Μία ανελέητη τοιχογραφία της εποχής του κραχ του 1929 από τον Hernan Diaz (που θα γίνει μίνι σειρά από το ΗΒΟ), μία αντεστραμμένη ιστορία της δουλείας από την Μπερναρντίν Εβαρίστο, η ιταλική Αναγέννηση σε όλο της το μεγαλείο και σε όλη της τη σκληρότητα από την Μάγκι Ο’Φάρελ με πρωταγωνίστρια τη νεαρή Λουκρητία, Δούκισσα της Φεράρα, το αδιαφιλονίκητο αριστούργημα της αδίκως λησμονημένης Άννα Καβάν «Πάγος» και το τελευταίο βιβλίο της Carson McCullers για την οποία ο Τενεσί Ουίλιαμς έγραφε ότι «κατάλαβε την ανθρώπινη καρδιά τόσο βαθιά, ώστε κανείς άλλος συγγραφέας δεν μπορεί να ελπίζει ότι θα την ξεπεράσει».
Ακόμη, το πολυαναμενόμενο «1795», σκανδιναβικό νουάρ σαν ιστορικό μυθιστόρημα και «Οι Εμπρηστές» της Τζαν Κάρσον με φόντο το Μπέλφαστ.
Η HuffPost προτείνει δέκα νέα βιβλία για την άνοιξη.
«Παρακαταθήκη» του Hernan Diaz (εκδόσεις Μεταίχμιο, μετάφραση Κάλλια Παπαδάκη)
Το δεύτερο μυθιστόρημα του Αργεντινού, μεγαλωμένου στη Σουηδία, Hernan Diaz Η Παρακαταθήκη (Trust) -Βραβείο Kirkus 2022 στην κατηγορία Fiction- είναι μια ιστορία για το χρήμα και την εξουσία, την εμπιστοσύνη και την οικειότητα.
Όλη η Νέα Υόρκη φαίνεται να έχει διαβάσει το τελευταίο βιβλίο του Χάρολντ Βέινερ, ένα επιτυχημένο μυθιστόρημα γραμμένο το 1937 με ήρωες τον Μπέντζαμιν Ρασκ και τη σύζυγο του Έλεν. Ο Μπέντζαμιν είναι ένας απομονωμένος μεγιστάνας που διαφεντεύει (αλλά και διαφεντεύεται από) έναν εκτυπωτή κωδικών του χρηματιστηρίου, που τον βοηθά να προβλέψει και να διαμορφώσει την ωμή και μετασχηματιστική δύναμη του κεφαλαίου. Η Έλεν είναι μια πολυμαθής λάτρις της τέχνης, μοναχοκόρη ξεπεσμένων αριστοκρατών του Όλμπανι, που μεγάλωσε ταξιδεύοντας ανά την Ευρώπη με τους γονείς της, μια περιπλάνηση που κατέληξε εφιαλτική. Η ένωσή τους -και η πνευματική ελευθερία που αυτή τους προσφέρει- βοηθά τον Μπέντζαμιν να μετατραπεί σχεδόν σε θεό, με κόστος όμως άδηλο.
Για τον χρηματιστή Άντριου Μπίβελ το μυθιστόρημα αυτό είναι ένα βάσανο, καθώς ξεκάθαρα βασίζεται στη ζωή του με τη Μίλντρεντ, τη μακαρίτισσα σύζυγό του. Ο Μπίβελ προσλαμβάνει ως γραμματέα του την Ίντα Παρτέντσα, τη νεαρή κόρη ενός εξόριστου Ιταλού αναρχικού. Θέλει τη βοήθειά της για να αντεπιτεθεί αποφασιστικά με μια επίσημη αυτοβιογραφία, που θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους και θα αποκαταστήσει την αλήθεια για αυτόν και τη γυναίκα του. Όμως η Ίντα, αντί να καταγράφει απλώς την αφήγηση του Μπίβελ, βρίσκεται να βυθίζεται όλο και πιο πολύ στο μυστήριό της, σαγηνευμένη από το αινιγματικό ζευγάρι, και να απομακρύνεται από τον ωμό ιδεαλισμό του πατρικού της στο Μπρούκλιν, για να χαθεί στον λαβύρινθο του Μανχάταν, έναν λαβύρινθο από ατσάλι και γυαλί, όπου η σχεδόν αποκρυφιστική βαρύτητα του χρήματος στρεβλώνει και διαρρηγνύει τα πάντα -ακόμα και την ίδια την πραγματικότητα.
