Πληθαίνουν τον τελευταίο καιρό στο δημόσιο διάλογο οι αναφορές για παραπομπή των ελληνοτουρκικών διαφορών στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ), ενώ συγχρόνως εκφράζονται πολλές επιφυλάξεις και ανησυχίες για την αποτελεσματική θωράκιση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Αναμφισβήτητα, οι επιφυλάξεις και οι ανησυχίες για την προσφυγή στο ΔΔΧ είναι απολύτως δικαιολογημένες, δεδομένης της χρόνιας προκλητικής στάσης της Τουρκίας και των συνεχών απειλών και παραβιάσεων των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Ωστόσο, στον αντίποδα αυτών των επιφυλάξεων και ανησυχιών υπάρχουν και αρκετοί «ειδήμονες» οι οποίοι είτε αναφανδόν είτε συγκεκαλυμμένα τάσσονται υπέρ μιας συνολικής διευθέτησης των ελληνοτουρκικών διαφορών από το ΔΔΧ, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι πρόκειται για μία μοναδική ιστορική ευκαιρία για τη συνολική επίλυση τους.
Το μείζον στην προκειμένη περίπτωση είναι το γεγονός ότι οι εν λόγω «ειδήμονες» εστιάζουν και αναδεικνύουν κατά κόρον την τουρκική ατζέντα των διεκδικήσεων και τις δυνητικές υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς, αγνοώντας παντελώς και συχνά αποφεύγοντας οποιαδήποτε αναφορά στα αναρίθμητα και κρίσιμα ζητήματα της ελληνικής ατζέντας, η οποία κατακλύζεται από τις επί σειρά ετών τουρκικές παραβιάσεις των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Έτσι λοιπόν αυτοί οι «ειδήμονες», πριν ακόμη συμφωνηθεί η προσφυγή στο ΔΔΧ, έχουν ήδη εξάγει τα δικά τους συμπεράσματα και τις δικές τους αποφάσεις για την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης της Χώρας από έξι σε οκτώ, δέκα ή δώδεκα ναυτικά μίλια αναλόγως των τουρκικών απαιτήσεων, για την μειωμένη επήρεια των ελληνικών νησιών σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ σε σχέση με τις τουρκικές αξιώσεις, για την αποστρατικοποίηση των νησιών και γενικά επί όλων των τουρκικών διεκδικήσεων οι «ειδήμονες» έχουν έτοιμες τις προτάσεις τους για τις δυνητικές ελληνικές υποχωρήσεις!
Σε αυτή τη συλλογιστική των «ειδημόνων» απουσιάζουν παντελώς ιστορικά και πολιτικά δεδομένα ή εσκεμμένα αποφεύγεται οποιαδήποτε αναφορά, όπως για παράδειγμα η τουρκική εισβολή και κατοχή του βορείου τμήματος της Κύπρου, ο εποικισμός του, οι αποφάσεις του ΟΗΕ, η μη αναγνώριση της κρατικής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι υφιστάμενες διατάξεις του διεθνούς δικαίου που διασφαλίζουν τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, κ.ά. για τον απλούστατο λόγο ότι αυτά τα δεδομένα δεν συνάδουν με τις διεκδικήσεις της τουρκικής ατζέντας!
Εν ολίγοις, πρόκειται για ζητήματα τα οποία οι «ειδήμονες» εκτιμούν ότι δεν βοηθούν στον απώτερο σκοπό του «να τα βρούμε» με τη γείτονα και σε περίπτωση που τεθούν ευθύς εξαρχής ως απαιτήσεις της ελληνικής ατζέντας έναντι των τουρκικών, δεν θα συμβάλλουν στη δημιουργία και διατήρηση του θετικού κλίματος με την Τουρκία!
Κάπως έτσι λοιπόν έχει ήδη εδώ και καιρό αρχίσει ένας ιδιότυπος εμφύλιος στην ελληνική κοινωνία με ένθεν και εκείθεν αντιπαραθέσεις, εν μέσω των οποίων βέβαια ξεχωριστή θέση στη δημοσιότητα διεκδικούν οι προτεινόμενες δυνητικές υποχωρήσεις των «ειδημόνων».
Όμως η ιστορία μας έχει διδάξει ότι τα λάθη στην εξωτερική πολιτική πληρώνονται ακριβά και επί μακρόν και η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια για άλλα σφάλματα.
https://m.facebook.com/evangelos.stergioulis