Κακός, στραβός ο Μπόρις Τζόνσον αλλά η βρετανική κυβέρνηση έχει εμβολιάσει ήδη, αναλογικά, δεκαπλάσιο αριθμό κατοίκων σε σχέση με την Ελλάδα.
Στη Βρετανία έχουν χορηγηθεί 10.4 εμβόλια για κάθε 100.000 κατοίκους. Στην Ελλάδα έχουν γίνει 1.7 εμβολιασμοί για κάθε 100.000. Ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κάτω από δύο δόσεις ανά 100.000 κατοίκους. Επίσης, στη Βρετανία χορηγείται ήδη και το εμβόλιο της AstraZeneca, ενώ στην Ε.Ε. μόνο αυτό της Pfizer.
Γιατί τα κατάφεραν οι Βρετανοί; Κινήθηκαν πιο γρήγορα. Υπέγραψαν το συμβόλαιο τους με την AstraZeneca τρεις μήνες νωρίτερα: τον Ιούνιο αντί για τον Αύγουστο. Αδειοδότησαν επίσης και τα δύο εμβόλια πιο γρήγορα από την Ε.Ε.
Δεν είναι ιδανικά τα πράγματα. Ο αριθμός ημερήσιων εμβολιασμών πηγαίνει πάνω-κάτω κάθε μέρα (490.000 δόσεις το Σάββατο, 280.000 τη Δευτέρα). Έχουμε επίσης καθυστερήσεις στην προμήθεια, όπως και γραφειοκρατία στη χορήγηση του εμβολίου από το ΕΣΥ. Και πώς να μην παρατηρούνται; Μέσα σε εβδομάδες έπρεπε να ξεκινήσει το μεγαλύτερο πρόγραμμα εμβολιασμού στην ιστορία.
Δεν στέκει όμως το να λέμε ότι οι Βρετανοί δικαιώθηκαν γιατί με το Brexit κατάφεραν να ξεφύγουν από την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία και εμβολιάζουν νωρίτερα τον πληθυσμό τους.
Πρώτον, από το 2012 το Ηνωμένο Βασίλειο έχει τη νομοθεσία που του επιτρέπει να αδειοδοτεί εμβόλια χωρίς την έγκριση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και, πράγματι, είναι αστείο να ισχυριζόμαστε ότι μία χώρα που δεν συμμετείχε ως μέλος στη Σένγκεν ή στα προγράμματα διάσωσης των χρεοκοπημένων χωρών θα δεσμευόταν στα εμβόλια της από την ΕΕ. Θα περίμενε δηλαδή ξαφνικά η Βρετανία την ΕΕ σε ζήτημα ζωής ή θανάτου, ενώ μάλιστα είχε ήδη χτυπηθεί χειρότερα από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα από την πανδημία.
Δεύτερον, το ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτυγχάνει να εμβολιάσει γρήγορα τον πληθυσμό της δεν είναι λόγος αποχώρησης από τους θεσμούς της. Αν η αποτυχία διαχείρισης του κορωνοϊού είναι επαρκής λόγος να διαλύονται οι Ενώσεις, τότε ο Τζόνσον ας ενημερώσει σχετικά και τους Σκωτσέζους οπαδούς της ανεξαρτησίας. Γιατί και εκείνοι αυτά λένε: ότι τους έχει πάρει στο λαιμό του με τον τρόπο που διαχειρίστηκε την πανδημία.