Μία ανελέητη τοιχογραφία της εποχής του κραχ του 1929, μια σκληρή κριτική του καπιταλισμού, χωρίς μεγαλοστομίες και κηρύγματα. Αινιγματικό και καυστικά επίκαιρο, το μυθιστόρημα του Hernan Diaz βρέθηκε στη μακρά λίστα για το Βραβείο Βooker 2022 και πρόκειται να γίνει μίνι σειρά από το ΗΒΟ σε παραγωγή της Κέιτ Γουίνσλετ, η οποία και θα πρωταγωνιστεί. Έχει μπει στη λίστα με τα μπεστ σέλερ των Washington Post, Los Angeles Times και Independent, αλλά και σε πολυάριθμες λίστες με τα καλύτερα βιβλία του 2022, όπως και στη λίστα του Μπαράκ Ομπάμα.
«Ξανθές Ρίζες» της Μπερναρντίν Εβαρίστο (εκδόσεις Gutenberg, μετάφραση Αλέξης Καλοφωλιάς)
«Όλα τα πράγματα υπόκεινται σε ερμηνείες: το ποια ερμηνεία επικρατεί κάθε δεδομένη στιγμή είναι μία λειτουργία της εξουσίας και όχι της αλήθειας». Νίτσε.
Η εντεκάχρονη Αγγλίδα Ντόρις πέφτει θύμα απαγωγής στη χώρα της: την αρπάζουν μαύροι δουλέμποροι και την οδηγούν στον «Νέο Κόσμο» μαζί με πολλούς άλλους λευκούς για να δουλέψουν ως σκλάβοι στις φυτείες μαύρων μεγαλοκτηματιών. Στη φυτεία του αφέντη Μπουάνα η Ντόρις θα ζήσει πολλά χρόνια κρατώντας άσβηστη την ελπίδα να δραπετεύσει.
Η Μπερναρντίν Εβαρίστο, συγγραφέας του βραβευμένου με Booker «Κορίτσι, γυναίκα, άλλο», επιχειρεί μια αντεστραμμένη ιστορία της δουλείας και παραδίδει μία συγκλονιστική, πρωτοπρόσωπη αφήγηση για τις ανεκδιήγητες κακουχίες των ανθρώπων που έζησαν στη σκλαβιά και για τα όνειρά τους να βρουν τον δρόμο προς την ελευθερία.
Τι θα γινόταν αν οι όροι του δουλεμπορίου αντιστρέφονταν; Αν οι Αφρικανοί σκλάβωναν τους Ευρωπαίους; Θα άλλαζαν οι τρόποι με τους οποίους οι άνθρωποι δικαιολογούν την απάνθρωπη συμπεριφορά τους; Τι θα σήμαινε για τον πολιτισμό μας;
«… Βαθιά μέσα μου ήξερα πώς οι δουλέμποροι δεν θα παρατούσαν εύκολα το χρυσωρυχείο τους. Στο κάτω κάτω, ήταν ένα από τα πιο κερδοφόρα επιχειρηματικά εγχειρήματα της ιστορίας. Περιλάμβανε τη μεταφορά σε μεγάλη κλίμακα λεφκών οι οποίοι φορτώνονταν κατά εκατομμύρια από την Ήπειρο της Ευρώπας…»
Όπως σημειώνει ο μεταφραστής Αλέξης Καλοφωλιάς, η Εβαρίστο «τοποθετεί αυτή την ανατροπή σε ένα πλαίσιο εναλλακτικής ιστορίας, όπου ορισμένοι φυλετικοί προσδιορισμοί και τοπωνύμια εμφανίζονται παραλλαγμένα. Έτσι, στο πρωτότυπο ο λευκός/white εμφανίζεται ως whyte, ο μαύρος/black ως blak, η Αφρική ως Aphrica, η Ευρώπη ως Europa και η Αμερική ως Amarika», εξηγώντας την «αδόκιμη» απόδοση τους.
