Καθώς πολλές και σημαντικές ενδείξεις οδηγούν πλέον στο συμπέρασμα πως η εποχή Ερντογάν στην Τουρκία έχει αρχίσει την κάθοδο προς την συντριβή, είναι χρήσιμο να θυμηθούμε πως διαμορφώνεται το εσωτερικό μέτωπο το οποίο έχει επιβάλλει μέσα στην Τουρκία ο φαύλος συνασπισμός ισλαμιστών και φασιστών, ο οποίος ελέγχει ασφυκτικά την τουρκική εξουσία.
Οι κυριότεροι παράγοντες που διαμορφώνουν το εσωτερικό μέτωπο της Τουρκίας στις μέρες μας είναι οι εξής:
Οι συνεχείς και ανελέητες διώξεις «αντιφρονούντων» κάθε κατηγορίας μετά το (δήθεν) πραξικόπημα του 2016,
Οι τουρκικές «επεμβάσεις» σε διάφορα σημεία του κόσμου με επώδυνο φόρο αίματος τον οποίο καταβάλλει καθημερινά η μέση τουρκική οικογένεια (η τουρκική ελίτ εξαιρείται σκανδαλωδώς) καθώς και η ακατάσχετη οικονομική αιμορραγία,
Η ραγδαία υποτίμηση της τουρκικής λίρας (40% περίπου από την αρχή του 2020) και η εξανέμιση των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Τουρκίας,
Οι αλλεπάλληλες υποβαθμίσεις της τουρκικής οικονομίας από διεθνείς οίκους αξιολόγησης, με την επισήμανση επερχόμενης κρίσης στο τουρκικό ισοζύγιο πληρωμών σε συνδυασμό με την πολιτικά εξαρτημένη άσκηση οικονομικής πολιτικής από την κεντρική τράπεζα της Τουρκίας,
Η τεράστια αύξηση των στρατιωτικών δαπανών (86% μέσα σε μια δεκαετία),
Ο πληθωρισμός που καλπάζει, επίσημα μεν στο 14%, ανεπίσημα στο διπλάσιο περίπου,
Η ανεργία που σκαρφαλώνει επικίνδυνα, η επίσημη στο 13,4% (για τους νέους στο 26%), η ανεπίσημη πολύ υψηλότερα,
Η σαπίλα, ο νεοπλουτισμός και η προκλητική διαφθορά της κλίκας των παντουρκιστών που ελέγχει την σημερινή Τουρκία, αποτελούν καθημερινή πρόκληση για εκατομμύρια τούρκων πολιτών. Μόνο η συντήρηση του παλατιού και της αυλής του (κατά τον διάσημο Τούρκο μπασκετμπολίστα Ενές Καντέρ-26 Μαρτίου 2020) παρανοϊκού δικτάτορα της Τουρκίας απαιτεί καθημερινά έντεκα εκατομμύρια τουρκικές λίρες,
Η ουσιαστική διάλυση του πάλαι ποτέ ισχυρού στρατού της Τουρκίας και του ΝΑΤΟ με την φυλάκιση χιλιάδων στρατιωτικών κάθε βαθμού οι οποίοι δεν θεωρούνται «έμπιστοι» του καθεστώτος, με την ταυτόχρονη ανάθεση πρωταγωνιστικού ρόλου σε πληρωμένους μισθοφόρους ιδιωτικών εταιριών, φυσικά «φίλων» του καθεστώτος,
Ο ασφυκτικός έλεγχος της τουρκικής δικαιοσύνης ο οποίος την μετατρέπει σταδιακά σε τυφλό όργανο του καθεστώτος, σε σημείο να φυλακίζονται ακόμα και ανήλικοι με την κατηγορία «εξύβρισης» και «προσβολής» του Ρ.Τ. Ερντογάν,
Ο ψυχρός και μεθοδικός στραγγαλισμός της ελευθερίας του τύπου και του λόγου οδηγούν την Τουρκία στις κορυφαίες θέσεις των χωρών με τους περισσότερους φυλακισμένους δημοσιογράφους σε ολόκληρο τον κόσμο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο δημοσιογράφος Τζαν Ντουντάρ (έχει διαφύγει στην Γερμανία) ο οποίος καταδικάστηκε σε 27 χρόνια & 6 μήνες φυλάκιση για «κατασκοπεία» και «τρομοκρατία» επειδή το 2015 αποκάλυψε πως τα φορτηγά της ΜΙΤ προς την Συρία δεν είχαν φάρμακα, αλλά οπλισμό προς τους μαχητές του ισλαμικού κράτους,
