Το άρθρο γράφτηκε πριν οποιαδήποτε απόφαση της ΕΕ για την τουρκική επιδρομή στην Κυπριακή ΑΟΖ. Αυτή την κρίσιμη ώρα απαιτούνται προτάσεις και εποικοδομητική προσέγγιση για τη μέγιστη αξιοπιστία του Προέδρου και της Κύπρου και λήψη σωστών αποφάσεων. Το Ευρωπαϊκό πλαίσιο είναι υπό τις περιστάσεις, το καλύτερο συγκριτικό πλεονέκτημα που διαθέτει η Κυπριακή Δημοκρατία έναντι της Τουρκίας, ιδιαίτερα για την ενέργεια. Ούτε το πλαίσιο του ΟΗΕ, ούτε φυσικά στο πλαίσιο των συνομιλιών για το Κυπριακό που επιζητά η Τουρκία, αλλά στο πλαίσιο των ενεργειακών σχεδιασμών της ΕΕ που έχει τεράστιο συμφέρον στην Αν. Μεσόγειο ως μοναδική εναλλακτική πηγή εφοδιασμού ενέργειας.
Στην Κύπρο προβάλλονται απόψεις που ζημιώνουν την αξιοπιστία της Κύπρου. Κάποιοι φανερά (άλλοι παρασκηνιακά στην ΕΕ) συνδέουν την επέμβαση της Τουρκίας με την διακοπή των συνομιλιών στο Κυπριακό και εμφανίζουν την διακοπή ως την αιτία που επενέβη η Τουρκία τώρα! Πρόκειται για εντελώς λανθασμένη ερμηνεία αφού ο Ερντογάν θα επενέβαινε και εν μέσω συνομιλιών. Στην επιδίωξη τους για επιστροφή στις συνομιλίες με τους όρους του Ερντογάν που θα προδιαγράψει την «όποια λύση» ή κατάρρευση, το χείριστο είναι που εμφανίζουν την Κύπρο να ενεργεί εν αδίκω. Δυστυχώς, η ερμηνεία τους τυγχάνει εκμετάλλευσης από το φιλοτουρκικό λόμπι στις Βρυξέλλες, πλήττοντας την αξιοπιστία της Κύπρου.
Η στάση της ΕΕ που αλλού προωθεί αμέσως κυρώσεις (π.χ. έναντι Ρωσίας) ενώ έναντι της Τουρκίας όχι, είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να διαχειριστούμε πέραν από την επίγνωση ότι «όλα είναι συμφέροντα». Πώς συνδιαμορφώνουμε τα συμφέροντα υπέρ μας;
Υπάρχει ένα ιδιαίτερα αρνητικό περιβάλλον για την Τουρκία (εισβολή στο Αφρίν, χτύπημα σε πλοιάριο της Ελλάδας, επιδίωξη επικυριαρχίας στην Αν. Μεσόγειο κ.α.), αλλά η πολιτική Κύπρου-Ελλάδας έχει νόημα εφόσον προωθήσει μέτρα/κυρώσεις με αποκοπή κονδυλίων, που ο Πρόεδρος μπορεί να θέσει και που θα συνδέονται με τις ενέργειες της Τουρκίας στην Κυπριακή ΑΟΖ. Ήδη, ο πρώην αμερικανός πρέσβης στην Τουρκία προτείνει δημόσια εμπάργκο στους αμυντικούς εξοπλισμούς, στο τραπεζικό σύστημα της Τουρκίας κ.ά. Ως γνωστόν, η ΕΕ παρέχει €3.5 δις στον νεοσουλτάνο για να συγκρατεί την ροή προσφύγων προς την Ευρώπη. Ωστόσο, δεν ακυρώνεται ο επεκτατικός νεο-oθωμανισμός του Ερντογάν με €3.5 δις! Απεγκλωβισμός από τον τουρκικό εκβιασμό θα απελευθερώσει σοβαρές δυνατότητες άσκησης πίεσης, με δεδομένο ότι οι ενεργειακοί σχεδιασμοί της Κύπρου παραμένουν ενταγμένοι στο πλαίσιο της ΕΕ.
Η ΕΕ δικαίως επικρίνεται έντονα επειδή δεν παρεμβαίνει αποτελεσματικά να προστατεύσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου έναντι της τουρκικής επιδρομής, αλλά θα είναι ενδιαφέρον αν προκύψει παρέμβαση ενός ισχυρού Κράτους της ΕΕ (π.χ. Γαλλίας) για προάσπιση των δικών του συμφερόντων ενάντια στην τουρκική επιθετικότητα. Ποια θέση θα κρατήσουν όσοι θεωρούν την τουρκική επιδρομή, «ευκαιρία» για να προσγειωθούμε στις υποδείξεις του Ερντογάν;
Επιπλέον, μόνο στην Κύπρο εκφράζεται ακόμη η άποψη από δημοσιογράφους ότι «η ΕΕ επιδιώκει και απαιτεί αγωγό μέσω Τουρκίας». Δεν ξέρω πόσο παρακολουθούν τις εξελίξεις στην ΕΕ, ούτε πόθεν πηγάζει η τόση αυτοπεποίθησή τους. Απλά παραπλανούν. Το τουρκικό λόμπι στις Βρυξέλλες επιδιώκει αγωγό μέσω Τουρκίας, αλλά δεν είναι η επικρατούσα πολιτική της ΕΕ.