Ένα βιβλίο αφιερωμένο από τη συγγραφέα «Στη μνήμη των δέκα με δώδεκα εκατομμυρίων Αφρικανών που έφτασαν στην Ευρώπη και την Αμερική ως σκλάβοι… και των απογόνων τους».
«Το πορτρέτο ενός γάμου» της Μάγκι Ο’ Φάρελ (εκδόσεις Ψυχογιός, μετάφραση Αύγουστος Κορτώ)
Χειμώνας του 1561. Η Λουκρητία, η Δούκισσα της Φεράρα, καλείται να συνοδεύσει τον σύζυγό της, τον Αλφόνσο, σε μια αναπάντεχη επίσκεψη σε μια εξοχική βίλα. Όταν κάθονται για δείπνο, η Λουκρητία αντιλαμβάνεται ότι ο Αλφόνσο την οδήγησε σε αυτή τη βίλα σχεδιάζοντας να τη σκοτώσει.
Η Δούκισσα είναι μόλις δεκαέξι ετών και έχει περάσει τη ζωή της κλεισμένη σε ένα μεγαλοπρεπές παλάτσο της Φλωρεντίας. Στην απομακρυσμένη αυτή βίλα είναι στο έλεος του ολοένα και πιο απρόβλεπτου συζύγου της.
Τι μπορεί να κάνει η Λουκρητία με αυτή την ξαφνική συνειδητοποίηση; Έχει καμία τύχη απέναντι στον Αλφόνσο, που διαφεντεύει ολόκληρη επικράτεια και διαθέτει στρατιωτική εκπαίδευση; Πώς μπορεί να διασφαλίσει ότι θα επιβιώσει;
Mια φαντασμαγορική αποτύπωση της ιταλικής Αναγέννησης σε όλο της το μεγαλείο και σε όλη της τη σκληρότητα.
Η Μάγκι Ο’Φάρελ γεννήθηκε στη Βόρεια Ιρλανδία το 1972 και μεγάλωσε στην Ουαλία και τη Σκοτία. Έχει εκδώσει το αυτοβιογραφικό αφήγημα I am, I am, I am: Seventeen Brushes with Death, που βρέθηκε στην κορυφή της λίστας των μπεστ σέλερ των Sunday Times, και εννιά μυθιστορήματα, μεταξύ των οποίων: Όταν έφυγες… (Βραβείο Betty Trask), Το άλλο μισό της καρδιάς μου (Βραβείο Somerset Maugham), Όταν μου κράτησες πρώτη φορά το χέρι (Βραβείο Costa). Για το μυθιστόρημά της «Άμνετ», που επίσης κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, τιμήθηκε με το Women’s Prize for Fiction.
«Πάγος» της Άννα Καβάν (εκδόσεις Gutenberg, μετάφραση Λευτέρης Καλοσπύρος)
Μια πανέμορφη νεαρή γυναίκα με λαμπερά μαλλιά ζει στη σκιά του αυταρχικού συζύγου της. Όταν μια μέρα το σκάει για άγνωστο προορισμό, ο ανώνυμος αφηγητής, από παλιά ερωτευμένος μαζί της, βάζει σκοπό της ζωής του να τη βρει. Όταν εντοπίζει τελικά το κορίτσι, αυτό βρίσκεται πια στη συντροφιά ενός άλλου δυνάστη, ενός σκοτεινού, μοχθηρού άντρα με ψυχρά γαλάζια μάτια που αποκαλείται φύλακας. Η περιπλάνηση θα συνεχιστεί με πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς, με το κορίτσι να επανεμφανίζεται σε διάφορες, άλλοτε ρεαλιστικές και άλλοτε φασματικές εκδοχές του.
