι συµπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα για το ∆ιεθνές Βραβείο Booker 2024.
«Η σιωπή» της Yrsa Sigurdardottir (εκδόσεις Μεταίχμιο, μετάφραση Κωστής Κηλύμης)
Μια κρύα μέρα στο Ρέικιαβικ, ένα μωρό εξαφανίζεται από το καροτσάκι του. Στη θέση της κορούλας του, ο πατέρας βρίσκει το πτώμα ενός άλλου παιδιού. Το αγνοούμενο παιδί γεννήθηκε μέσω της διαδικασίας της παρένθετης μητρότητας, μια συμφωνία που ξεκίνησε ωραία αλλά γρήγορα στράβωσε.
Έχουν περάσει έντεκα χρόνια από την εξαφάνιση, όταν ένα μεμονωμένο περιστατικό ιλαράς καταλήγει στον θάνατο ενός κοριτσιού. Ο πατέρας προσπαθεί να βρει τον υπεύθυνο φορέα του ιού για να πάρει εκδίκηση. Σε ένα άλλο μέρος της πόλης, το διαμελισμένο και ακέφαλο πτώμα μιας γυναίκας εντοπίζεται σε ένα εγκαταλειμμένο αυτοκίνητο.
Στην έκτη και τελευταία περιπέτεια της σειράς Χούλνταρ και Φρέιγια, οι ήρωες πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να εξιχνιάσουν μια δύσκολη υπόθεση. Κοινός παρονομαστής και των τριών υποθέσεων είναι το τείχος της σιωπής που περιβάλλει τους εμπλεκόμενους. Κυκλοφορεί στις 19 Νοεμβρίου.
«Η οχιά» του John Verdon (εκδόσεις Διόπτρα, μετάφραση Δημήτρης Αλεξίου)
Ο συνταξιούχος ντετέκτιβ της Αστυνομίας της Νέας Υόρκης Ντέιβ Γκάρνεϊ βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σημείο της καριέρας του, κατηγορούμενος για φόνο, και καλείται να αντιμετωπίσει τον μεγαλύτερο αντίπαλό του για να λύσει ένα μυστήριο που διαλύει τον κόσμο του.
Το κακό παιδί του τένις Ζίκο Σλέιντ εκτίει ποινή είκοσι ετών για τη φρικιαστική δολοφονία του μικροεγκληματία Λένι Λέρμαν. Τα στοιχεία, καθώς και το σκοτεινό παρελθόν του Σλέιντ, φαίνονται αδιαμφισβήτητα. Ο Ντέιβ Γκάρνεϊ αναλαμβάνει μια πρόχειρη ανασκόπηση της υπόθεσης ως χάρη σε μια φίλη της συζύγου του, σύντομα όμως η κατάσταση εξελίσσεται σε κάτι πολύ πιο περίπλοκο. Όταν η ανάμειξή του απειλεί να αποκαλύψει μια «φωλιά» διαφθοράς, βρίσκεται ύποπτος για φόνο και καταδιώκεται από ένα εντυπωσιακό μέσο ενημέρωσης, μία αδίστακτη εισαγγελέα και έναν ψυχρό δολοφόνο.
Καθώς αποφεύγει τον νόμο και προσπαθεί να λύσει την υπόθεση για να διασώσει τη φήμη του, ο Γκάρνεϊ συνειδητοποιεί ότι η ανάγκη του για ενεργό δράση τού κοστίζει περισσότερο από ό,τι υποψιάστηκε ποτέ.
«Το καταπληκτικό όγδοο μυστήριο του Verdon με τον συνταξιούχο ντετέκτιβ της Αστυνομίας της Νέας Υόρκης Γκάρνεϊ αιχμαλωτίζει από την πρώτη σελίδα... Εδραιώνει τη φήμη του Verdon ως ενός από τους καλύτερους σύγχρονους μυθιστοριογράφους μυστηρίου». - Publishers Weekly.
«Σαν αέρας» της Άντα Ντ’ Αντάμο (εκδόσεις Ψυχογιός, μετάφραση Δήμητρα Δότση)
Η Ντάρια είναι η κόρη, η μοίρα της οποίας σημαδεύεται ήδη από τη γέννησή της λόγω λανθασμένης προγεννητικής διάγνωσης. Η Άντα είναι η μητέρα, η οποία στο κατώφλι των πενήντα ετών ανακαλύπτει ότι είναι άρρωστη. Η ανακάλυψη αυτή γίνεται η ευκαιρία να απευθυνθεί άμεσα στην κόρη της και να της αφηγηθεί την ιστορία τους. Τα πάντα περνούν μέσα από τα σώματα της Άντα και της Ντάρια: καθημερινές μάχες, θυμός, μυστικά, αλλά και απροσδόκητες χαρές και στιγμές απέραντης τρυφερότητας. Οι λέξεις διασχίζουν τον χρόνο, σε ένα συνεχές πάντρεμα του παρελθόντος με το παρόν.
