Όταν αναθέτουμε ακόμα και απλές γνωστικές εργασίες στην τεχνολογία, όπως για παράδειγμα το να βρούμε τον δρόμο για το σπίτι ή το να μεταφράσουμε ένα μικρό κείμενο σε κάποια γλώσσα που γνωρίζουμε καλά, έρευνα αποδεικνύει ότι μπορεί να χάσουμε την ικανότητα να εκτελούμε αυτές τις εργασίες μόνοι μας. Και αυτό αποκαλείται το φαινόμενο «Google».
Καθώς οι νέες τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης υπόσχονται να αυτοματοποιήσουν ένα αυξανόμενο φάσμα δραστηριοτήτων, ο κίνδυνος διάβρωσης των δεξιοτήτων μας αυξάνεται. Η νέα έρευνα, μας δείχνει πώς μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο και προτείνει τρόπους για να διατηρήσουμε την τεχνογνωσία μας σε κάποιους τομείς, ακόμα και αν δεν την επιστρατεύουμε καθημερινά.
Η διάβρωση ορισμένων δεξιοτήτων μπορεί να «ακρωτηριάσει» τον οργανισμό μας
Στην πρόσφατη μελέτη, η ερευνητική ομάδα εξέτασε το φαινόμενο της διάβρωσης δεξιοτήτων (φαινόμενο Google) σε μια λογιστική εταιρεία. Η εταιρεία είχε πρόσφατα σταματήσει να χρησιμοποιεί ένα λογισμικό που αυτοματοποιούσε μεγάλο μέρος των εργασιών.
Ωστόσο, οι λογιστές, ήταν πλέον ανίκανοι να εκτελέσουν το έργο τους χωρίς τη χρήση του λογισμικού. Η χρόνια εξάρτηση από το λογισμικό είχε διαβρώσει την τεχνογνωσία τους και, τελικά, καλούνταν να μάθουν ορισμένα πράγματα πάλι από την αρχή.
Η εταιρεία αντιλήφθηκε το πρόβλημα μόνο αφού ένας πελάτης βρήκε σφάλματα στις μη αυτόματες αναφορές της λογιστικής ομάδας. Και δεδομένου ότι οι λογιστές της δεν είχαν επαρκή τεχνογνωσία, η εταιρεία αναγκάστηκε να αναθέσει στον πάροχο του λογισμικού και την διόρθωση των λαθών.
Πώς προκύπτει το φαινόμενο Google
Το παλιό ρητό που λέει πως όταν δεν χρησιμοποιούμε κάτι σταδιακά το χάνουμε, ισχύει τόσο για τις γνωστικές, όσο και για τις σωματικές διεργασίες. Αυτό συνέβη και με τους λογιστές, που ανέθεταν τις δουλειές τους στο αυτοματοποιημένο λογισμικό.
Αρχικά έπαψαν να έχουν πλήρη επίγνωσή του τι ακριβώς έκανε το λογισμικό. Έπειτα, αφού η δουλειά τους γινόταν κανονικότατα, έχασαν και το κίνητρο να διατηρήσουν και να ενημερώσουν τις γνώσεις τους επάνω στο ζήτημα του λογισμικού.
Και στο τέλος, καθώς το λογισμικό θεωρούταν 100% αξιόπιστο, δεν έκαναν καν τον κόπο να ελέγξουν τις εξερχόμενες αναφορές.
Αυτό συμβαίνει και με εμάς όταν βάζουμε σε λειτουργία το GPS για ένα μέρος που πάνω-κάτω το γνωρίζουμε. Μπορεί λόγου χάρη να μας δείχνει έναν πιο περίπλοκο δρόμο και να χάσουμε την ευκαιρία να σκεφτούμε μόνοι μας έναν πιο σύντομο.
Πώς θα διατηρήσουμε τις δεξιότητές μας στο ακέραιο
Για να αποτρέψουμε τον γνωστικό εφησυχασμό εξαιτίας της χρήσης της τεχνητής νοημοσύνης ακολουθούν τρεις πολύτιμες συμβουλές:
1. Δίνουμε προσοχή στο τι κάνει το σύστημα, ώστε ακόμα και όταν δεν το έχουμε στη διάθεσή μας να μην πνιγούμε σε μια κουταλιά νερό.
2. Διατηρούμε ενημερωμένες τις ικανότητές μας. Τα συστήματα και οι τεχνολογίες εξελίσσονται διαρκώς. Το να αγωνιζόμαστε να εξοικειωθούμε μας κάνει πιο γρήγορους στη σκέψη, μας γλιτώνει από παθήσεις όπως η άνοια και μας κάνει και περιζήτητους στην αγορά εργασίας.
3. Αξιολογούμε κριτικά τα αποτελέσματα του προγράμματος, ακόμη και αν με την πρώτη ματιά φαίνονται ικανοποιητικά. Δεν ακολουθούμε οδηγίες στα τυφλά. Αν για παράδειγμα αισθανθούμε ότι υπάρχει πιο σύντομος δρόμος από αυτόν που μας υποδεικνύει το GPS ή ότι η μετάφραση από το translate σε κάποια σημεία είναι αυθαίρετη, οφείλουμε να το εξετάσουμε.
(Με πληροφορίες από theconversation).