Ένα ατέλειωτο παιχνίδι αντικατοπτρισμών, με φόντο ένα σκηνικό ακραίας κλιματικής αλλαγής, με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και ενώ ο παγετώνας απειλεί να σκεπάσει τη γη απ′ άκρη σ′ άκρη. Το σκηνικό γίνεται ακόμα πιο απελπιστικό καθώς βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός νέου παγκοσμίου πολέμου.
Η Άννα Καβάν (1901 - 1968 ) χαρακτηρίστηκε «αδερφή του Κάφκα» και ο Πάγος, το αδιαφιλονίκητο αριστούργημά της, δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα καλύτερα έργα του Τζ. Γκ. Μπάλαρντ. Για πρώτη φορά στα ελληνικά, ένα έργο της σπουδαίας και βρετανίδας μοντερνίστριας, που είχε φανατικούς θαυμαστές, την Αναΐς Νιν, την Ντόρις Λέσινγκ, τον Τζόναθαν Λέθεμ -ο οποίος και υπογράφει τον πρόλογο. Εξαιρετικά κατατοπιστικό το Επίμετρο της Kate Zambreno, που περιδιαβαίνει όχι μόνο το έργο, αλλά και τον πολυτάραχο βίο της Καβάν.
«Ένας πολύ γλυκός θάνατος» της Σιμόν ντε Μποβουάρ (εκδόσεις Μεταίχμιο, μετάφραση Γιώργος Ξενάριος)
«Δεν πεθαίνουμε επειδή κάποτε γεννηθήκαμε ούτε επειδή ζήσαμε ούτε από γηρατειά. Πεθαίνουμε για κάποιον λόγο. Το γεγονός ότι ήξερα πως το τέλος της μητέρας μου, λόγω ηλικίας, ήταν κοντά δεν απάλυνε καθόλου την οδύνη και την ένταση της φοβερής έκπληξης: είχε ένα σάρκωμα. Ένας καρκίνος, μια ανακοπή, μια πνευμονική εμβολή είναι τόσο βίαια και απρόβλεπτα όσο και το σταμάτημα ενός κινητήρα ενός αεροπλάνου που πετάει. Η περίπτωση της μάνας μου μας καλούσε να είμαστε αισιόδοξοι, αφού, μολονότι ανήμπορη, ακίνητη και μελλοθάνατη, διαβεβαίωνε ότι κάθε λεπτό της ζωής είναι ανεκτίμητο».
Η Simone de Beauvoir δεν έγραψε τίποτα πιο συγκινητικό από αυτό το χρονικό του θανάτου της μητέρας της, που κυκλοφόρησε το 1964. Η αγωνία των τελευταίων ημερών, οι κλινικοί εξευτελισμοί μιας περήφανης γυναίκας, οι απροσδόκητες αστραπές της αγάπης και της εχθρότητας στις στιγμές της γαλήνης και του παραληρήματος, όλα λέγονται με ανελέητη ειλικρίνεια, αλλά και με τον βαθύ ανθρωπισμό που διακρίνει τη μεγάλη Γαλλίδα συγγραφέα.
Ένα από τα αριστουργήματα της Σιμόν ντε Μποβουάρ. Η βαθιά συγκινητική, μέρα τη μέρα, εξιστόρηση του θανάτου της μητέρας της φανερώνει τη δύναμη της συμπόνιας όταν αυτή συμμαχεί με την οξεία νοημοσύνη. Sunday Telegraph.
«Ρολόι χωρίς δείκτες» της Κάρσον ΜακΚάλερς (εκδόσεις Διόπτρα, μετάφραση Μιχάλης Μακρόπουλος)
Είναι άνοιξη, όταν ο Τζ. Τ. Μαλόουν, φαρμακοποιός σε μια μικρή πόλη του Νότου, μαθαίνει ότι σύντομα θα πεθάνει. Ενώ προσπαθεί να αποδεχτεί την ασθένειά του, ο φίλος του, δικαστής Κλέιν, προσπαθεί να αποτρέψει την κατάργηση του φυλετικού διαχωρισμού στα σχολεία -κατά τη γνώμη του, ένα σκάνδαλο που απειλεί τις αξίες του Νότου.
