Οι πετρελαιοπαραγωγές χώρες, που χτίζουν τα παλάτια τους στην άμμο από τα χρυσά κέρδη της πώλησης πετρελαίου και φυσικού αερίου εδώ και δεκαετίες, βρίσκονται μπροστά σε μια «κομβική» επιλογή: Να συνεχίσουν να είναι μέρος της κλιματικής κρίσης ή να γίνουν μέρος της λύσης», αναφέρει σε έκθεσή της η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας.
Η Σύνοδος για το Κλίμα στο Ντουμπάι έκανε για μια ακόμη φορά ξεκάθαρο το ότι ο πλανήτης δεν μπορεί να σωθεί χωρίς σημαντικές και καθοριστικές παρεμβάσεις από όλους και κυρίως από χώρες όπως η οικοδέσποινα του COP28.
Το γεγονός ότι οι χώρες που βασίζουν την ευμάρεια τους στα ορυκτά καύσιμα, σε αντίθεση με άλλες, κατέχουν μόλις το 1% των παγκόσμιων επενδύσεων σε καθαρή ενέργεια την ώρα που η συμβολή τους στην υπερθέρμανση του πλανήτη είναι πολύ μεγαλύτερη.
«Η βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου αντιμετωπίζει μια στιγμή αλήθειας στο COP28 στο Ντουμπάι», δήλωσε ο Εκτελεστικός Διευθυντής του IEA Φατίχ Μπιρόλ σύμφωνα με το CNN Business.
Καθώς ο κόσμος υφίσταται τις επιπτώσεις μιας επιδεινούμενης κλιματικής κρίσης, η συνέχιση της επιχειρηματικής δραστηριότητας ως συνήθως, το γνωστό και ως «business as usual», δεν είναι πλέον ούτε κοινωνικά αλλά ούτε και περιβαλλοντικά αποδεκτό.
Παρουσιάζοντας την έκθεση, με τίτλο «Η βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου σε καθαρές μηδενικές μεταβάσεις», ο Μπιρόλ υποστηρίζει ότι υπάρχουν δύο τρόποι για να οδηγηθούν οι χώρες αυτές στην πράσινη μετάβαση.
Ο πρώτος είναι να συμβάλλουν στη μειωση της υπερθέρμανσης του πλανήτη περιορίζοντας την παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου και να επενδύσουν στην αλυσίδα από την επεξεργασία των καυσίμων έως την παράδοση τους στους καταναλωτές. Αυτές οι τρεις δραστηριότητες παράγουν σχεδόν το 15% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου που σχετίζονται με την ενέργεια.
«Αυτές οι εκπομπές, συμπεριλαμβανομένων των εκπομπών μεθανίου, γνωρίζουμε ότι μπορούν να μειωθούν εύκολα, γρήγορα και σε πολλές περιπτώσεις με οικονομικά αποδοτικό τρόπο», είπε ο Μπιρόλ. Και η ρύπανση πρέπει να μειωθεί πάνω από 60% έως το 2030 σε σχέση με το σημερινό επίπεδο», αναφέρει η έκθεση της IEA.
Ο δεύτερος τρόπος είναι μια δραστική αύξηση των επενδύσεων σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας από τις εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Οι πετρελαιάδες επενδύουν μόλις το 2,5% στην πράσινη ενέργεια
Η βιομηχανία επένδυσε περίπου 20 δισεκατομμύρια δολάρια σε έργα καθαρής ενέργειας πέρυσι, τα οποία ωστόσο ισοδυναμούν με μόλις στο 2,5% των συνολικών δαπανών της, με την IEA να θεωρεί οτι το ποσοστό αυτό θα πρέπει να φτάσει τουλάχιστον το 50% έως το 2030 για να βοηθήσει στη μείωση της υπερθέρμανσης του πλανήτη κατά 1,5 βαθμούς.
Αν οι πετρελαιοπαραγωγοί κολοσσοί έκαναν μια τέτοια στροφή, τότε θα άλλαζε σημαντικά ο τρόπος που ξοδεύουν τα κεφάλαια τους. Μεταξύ του 2018 και 2022, η βιομηχανία απέφερε έσοδα περίπου 17 τρισεκατομμυρίων δολαρίων από τα οποία το 40% δαπανήθηκε σε τεχνολογίες σχετικά με το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, το 10% πήγε σε διάφορες επενδυτές ενώ αυτές που σχετίζονται με την καθαρή ενέργεια ήταν μικρότερες του 1%, σύμφωνα με την έκθεση του IEA.
Οι εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου, θεωρούν ότι οι επενδύσεις που κάνουν σε τεχνολογίες δέσμευσης άνθρακα, για την απομάκρυνση της ρύπανσης του άνθρακα από τον αέρα και για τη συγκέντρωση του από τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής και τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις, είναι το μερίδιό τους στην σωτηρία του πλανήτη.
«Ο δεσμευμένος άνθρακας, που μπορεί να αποθηκευτεί ή να επαναχρησιμοποιηθεί, «δεν είναι η απάντηση», υποστηρίζει ο Μπιρόλ.
«Οι τεχνικές αυτές μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο σε ορισμένους τομείς όπως η παραγωγή τσιμέντου, σιδήρου και χάλυβα. Αλλά το να πούμε ότι η τεχνολογία δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα θα επέτρεπε στους κολοσσούς πετρελαίου και φυσικού αερίου να συνεχίσουν να παράγουν τις ίδιες ποσότητες και ταυτόχρονα να συμβάλλουν στη μείωση των εκπομπών… είναι πράσινα άλογα» είπε χαρακτηριστικά ο Μπιρόλ.
Και εξήγησε λέγοντας ότι για να μειωθεί η θερμοκρασία του πλανήτη κατά 1,5 βαθμούς θα πρέπει οι πετρελαιάδες να δεσμεύουν πάνω από από 32 δισεκατομμύρια μετρικούς τόνους άνθρακα (35 δισεκατομμύρια μικρών τόνων) μέχρι το 2050.
Όμως και πάλι, η ποσότητα ηλεκτρικής ενέργειας που απαιτείται για την τροφοδοσία αυτής της διαδικασίας, θα υπερέβαινε την τρέχουσα παγκόσμια ετήσια ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας.
Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι οι πολύωρες συζητήσεις σε διάφορα εξωτικά μέρη του πλανήτη για το Κλίμα, είναι για να κλείνονται επαγγελματικές συμφωνίες παρά για να λαμβάνονται αποφάσεις για την σωτηρία του πλανήτη.
Γιατί όπως ξεκάθαρα τόνισε ο γ.γ του ΟΗΕ «δεν μπορούμε να σώσουμε έναν πλανήτη που καίγεται με μια μάνικα από ορυκτά καύσιμα».
Πληροφορίες από CNN Business