Η συγγραφέας γεννήθηκε στην Ορτόνα, στην κεντρική Ιταλία, το 1967. Ήταν διπλωματούχος της Εθνικής Ακαδημίας Χορού και πτυχιούχος της σχολής Επιστήμες του Θεάματος. Έγραψε πολλά δοκίμια για τον χορό και το θέατρο. Πέθανε το 2023 στο σπίτι της στη Ρώμη, λίγες ημέρες μετά την υποψηφιότητα του αυτοβιογραφικού βιβλίου της Σαν Αέρας για το βραβείο Strega, με το οποίο τιμήθηκε μετά θάνατον. Στη μνήμη της καθιερώθηκε το βραβείο Ada d’Adamo στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Χορού της Ρώμης, το οποίο απονέμεται στο πρόσωπο που ερμηνεύει καλύτερα τη συγχώνευση καλλιτεχνικής εμπειρίας και κοινωνικής λειτουργίας.
«Το καπέλο του Ρέμπραντ και άλλες ιστορίες» του Μπέρναρντ Μάλαμουντ (εκδόσεις Καστανιώτη, μετάφραση Τόνια Κοβαλένκο)
Ένα παράξενο κοράκι με ανθρώπινη φωνή, γυρεύοντας σωτηρία από τους αντισημίτες, εισβάλλει στην κουζίνα ενός Αμερικανοεβραίου αλλά δοκιμάζει μια δυσάρεστη έκπληξη. Την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ένας φτωχός φοιτητής αναλαμβάνει να κάνει ταχύρρυθμα μαθήματα αγγλικών σε έναν τρομαγμένο Γερμανό πρόσφυγα. Αργότερα, σε ένα ταξίδι αναψυχής στη Σοβιετική Ρωσία, ένας επιμελητής εκδόσεων που χήρεψε πρόσφατα, πολιορκείται στενά από έναν ταξιτζή και επίδοξο συγγραφέα, ο οποίος θέλει πάση θυσία να δει τα γραπτά του δημοσιευμένα. Μια περίεργη διαφήμιση οδηγεί έναν καθηγητή, ορθολογιστή μέχρι το κόκαλο, στο σπίτι ενός ραβίνου που υπόσχεται θαύματα με τη βοήθεια ενός ασημένιου στέμματος.
Το φαινομενικά άκακο σχόλιο ενός ιστορικού τέχνης προς έναν συνάδελφό του γλύπτη προκαλεί μια παρεξήγηση δίχως τελειωμό στο Καπέλο του Ρέμπραντ, που χαρίζει και τον τίτλο στον δεύτερο συγκεντρωτικό τόμο των διηγημάτων του Μπέρναρντ Μάλαμουντ. Η τέχνη -τα όρια, οι εμμονές, τα αδιέξοδά της- κυριαρχεί σε αρκετές από αυτές τις ιστορίες. Επανέρχεται συχνά και ο Φίντελμαν, ένας αποτυχημένος τύπος από τη Νέα Υόρκη που πραγματοποιεί στην Ιταλία μια ευτράπελη υπαρξιακή περιπλάνηση.
Ο Μπέρναρντ Μάλαμουντ υπήρξε ένας από τους κορυφαίους Αμερικανοεβραίους συγγραφείς του 20ού αιώνα. Έγραψε οκτώ μυθιστορήματα και διακρίθηκε ως δεξιοτέχνης του διηγήματος. Γεννήθηκε το 1914 στη Νέα Υόρκη από γονείς μετανάστες που είχαν εγκαταλείψει τη Ρωσία. Ο πατέρας του διατηρούσε ένα μικρό μπακάλικο στο Μπρούκλιν. Έχασε τη μητέρα του όταν ήταν ακόμα έφηβος. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και αργότερα δίδαξε επί πολλά χρόνια στο Κολέγιο Μπένινγκτον του Βερμόντ. Το πρώτο του βιβλίο, The Natural (1952), αφορούσε το μπέιζμπολ. Ακολούθησαν το μυθιστόρημα Ο βοηθός (1957), όπου αξιοποίησε προσωπικά του βιώματα, και η πρώτη συλλογή διηγημάτων με τίτλο To μαγικό βαρέλι (1958), με την οποία απέσπασε το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου στην κατηγορία της μυθοπλασίας, το 1959. Με το μυθιστόρημα Ο μάστορας (1966) έλαβε για δεύτερη φορά το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου στην ίδια κατηγορία καθώς και το Βραβείο Πούλιτζερ, το 1967. Το σύνολο του έργου του εντάχθηκε στη Library of America. Πέθανε το 1986.