Ο εγγονός του δικαστή, ο Τζέστερ, δεν συμμερίζεται τις απόψεις του. Παλεύει να βρει τη δική του θέση στον κόσμο και αποζητά την αγάπη του Σέρμαν, του μαύρου βοηθού του παππού του. Αλλά ο Σέρμαν νιώθει να τον πνίγει η οργή για τις διακρίσεις που υφίσταται η φυλή του.
Τέσσερις ήρωες, τέσσερις ζωές που συγκλίνουν σ’ ένα σημείο χωρίς επιστροφή, μια δραματική σύγκρουση που θα αλλάξει τα πάντα. Μια ιστορία, σύμφωνα με την ίδια τη συγγραφέα, «για την ευθύνη του ανθρώπου απέναντι στη ζωή του».
Η Carson McCullers (1917 - 1967) θεωρείται μια από τις σπουδαιότερες Αμερικανίδες συγγραφείς του 20ού αιώνα. «Η Καρδιά Κυνηγάει Μονάχη», το πρώτο της μυθιστόρημα, εκδόθηκε το 1940, όταν ήταν μόλις 23 ετών, και την καθιέρωσε αυτομάτως. Γνώρισε μεγάλη επιτυχία, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και το 1968 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο. Η McCullers εξέδωσε τρία ακόμα μυθιστορήματα και μια συλλογή διηγημάτων, καθώς και πολλά μεμονωμένα διηγήματα και άρθρα. Στα βιβλία της συχνά αποτυπώνει μικρές πόλεις του αμερικανικού Νότου και πραγματεύεται θέματα όπως η μοναξιά, οι φυλετικές διακρίσεις, η θέση της γυναίκας και η πνευματική απομόνωση. Η συγγραφέας υπέφερε από σοβαρά προβλήματα υγείας σε όλη της τη ζωή. Πέθανε σε ηλικία 50 ετών.
Το «Ρολόι χωρίς δείκτες» είναι το τελευταίο βιβλίο της.
«1795: Η ώρα της κάθαρσης» του Νίκλας Νατ οκ Νταγκ (εκδόσεις Μεταίχμιο, μετάφραση Γρηγόρης Κονδύλης)
Με το πρώτο του μυθιστόρημα, το «1793» που κυκλοφόρησε σε περισσότερες από 35 χώρες, ο Σουηδός Νίκλας Νατ οκ Νταγκ (ο οποίος σε συνέντευξη του στη HuffPost είχε μιλήσει μεταξύ άλλων, για την επιρροή του Ουμπέρτο Έκο) γνώρισε -δικαίως- τεράστια επιτυχία και έλαβε σημαντικές διακρίσεις (όπως, Βραβείο Σουηδικής Ακαδημίας Αστυνομικής Λογοτεχνίας, Καλύτερο Βιβλίο της Χρονιάς στη Σουηδία για το 2018). Ακολούθησε το εξίσου επιτυχημένο «1794» και τώρα, το τρίτο μέρος της μπεστ σέλερ τριλογίας ολοκληρώνεται με το «1795», που κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες στα ελληνικά, πάλι σε μετάφραση Γρηγόρη Κονδύλη.
Το καθεστώς παντοδυναμίας του διαβόητου Βαρόνου Ρόιτερχολμ πλησιάζει προς το τέλος του και το κυνήγι απέναντι σε όσους συνωμότησαν εναντίον του εντείνεται. Σε ένα γράμμα είναι καταγεγραμμένα τα ονόματα όλων τους. Και το γράμμα αυτό τελευταία φορά το είδαν στα χέρια της Άννας Στίνας Κναπ, της οποίας τα ίχνη έχουν χαθεί.
Ο Τίκο Σέτον, κυνηγημένος μετά την αποκάλυψη των εγκλημάτων του, περιπλανιέται στην πόλη, προσπαθώντας να αποκαταστήσει τη χαμένη του τιμή. Μοναδική του ελπίδα η συμφιλίωση με εκείνους που κάποτε τον εκδίωξαν. Προκειμένου να λάβει συγχώρεση, σκοπεύει να προκαλέσει ένα τόσο εντυπωσιακό και φρικιαστικό χάος, που μπροστά του ό,τι έχει κάνει μέχρι τώρα θα ωχριά.
