Σύμφωνα με την πρόσφατη έρευνα του ΠΟΥ Ευρώπης, ένας στους τέσσερις εφήβους στην Ελλάδα (25%) εμφανίζει συμπτώματα ψυχικής διαταραχής. Το 10% βιώνει έντονα συμπτώματα κατάθλιψης, ενώ το 14% των εφήβων έχει επιδείξει αυτοτραυματική συμπεριφορά. Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι η αυτοκτονία αποτελεί τη δεύτερη κύρια αιτία θανάτου στους νέους 15-19 ετών στην Ευρώπη.
Αυτοί οι αριθμοί δεν είναι στατιστικά δεδομένα…είναι παιδιά…είναι οι φίλοι των παιδιών μας…είναι οι ίδιοι μας οι έφηβοι. Παιδιά που πονάνε σιωπηλά, που δυσκολεύονται να εκφραστούν, που βρίσκονται σε απόγνωση και πολλές φορές δεν ξέρουν πώς να ζητήσουν βοήθεια.
Η Σοφία Λινάρη, σύμβουλος ψυχικής υγείας αισθάνεται την ανάγκη να μας μιλήσει για μια σκληρή πραγματικότητα που αφορά τα παιδιά μας. Η ειδικός ρίχνει φως στα επικίνδυνα σημάδια που πρέπει να μας κεντρίσουν την προσοχή και μας δίνει συμβουλές προκειμένου να χειριστούμε την κατάσταση.
Τα σημάδια που δεν πρέπει να αγνοήσουμε:
Ανεξήγητες πληγές ή μώλωπες - ειδικά σε καρπούς, μηρούς, κοιλιά
Απόσυρση από κοινωνικές δραστηριότητες και απομάκρυνση από φίλους και οικογένεια
Απότομες αλλαγές στη διάθεση - έντονη θλίψη, ευερεθιστότητα, θυμός, απάθεια
Αυτοκαταστροφικές δηλώσεις του τύπου: «Δεν αντέχω άλλο» «Θα ήθελα να εξαφανιστώ»
Αλλαγές στις συνήθειες ύπνου και διατροφής -(υπερβολικός ύπνος ή αϋπνία, απώλεια όρεξης
Τι μπορούμε να κάνουμε ως γονείς:
Να ακούμε περισσότερο και να μιλάμε λιγότερο. Συχνά, οι έφηβοι δε ζητούν συμβουλές, αλλά χρειάζονται κάποιον να τους ακούσειΝα αποφεύγουμε την κριτική και τις επικρίσειςΗ φράση “Μην υπερβάλλεις” μπορεί να σβήσει κάθε πιθανότητα να μας εμπιστευτούνΝα ζητήσουμε βοήθεια έγκαιραΑν υποψιαζόμαστε ότι το παιδί μας υποφέρει, η επικοινωνία με έναν ειδικό ψυχικής υγείας είναι ζωτικής σημασίαςΗ ψυχική υγεία των παιδιών μας είναι εξίσου σημαντική με τη σωματική. Το να γνωρίζουμε, να παρατηρούμε και να παρεμβαίνουμε μπορεί να σώσει ζωές.
«Ο πιο δυνατός πόνος είναι αυτός που δεν ακούγεται—διάβασε τις σιωπές, πριν γίνουν πληγές».