«Ζυγός» του Don DeLillo (εκδόσεις Gutenberg, μετάφραση Αλέξης Καλοφωλιάς)
«Μια φανταστική αλλά πειστική θεωρία για τα γεγονότα που οδήγησαν στη δολοφονία του Τζoν Φ. Κένεντι» (The New York Times) από τον κορυφαίο σύγχρονο Αμερικανό συγγραφέα.
Στο βιβλίο που κυκλοφόρησε το 1988, ο ΝτεΛίλο συνδυάζει αληθινά και φανταστικά συμβάντα και φτιάχνει «ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα όπου μπαίνει με τόλμη στο μυαλό του εκτελεστή του Κένεντι Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ» (Newsweek).
Ξεκινά την ιστορία του από τα εφηβικά χρόνια του Όσβαλντ στο Μπρούκλιν, παρέα με την προβληματική μητέρα του και παρακολουθεί τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώθηκε η αντίληψή του για τον κόσμο και τον δικό του ρόλο σε αυτόν. Από εκεί μας μεταφέρει σε μια αμερικανική ναυτική βάση στην Ιαπωνία, όπου υπηρετεί τη θητεία του απομονωμένος από τους υπόλοιπους στρατιώτες λόγω της ιδεολογίας του. Τον ακολουθεί στην θαυμαστή, για εκείνον, ΕΣΣΔ και από εκεί στο Τέξας, όπου τον προσεγγίζουν τρεις πράκτορες της CIA.
Παρακολουθώντας τα γεγονότα που οδήγησαν στη δολοφονία του Τζον Κένεντι και περιγράφοντας τη ζωή και τους χαρακτήρες των ανθρώπων που συνδέθηκαν με αυτή μάς προσφέρει παράλληλα μια εντυπωσιακή ακτινογραφία της πολιτικής ζωής και της αμερικανικής κοινωνίας την εποχή του Ψυχρού Πολέμου.
Και ακόμη…
«Πριν και μετά τον Αλέξανδρο. Ο μύθος και η παρακαταθήκη» του Richard A. Billows (εκδόσεις Πατάκη, μετάφραση Κατερίνα Σέρβη)
Τα επιτεύγματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου έχουν μελετηθεί από πολλούς και σημαντικούς ιστορικούς σε βάθος. Ωστόσο, ο συγγραφέας και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, με ειδίκευση στην αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή επιγραφική, Richard A. Billows εγκύπτει σε περιόδους λιγότερο γνωστές, πριν και μετά τη βασιλεία του.
Ερευνά τα χρόνια που προηγήθηκαν του Αλέξανδρου, ο οποίος χωρίς τα θεμέλια που έθεσε ο πατέρας του, o Φίλιππος Β΄, δε θα διέθετε ούτε τους πόρους ούτε την επιρροή που του επέτρεψαν να δημιουργήσει μία από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες της ιστορίας. Ο ίδιος ο Αλέξανδρος γαλουχήθηκε για να διαδεχτεί τον πατέρα του, ενώ όταν ο Φίλιππος δολοφονήθηκε, το 336 π.Χ., η αυτοκρατορία του είχε ήδη αρχίσει να δημιουργείται. Τα χρόνια μετά τον Αλέξανδρο προσφέρουν ακόμη περισσότερα θέματα προς διερεύνηση.
Ο Billows αμφισβητεί σθεναρά την άποψη ότι ο πολιτικός αλληλοσπαραγμός που ακολούθησε τον θάνατό του οφειλόταν στην έλλειψη ενός ηγέτη αντίστοιχου ειδικού βάρους· αντίθετα, υποστηρίζει ότι υπήρχαν πολλοί εξαιρετικά ικανοί ηγέτες που εκμεταλλεύτηκαν το κενό εξουσίας που δημιουργήθηκε, για να οικοδομήσουν τα δικά τους βασίλεια. Δεδομένου ότι ο γιος και κληρονόμος του Αλέξανδρου ήταν βρέφος, και άρα δεν μπορούσε να κυβερνήσει, ο πειρασμός ήταν μεγάλος για τους στρατηγούς, που άρχισαν να ενεργούν καθένας για λογαριασμό του.