Ο Έμιλ Βίνγκε είναι αποφασισμένος να τον σταματήσει. Νιώθει όμως μόνος του σε αυτό το κυνήγι. Ο σύντροφός του Μίκελ Καρντέλ, με φριχτά εγκαύματα στο σώμα του, αναζητά την Άννα Στίνα Κναπ θεωρώντας τον εαυτό του υπεύθυνο για τον θάνατο των παιδιών της. Εκείνη όμως παραμένει άφαντη.
«Το μενού του έρωτα» του Νικολά Μπαρρό (εκδόσεις Πατάκη, μετάφραση Πελαγία Τσινάρη)
Η Ορελί και ο Αντρέ δεν είναι μόνο ευτυχισμένοι στη σχέση τους, αλλά φαίνεται πως και επαγγελματικά όλα τούς πηγαίνουν κατ’ ευχήν. Έπειτα από πίεση του εκδότη του, ο Αντρέ κάνει επιτυχημένες παρουσιάσεις του τελευταίου του βιβλίου. Το κοινό του, ως επί το πλείστον γυναικείο, κρέμεται από τα χείλη του. Ο Αντρέ απολαμβάνει την προσοχή, αλλά ο νους του είναι σε ένα εντελώς διαφορετικό θέμα. Έχει σκοπό να κάνει πρόταση γάμου στην Ορελί, τη γυναίκα της ζωής του, και μάλιστα την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Όμως, την ίδια μέρα τυχαίνει το ρεστοράν της Ορελί να βραβευτεί με ένα αστέρι Μισελέν.
Το μικρό εστιατόριο με δυσκολία αντεπεξέρχεται στην ξαφνική επέλαση πελατών, κι η νεαρή μαγείρισσα, παρ’ όλη τη χαρά της, έχει πελαγώσει. Όταν, τρεις μέρες μετά αποκαλύπτεται ότι στα περίχωρα του Παρισιού υπάρχει άλλο ένα εστιατόριο με το όνομα Le Temps des Cerises για το οποίο προοριζόταν κανονικά το αστέρι Μισελέν, η απογοήτευσή της είναι μεγάλη. Λίγο καιρό μετά, ενώ η Ορελί μιλά για τη συνάντησή της με τον βραβευμένο σεφ Ζαν Μαρί Μαρροννιέ -με τα μάτια της να λάμπουν και τα μάγουλά της αναψοκοκκινισμένα-, ο Αντρέ συνειδητοποιεί ότι το μεγαλύτερό του πρόβλημα δεν είναι ούτε η ματαιωμένη πρόταση γάμου ούτε και το λάθος με το αστέρι Μισελέν. Γιατί, ξαφνικά, τον κυριεύει το ως τότε άγνωστο στον ίδιο συναίσθημα της ζήλιας.
Μια ερωτική ιστορία που εκτυλίσσεται µεταξύ κουζίνας και λογοτεχνίας, συνέχεια του µπεστ σέλερ «Η εποχή των κερασιών».
O Νικολά Μπαρρό γεννήθηκε το 1980 στο Παρίσι από Γερµανίδα µητέρα και Γάλλο πατέρα. Σπούδασε ροµανική φιλολογία και πολιτισµό στο Πανεπιστήµιο της Σορβόννης. Εργάστηκε σε βιβλιοπωλείο στο κέντρο του Παρισιού, όντας όµως κάθε άλλο παρά αυτό που λέµε µoνήρης βιβλιοφάγος. Το πρώτο µυθιστόρηµά του, Η εποχή των κερασιών (εκδόσεις Πατάκη, 2014), µεταφράστηκε σε 16 γλώσσες, µεταφέρθηκε στον κινηµατογράφο και στο θέατρο και απέσπασε επαινετικές κριτικές και ενθουσιώδεις αντιδράσεις από το αναγνωστικό κοινό. Από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν επίσης τα µυθιστορήµατά του Το Παρίσι είναι πάντα µια καλή ιδέα (2018) και Ερωτικά γράµµατα από τη Μονµάρτη (2019).
