Η βίαιη έξοδος της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση απειλεί να πυροδοτήσει έναν καινούριο αλιευτικό πόλεμο μεταξύ τους, καθώς ο κίνδυνος να εξαντληθούν τα αποθέματα ψαριών είναι μεγάλος, σε μια περίοδο που η κλιματική αλλαγή αλλάζει καθοριστικά τον υδάτινο πληθυσμό.
Ο νέος Βρετανός πρωθυπουργός, Μπόρις Τζόνσον, έχει δεσμευτεί να τηρήσει το Brexit στα τέλη Οκτωβρίου με ή χωρίς συμφωνία. Το μέλλον δείχνει δυσοίωνο και στην αλιεία καθώς οι ευρωπαϊκές και βρετανικές μηχανότρατες ανταγωνίζονται για τις «ψαριές» τους σε περιοχές που μέχρι στιγμής υπάρχουν κανονιστικές ρυθμίσεις. Χωρίς αυτές, σύντομα θα υπάρξουν διενέξεις.
«Ένα Brexit χωρίς συμφωνία, θα απομάκρυνε το Ηνωμένο Βασίλειο από την Κοινή Αλιευτική Πολιτική της ΕΕ και θα μπορούσε να επηρεάσει «σχεδόν κάθε είδους αλιεία στο Βορειοανατολικό Ατλαντικό», αναφέρει ο Μίχαελ Χάρτι, πολιτικός αναλυτής από το Πανεπιστήμιο του Όρεγκον.
«Από τα χτένια και το σκουμπρί μέχρι το μπακαλιάρο, τα αποθέματα όλων αυτών των ψαριών μοιράζονται η ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο», συμπληρώνει. «Το χειρότερο σενάριο θα είναι αυτά τα αποθέματα να αποδεκατιστούν, καθώς η μια χώρα αρνείται να αναγνωρίσει αλιευτικές ποσοστώσεις στην άλλη».
Οι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης ψήφισαν νέους κανόνες για την αποζημίωση των αλιέων σε περίπτωση που τα βρετανικά ύδατα κλείσουν ξαφνικά. Τον Ιούλιο, ο υπουργός Γεωργίας της Γαλλίας Didier Guillaume προειδοποίησε τον Τζόνσον να μην αποκλείσει τα ευρωπαϊκά σκάφη από τη γεμάτη ζωντάνια αλιεία της Βρετανίας.
Τα ευρωπαϊκά σκάφη έχουν κέρδη 654 εκατομμύρια δολάρια από τα βρετανικά ύδατα, σύμφωνα με εκτιμήσεις της ΕΕ. Η Βρετανία κέρδισε 1,6 δισ. δολάρια από το εμπόριο θαλασσινών και συναφών προϊόντων στην ΕΕ πέρυσι, περίπου από τα δύο τρίτα των εξαγωγών θαλασσινών της χώρας, σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Επιτροπής Εμπορίου. Επομένως, και η βρετανική αλιευτική βιομηχανία θα επηρεαστεί από τους εμπορικούς περιορισμούς της ΕΕ.
«Εάν σταματήσουμε να ψαρεύουμε στα νερά του Ηνωμένου Βασιλείου, θα σταματήσουν τα βρετανικά θαλασσινά προϊόντα να πωλούνται στη Γαλλία» , δήλωσε ο Ερίκ Γκοσελίν, επικεφαλής γαλλικού αλιευτικού συνεταιρισμού .
Η Βρετανία γνωρίζει από αλιευτικούς πολέμους, αλλά το ρεκόρ των νικών ανήκει αλλού. Σε τέσσερις χωριστές συγκρούσεις μεταξύ του 1958 και του 1976, τα πλοία του Ηνωμένου Βασιλείου αντιμετώπισαν τα ισλανδικά πλοία για τα δικαιώματα αλιείας του μπακαλιάρου. Η Ισλανδία επικράτησε σε κάθε μια από αυτές.
Εάν η Βρετανία εγκαταλείψει την ΕΕ χωρίς συμφωνία για την αλιεία, οι Ευρωπαίοι θα χάσουν περισσότερα, σύμφωνα με την ανάλυση των Financial Times που δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο. Ωστόσο, δεν έχουν υπολογίσει έναν πολύ σημαντικό παράγοντα που θα καθορίσει το μέλλον την αλιείας και στην Βρετανία: την κλιματική αλλαγή.
Πλέον τα ψάρια μεταναστεύουν για να βρουν πιο κρύα νερά μέχρι και δέκα φορές γρηγορότερα συγκριτικά με άλλα είδη. Μετακινούνται μέχρι και 40 μίλια κάθε δεκαετία που περνά, σύμφωνα με τη μελέτη του επιστημονικού περιοδικού Science.
«Τα ψάρια δεν ενδιαφέρονται για τα πολιτικά σύνορα», δήλωσε ο Μαλίν Πίνσκυ, ο κύριος συγγραφέας της περσινής μελέτης
«Η αλλαγή του κλίματος είναι πιθανόν να προκαλέσει συγκρούσεις αν οι χώρες δεν συνεργαστούν», πρόσθεσε. «Οι αλιευτικές πολιτικές της ΕΕ συνέβαλαν στην ενθάρρυνση της συνεργασίας, αλλά με το Brexit, η αλιεία γίνεται ήδη πιο περίπλοκη».