Στο Πριν και μετά τον Αλέξανδρο ο Billows παρουσιάζει τη σύνθετη εικόνα μίας από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες του κόσμου, ορίζοντάς την όχι τόσο ως το επίτευγμα ενός ανθρώπου αλλά κυρίως ως το αποκορύφωμα μιας επιθετικής εξάπλωσης σε διάστημα πολλών γενεών και με έναν κοινό σκοπό.
«Πολλά έχουν γραφτεί για τη ζωή και τις κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όμως ο Richard Billows μάς έδωσε κάτι νέο: μια συγκροτημένη και εξόχως γλαφυρή εικόνα του μακεδονικού κόσμου, που γέννησε τον Αλέξανδρο, καθώς και της κληρονομιάς του». Philip Freeman, συγγραφέας των Alexander the Great και Julius Caesar
«Ο Billows καλεί τους αναγνώστες να αποτιμήσουν τη σημασία του Αλέξανδρου, τοποθετώντας τις κατακτήσεις του σε μια ευρύτερη ιστορική αφήγηση για τη δημιουργία του μακεδονικού κράτους... Περιγράφοντας στο τέλος τι οφείλουν σε αυτόν ο ρωμαϊκός, ο χριστιανικός και ο ισλαμικός κόσμος, το βιβλίο αυτό μας καθιστά ξεκάθαρο το γιατί ο Αλέξανδρος παραμένει μέχρι σήμερα μια τόσο γοητευτική ιστορική μορφή». Αndrew Monson, καθηγητής Kλασικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.
«Μύθοι της Γεωγραφίας» του Πολ Ρίτσαρντσον (εκδόσεις Ψυχογιός, μετάφραση Μιχάλης Μακρόπουλος)
Είναι στ′ αλήθεια η γεωγραφία πεπρωμένο; Τέρατα και δράκοι δεν εμφανίζονται πλέον στους χάρτες, αλλά η αντίληψή μας για τον κόσμο εξακολουθεί να διαμορφώνεται από γεωγραφικούς μύθους.
Όπως, για παράδειγμα, ότι η Ευρώπη είναι το κέντρο του κόσμου, ή ότι η ανέγερση τειχών στα σύνορα είναι η λύση για τη μετανάστευση, ή ότι η Ρωσία είναι προδιαγεγραμμένο ότι θα απειλεί τις γειτονικές της χώρες.
Σε αυτό το ανατρεπτικό αλλά τεκμηριωμένο βιβλίο, ο Πολ Ρίτσαρντσον αμφισβητεί τις τρέχουσες δημοφιλείς εξηγήσεις του γεωγραφικού ντετερμινισμού και δείχνει πως ο κόσμος μας συχνά απέχει από την απεικόνισή του στον χάρτη.
Στην πορεία επισκεπτόμαστε κάποια απίθανα μέρη: το Εθνικό Πάρκο Θίνγκβελιρ της Ισλανδίας, όπου μπορείς να κολυμπήσεις ανάμεσα σε δύο ηπείρους, και το Μπιρ Ταουίλ, στη Βόρεια Αφρική, το μόνο κατοικήσιμο μέρος στη Γη που δε διεκδικείται ενεργά από καμία χώρα. Ακολουθούμε το πρώτο τρένο που διέσχισε την Ευρασία, από την πόλη Γιγού της ανατολικής Κίνας ως το Μπάρκινγκ του ανατολικού Λονδίνου, και αξιολογούμε το συνοριακό τείχος ΗΠΑ-Μεξικού.
Ο Πολ Ρίτσαρντσον είναι επίκουρος καθηγητής Ανθρωπογεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Είναι διαπρεπής μελετητής στο πεδίο της Γεωγραφίας και των Ρωσικών Σπουδών και έχει διατελέσει Πρόεδρος της Εταιρείας Συνοριακών Σπουδών (Association for Borderlands Studies). Στο παρελθόν κατείχε ακαδημαϊκές θέσεις στo Πανεπιστήμιο του Χοκάιντο στην Ιαπωνία και στο Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο Άπω Ανατολής στη Ρωσία.