«Επιχείρηση Άλμπεριχ» του Volker Kutscher (εκδόσεις Διόπτρα, μετάφραση Δέσποινα Κανελλοπούλου)
Απόκριες 1933: Ο Γκέρεον Ρατ ξεφαντώνει στο καρναβάλι της Κολονίας. Το άλλο πρωί ξυπνάει μ’ ένα κεφάλι καζάνι, τη λάθος γυναίκα στο πλάι του και μ’ ένα τηλεφώνημα από το Βερολίνο: Το Ράιχσταγκ καίγεται! Άμεση ανάκληση αδειών.
Ο Ρατ «κληρονομεί» την επόμενη υπόθεσή του από τον προϊστάμενό του, τον Βίλχελμ Μπεμ, ο οποίος πέφτει σε δυσμένεια και ωθείται στο περιθώριο από τον ναζιστή αρχηγό της αστυνομίας. Η υπόθεση αφορά έναν άστεγο που βρέθηκε δολοφονημένος στη Νόλεντορφ Πλατς. Η ιστορία αυτού του ανθρώπου οδηγεί πίσω στο παρελθόν, και συγκεκριμένα στον Μάρτιο του 1917, όταν οι Γερμανοί στρατιώτες άφηναν πίσω τους καμένη γη στη βόρεια Γαλλία κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Άλμπεριχ. Ο Ρατ ερευνά την υπόθεση, μα όλο και κάτι παρεμβάλλεται στις έρευνές του. Όσο για τις προετοιμασίες του γάμου του με την Τσάρλι Ρίτερ, είναι το μικρότερο από τα προβλήματά του.
Η σειρά βιβλίων με τον αστυνόμο Γκέρεον Ρατ (στη λίστα των μπεστ σέλερ του περιοδικού Spiegel) αποτέλεσε έμπνευση για τη δημοφιλή σειρά Babylon Berlin.
«Οι Εμπρηστές» της Τζαν Κάρσον (εκδόσεις Βακχικόν, μετάφραση Απόστολος Θηβαίος)
Το Μπέλφαστ της Βόρειας Ιρλανδίας μαστίζεται από φωτιές. Κάποιος υποκινεί ένα σκηνικό βίας και τρόμου στην πόλη, και οι Αρχές μοιάζουν να τα έχουν χαμένα. Την ίδια στιγμή, ο δρ Τζόναθαν Μάρεϊ καλείται να μεγαλώσει μόνος τη νεογέννητη κορούλα του. Ταυτόχρονα, ο Σάμι Άγκνιου παλεύει με το σκοτεινό του παρελθόν και τρέμει τη βία που κυλά στο αίμα του, μια βία που ανησυχεί πως έχει κληροδοτήσει και στον γιο του. Άραγε, ως πού μπορεί να φτάσει ένας πατέρας για να σώσει το παιδί του ή τους άλλους από αυτό; Και τι συμβαίνει με τούτες τις παράξενες φωτιές που κατακαίνε την πόλη;
Ακροβατώντας μεταξύ ρεαλισμού και φαντασίας, η Jan Carson υπογράφει ένα βιβλίο-πορτρέτο μιας πόλης και των ανθρώπων της, που παλεύουν με την ενοχή, την ευθύνη και τα όρια της αγάπης, εκκινώντας με την εξομολόγηση του Τζόναθαν στην κορούλα του: «Έχω ετοιμάσει μια λίστα από φόβους που δεν υπήρχαν πριν φανείς...».
Η Τζαν Κάρσον έχει γράψει τρία μυθιστορήματα και τέσσερις συλλογές διηγημάτων, ενώ έργα της έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και έχουν παρουσιαστεί στους ραδιοφωνικούς σταθμούς του BBC. Το μυθιστόρημά της Οι Εμπρηστές έχει λάβει το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2019, το Blackwell’s Books Kitschies Prize, ήταν υποψήφιο για το Dalkey Book Prize 2020 και έχει μεταφραστεί σε οκτώ γλώσσες. Είναι το πρώτο βιβλίο της που κυκλοφορεί στα ελληνικά.