Βάζουμε ένα παγωμένο ποτήρι από το αγαπημένο μας Σοβινιόν μπλαν και ετοιμαζόμαστε με λαχτάρα να απολαύσουμε μια γουλιά. Ξαφνικά μια μύγα προσγειώνεται μέσα στο κρασί μας. Η μύγα έχει πνιγεί, αλλά με βάση τα όσα γνωρίζουμε για το πού συχνάζουν οι μύγες, αναρωτιόμαστε αν είναι ασφαλές να το πιούμε.
Παρά το ότι το όνομά τους ακούγεται ευχάριστο, οι φρουτόμυγες (είδη Drosophila), τρώνε τροφές που αποσυντίθενται. Κατοικούν σε κάδους απορριμμάτων ή σε οποιοδήποτε μέρος υπάρχει τροφή, συμπεριλαμβανομένων και των αποχετεύσεων.
Γνωρίζουμε ότι τα τρόφιμα που σαπίζουν είναι πλούσια σε μικρόβια, οποιοδήποτε από τα οποία μπορεί να πάρει μια μύγα στο σώμα της και να το μεταφέρει εκεί όπου θα προσγειωθεί την επόμενη φορά.
Αυτά τα βακτήρια περιλαμβάνουν τις κατηγορίες Εσερίχια κόλι, Λιστέρια, Σιγκέλλα και Σαλμονέλα, καθένα από τα οποία μπορεί να προκαλέσει σοβαρή λοίμωξη ακόμη και σε υγιείς ανθρώπους.
Έτσι λοιπόν, η φρουτόμυγα, μπορεί μόλις να έχει εναποθέσει δυνητικά θανατηφόρα μικρόβια στο κρασί μας, οπότε το πετάμε στο νεροχύτη, πλένουμε σχολαστικά το ποτήρι ή χρησιμοποιούμε ένα καθαρό και είμαστε έτοιμοι να το απολαύσουμε.
Ωστόσο τα επιστημονικά στοιχεία δείχνουν ότι ίσως μόλις σπαταλήσαμε ένα καλό ποτήρι κρασί. Το κρασί έχει συνήθως περιεκτικότητα σε αιθανόλη μεταξύ 8% και 14% και η τιμή του pH κυμαίνεται μεταξύ 4 και 5.
Το αλκοόλ δρα ανασταλτικά στα μικρόβια και είναι ένας λόγος που το κρασί μπορεί να αποθηκευτεί για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Αρκετές εργαστηριακές μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι η συνδυασμένη επίδραση της αλκοόλης του κρασιού και των οργανικών οξέων, όπως το μηλικό οξύ, μπορεί να αποτρέψει την ανάπτυξη μικροβίων όπως την Εσερίχια κόλι και η Σαλμονέλα.
Το κατά πόσον τα μικρόβια που μεταδίδονται από τις φρουτόμυγες στο κρασί μπορούν να προκαλέσουν μόλυνση εξαρτάται από τον αριθμό των βακτηρίων που εναποτίθενται («μολυσματική δόση») και από το πόσο μεταβολικά κατάλληλα είναι τα μικρόβια.
Το κρασί στο οποίο μπήκε η φρουτόμυγα ήταν επίσης παγωμένο, γεγονός που -θεωρητικά- απαγορεύει σε ορισμένα βακτήρια υπεύθυνα για τροφική δηλητηρίαση να μεταβολιστούν τόσο βαθιά και σταματά την ανάπτυξή τους.
Καθώς όλα τα είδη κρασιού (κόκκινο, λευκό ή ροζέ, είτε είναι διατηρημένα με απλή ψύξη είτε σε θερμοκρασία δωματίου) είναι φυσικά αντιβακτηριδιακά, τα μικρόβια στο κρασί είναι πιθανό να καταστραφούν, γεγονός που θα μειώσει την ικανότητά τους να μολυνθούν.
Αυτό υποδηλώνει ότι, ενώ τα μικρόβια που εναποτίθενται στο κρασί από τις μύγες μπορεί να υπάρχουν σε αρκετά υψηλή δόση ώστε να προκαλέσουν ασθένεια, δεν είναι πιθανό να προκαλέσουν μόλυνση, καθώς έχουν υποστεί υπερβολική βλάβη.
Έτσι, κατά πάσα πιθανότητα, το μολυσμένο κρασί θα μπορούσε να καταναλωθεί χωρίς κακές συνέπειες -είτε ήταν διατηρημένο με απλή ψύξη είτε όχι.
Πως το αντιμετωπίζει το σώμα μας
Και αν δεν καταστραφούν άμεσα από το κρασί, τυχόν μικρόβια που παραμένουν ζωντανά από την εναπόθεση της μύγας των φρούτων θα συναντήσουν τα εξαιρετικά όξινα υγρά του ανθρώπινου στομαχιού τα οποία είναι πολύ δυνατά και μπορούν να καταστρέψουν σχεδόν τα πάντα.
Τα μικρόβια τροφικής δηλητηρίασης είναι εξαιρετικά ευαίσθητα στα οξέα, τα οποία καταστρέφουν το DNA τους, και το οξύ του στομάχου μπορεί ακόμη και να τα σκοτώσει. Στο στομάχι, τα μικρόβια πρέπει επίσης να ξεπεράσουν και άλλα θανατηφόρα εμπόδια, όπως τα πεπτικά ένζυμα, την παγιδευτική βλέννα και την πάντα άγρυπνη άμυνα του ανοσοποιητικού συστήματος. Τα μικρόβια του κρασιού που αποτίθενται από μύγες είναι απίθανο να μπορέσουν να δημιουργήσουν μόλυνση.
Αν δεν είμαστε φοβικοί με τα μικρόβια, θα μπορούσαμε να αφαιρέσουμε τη μύγα από το περιεχόμενο και να πιούμε κανονικά το κρασί μας. Αν θέλουμε επιπλέον πρωτεΐνη, μπορούμε ακόμη και να καταπιούμε τη μύγα.
Η φρουτόμυγα είναι απίθανο να αλλάξει τη γεύση του κρασιού, ακόμη και αν υπάρχουν αρκετές από αυτές. Το πεπτικό μας σύστημα απλώς θα επεξεργαστεί τη μύγα όπως οποιαδήποτε άλλη πρωτεΐνη. Στην υγειά μας!
Πηγή: The Conversation