Ενα Μουσείο στον σιωπηλό κόσμο κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας είναι το νέο Υποβρύχιο Μουσείο των Καννών που δέχεται όσους με στολή δύτη κατέρχονται εκεί για να αποθαυμάσουν έξι μνημειωδών διαστάσεων μάσκες με ύψος πάνω από έξι μέτρα η κάθε μία και βάρος δέκα τόνων, τοποθετημένες σε βάθος από δύο ως τρία μέτρα πάνω στην άσπρη άμμο του πυθμένα της θάλασσας στο προστατευόμενο τμήμα της νήσου Σέντε Μαργκερίτε.
Εδώ και λίγες ημέρες η πρώτη εγκατάσταση του καλλιτέχνη Τζέισον Ντεκέρ Τέιλορ στη Μεσόγειο - γιατί περί αυτής ο λόγος - δέχεται επισκέπτες:
Η εγκατάσταση χρηματοδοτήθηκε από το Δημαρχείο των Καννών καθώς ήταν παραγγελία του δημάρχου κι απαιτήθηκαν περισσότερα από τέσσερα χρόνια για την ολοκλήρωσή της. Ο βρετανός καλλιτέχνης εξήγησε ότι τα έξι έργα βασίζονται σε πορτρέτα μελών της τοπικής κοινότητας, από τον ογδοντάχρονο ψαρά Μορίς μέχρι την εννιάχρονη μαθήτρια Δημοτικού, Ανούκ.
Κάθε πρόσωπο αποτελείται από δύο τμήματα, με το εξωτερικό τμήμα να μοιάζει με μάσκα. Το θέμα της μάσκας συνδέεται ευθέως με την ιστορία της νήσου γνωστής ως τόπου φυλάκισης του «Ανθρώπου με το Σιδηρούν Προσωπείο» (γνωρίζουμε την ιστορία από το φερώνυμο μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Δουμά). Επιπλέον, η σχισμένη στα δύο μάσκα λειτουργεί και ως μεταφορά για τον ωκεανό: το ένα τμήμα της απεικονίζει τη δύναμη και ανθεκτικότητα, το άλλο την ευθραυστότητα και την αποσύνθεση. «Από τη στεριά, βλέπουμε την επιφάνεια (της θάλασσας), ήρεμη και γαλήνια ή δυνατή και μεγαλοπρεπή» υπογραμμίζει ο καλλιτέχνης. «Αυτή είναι η θέα της μάσκας της θάλασσας. Ωστόσο, κάτω από την επιφάνεια υπάρχει ένα εύθραυστο οικοσύστημα σε λεπτή ισορροπία – ένα οικοσύστημα που για χρόνια υποβαθμίζεται και ρυπαίνεται από την ανθρώπινη δραστηριότητα» επισήμανε επίσης.
Το σημείο στο οποίο τοποθετήθηκαν τα γλυπτά ήταν προηγουμένως χωματερή καταλοίπων ανθρώπινης δραστηριότητας στη θάλασσα. Μέρος του πρότζεκτ ήταν ο καθαρισμός από σκουπίδια, όπως παλιές μηχανές και σωληνώσεις, ώστε να δημιουργηθεί χώρος για την εγκατάσταση των έργων τα οποία σχεδιάστηκαν με υλικά που προσελκύουν θαλάσσια χλωρίδα και πανίδα. Ο χώρος πλέον έχει περιφραχτεί ως προς ενδεχόμενη διέλευση σκαφών, και είναι πλέον ασφαλής για όσους κάνουν καταδύσεις ή υποβρύχια κολύμβηση ενώ εμποδίζεται, με αυτόν τον τρόπο, ο τραυματισμός των λειμώνων θαλάσσιας βλάστησης από άγκυρες.
Από την παρουσίαση της θαλάσσιας ζωής σε ένα φιόρδ στο Όσλο μέχρι την επισκευή υφάλων στη Γρενάδα που αποδεκατίστηκε από τον τυφώνα Ιβάν, το έργο του έχει τοποθετηθεί σε υδάτινα περιβάλλοντα σε όλο τον κόσμο.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ, euronews.com