Η σταδιακή άρση των περιοριστικών μέτρων βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, αλλά ακόμα δεν γνωρίζουμε πότε η ζωή θα επιστρέψει στους φυσιολογικούς ρυθμούς της προ πανδημίας εποχής. Ως εκ τούτου, τα σχέδια μας μοιάζουν από δύσκολα έως αδύνατα. Οι διακοπές, ένας γάμος ακόμα και τα πολυπρόσωπα οικογενειακά τραπέζια, έχουν μια γεύση αβεβαιότητας. Το μόνο που έχουμε αυτή την στιγμή είναι το σήμερα, με αποτέλεσμα να ζούμε σε ένα ατελείωτο παρόν, κάτι σαν την «μέρα της μαρμότας».
Η δημοσιογράφος Χέλεν Ρόσνερ, ανέβασε στο λογαριασμό της στο Twitter το θέμα που συζήτησε η ομάδα της στην συνεδρία της ψυχοθεραπείας που συμμετέχει.
Το «ατελείωτο παρόν», εξήγησε η ψυχοθεραπεύτρια της, συμβαίνει καθώς «δεν μπορούμε να κάνουμε σχέδια για το μέλλον, δεν αδημονούμε να ταξιδέψουμε, να πάμε σε παραστάσεις και γιορτές. Είναι ένα ατελείωτο σήμερα χωρίς να υπάρχει το αύριο στην σκέψη μας».
To Tweet αυτό είχε μεγάλη απήχηση με 79.000 likes και 12.000 σχόλια.
«Έτσι αισθάνομαι κυριολεκτικά συνέχεια, αλλά δεν ήξερα πώς να το περιγράψω», σχολίασε ένα άτομο. «Αισθάνομαι ένοχος αν προσβλέπω στο μέλλον και λέω στον εαυτό μου να σταματήσω να το σκέφτομαι», έγραψε ένας άλλος, αποτυπώνοντας την ψυχολογική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο κόσμος τους τελευταίους μήνες.
«Είναι απολύτως φυσιολογικό να νιώθουμε εντελώς άδειοι μέσα μας αφού δεν μπορούμε να κάνουμε σχέδια για το μέλλον», λέει η ψυχοθεραπεύτρια Λούσι Μπέρεσφορντ για το «ατελείωτο παρόν» που κυριαρχεί στην ζωή μας αυτό το διάστημα.
Το να προσβλέπουμε στο μέλλον, δημιουργεί ενθουσιασμό και μας δίνει κίνητρο στην καθημερινότητα μας, οπότε είναι κατανοητό για μερικούς από εμάς, αυτός ο νέος τρόπος ζωής, να είναι εντελώς ξένος και να μην ξέρουμε πως να τον διαχειριστούμε.
«Χωρίς αυτή την κινητήρια ενέργεια -το μέλλον- αρχίζουμε να αισθανόμαστε πως η ζωή μας δεν έχει νόημα. Η επανάληψη μπορεί να μας οδηγήσει σε απώλεια ενδιαφέροντος για ζωή, καθώς ο εγκέφαλος μας αρέσκεται να εξερευνεί νέα πράγματα», σημειώνει η Λούσι Μπέρσφορντ.
Ακούμε συχνά ότι εστιάζοντας στο παρόν μέσα από την εξάσκηση της ενσυνειδητότητας, είναι ένας καλός τρόπος για να καταπολεμήσουμε το άγχος. Το ερώτημα ωστόσο είναι πώς η ενσυνειδητότητα μπορεί να είναι ακόμα χρήσιμη, εάν το παρόν, έχει αρχίσει να γίνεται απελπιστικά βαρετό;
Το να ζούμε το παρόν είναι σημαντικό καθώς ανησυχώντας για πράγματα που δεν έχουν συμβεί ακόμα μπορεί να μας δημιουργήσει άγχος», υποστηρίζει η Λούσι Μπέρεσφορντ.
«Το να βρισκόμαστε στο σήμερα είναι καλό, απλά δεν πρέπει να γίνεται συνέχεια, καθώς έτσι κινδυνεύουμε να χάσουμε τις χαρές, που μας προσφέρουν οι έννοιες του προβληματισμού και της προσδοκίας».
Όπως συμβαίνει σε όλα τα πράγματα της ζωής, η ισορροπία είναι το ιδεατό. Μπορεί να μην έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε πολλά σχέδια για το μέλλον, αλλά μπορούμε να επωφεληθούμε από την ευχαρίστηση της πρόβλεψης, η οποία περιλαμβάνει τη σκέψη όλων εκείνων που θα μας δώσουν χαρά όταν μπορούμε να τα βιώσουμε και πάλι.
Η προσδοκία για κάτι -όπως οι διακοπές ή μία οικογενειακή συγκέντρωση- μπορεί συχνά να είναι τόσο ευχάριστη, όσο το πραγματικό γεγονός, προσθέτει η Λούσι Μπέρεσφορντ.
«Μπορούμε να βρούμε χαρά ακόμα και τώρα, με αυτά τα ασυνήθιστα μέτρα, σκεπτόμενοι πιο μικρά, πιο απλά, πιο καθημερινά πράγματα. Όπως για παράδειγμα ένα παγωτό, το σεξ, ο πρωινός καφές, το αγαπημένο μας φαγητό».
Μπορούμε να απολαύσουμε τις όποιες σκέψεις κάνουμε για το μέλλον διατηρώντας ημερολόγιο, ώστε η ζωή να μην φαίνεται με ατέρμονη, διαρκής επανάληψη.
Θέτουμε λοιπόν μικρούς και βραχυπρόθεσμους στόχους, προτείνει η Λούσι Μπέρεσφορντ, «κοιτώντας την ζωή από μέσα προς τα έξω και σχεδιάζοντας τι μπορούμε να κάνουμε για τους άλλους».
Πηγή: HuffPost UK