Η συστηματική σύλληψη, φυλάκιση ή δολοφονία Κούρδων πολιτικών αλλά και απλών Κούρδων πολιτών, με αόριστες κατηγορίες για «τρομοκρατία». Το μένος του καθεστώτος εναντίον του μόνου τουρκικού πολιτικού κόμματος που δεν γεννήθηκε από την μήτρα των παντουρκιστών (το φιλοκουρδικό ΗDP) κορυφώθηκε με την απαίτηση του Ντεβλέτ Μπαχτσελή, το φασιστικό δεκανίκι του Ερντογάν στην εξουσία, «Να μπει κλειδαριά στην πόρτα του κόμματος HDP με τα δηλητηριώδη παράσιτα!» (11 Δεκεμβρίου 2020) – λίγες μόλις μέρες αργότερα (23 Δεκεμβρίου 2020) εκδόθηκε νέα απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την απελευθέρωση του χαρισματικού Σελαχετίν Ντεμιρτάς που σαπίζει στις τουρκικές φυλακές απλά και μόνο επειδή αποτελεί πολιτικό κίνδυνο για το τουρκικό καθεστώς.
Η ασφυκτική και αφόρητη καταπίεση κάθε θρησκευτικής, κοινωνικής η πολιτικής «μειονότητας» η οποία δεν συμφωνεί δουλικά με το καθεστώς,
Το ξεπούλημα της Τουρκίας στο Κατάρ των τριών εκατομμυρίων κατοίκων στην χειρότερη ισοτιμία της τουρκικής λίρας των τελευταίων δεκαετιών. Αμέτρητα ακίνητα και επιχειρήσεις της Τουρκίας αγοράζονται από τους Καταριανούς, από το πάρκο Ιστινίγε, το εργοστάσιο ερπυστριών του τουρκικού στρατού μέχρι τον λιμένα της Αττάλειας έναντι άμεσων οικονομικών ανταλλαγμάτων προκειμένου να αποφευχθεί μια παταγώδης πτώχευση.
Τα μεγάλα σκάνδαλα της οικογένειας που κουκουλώνονται όπως-όπως κάτω από το χαλί (κανένας από τους δύο γιούς του Ερντογάν δεν υπηρέτησε στον τουρκικό στρατό ενώ βρίσκονται, παρέα με γαμπρούς, αδελφές και αξιωματούχους του καθεστώτος, βουτηγμένοι μέχρι τον λαιμό σε οικονομικά σκάνδαλα),
Η παγκόσμια συμφορά του κορονοιού, την οποία υποτίμησαν εγκληματικά οι σοβινιστές της Άγκυρας φθάνοντας τον Δεκέμβριο του 2020 σε (επίσημα) κρούσματα 2 εκατομμυρίων και τον θάνατο 20.000 ανθρώπων, αν και η πραγματικότητα στην Τουρκία είναι πολύ χειρότερη, αφού τώρα πλέον τα ημερήσια κρούσματα δεν καταμετρώνται ακριβώς αλλά «περίπου», με καθημερινή απώλεια εκατοντάδων ανθρώπων.
Οι συμπλοκές μεταξύ βουλευτών μέσα στο τουρκικό κοινοβούλιο και η πρωτοφανής ακύρωση του «βέτο» Αμερικανού προέδρου από την Βουλή των Αντιπροσώπων και την Γερουσία των ΗΠΑ με τεράστια πλειοψηφία η οποία (μεταξύ άλλων) οριστικοποιεί αμετάκλητα σκληρότερες κυρώσεις στην τουρκική πολεμική βιομηχανία, με σοβαρές επιπτώσεις και στην τουρκική οικονομία, συμπληρώνουν την εικόνα του εσωτερικού μετώπου της σημερινής Τουρκίας.
Συμπεράσματα: Το εσωτερικό μέτωπο της σημερινής Τουρκίας παρουσιάζει μια επικίνδυνη αστάθεια δημιουργώντας προϋποθέσεις ραγδαίων εξελίξεων, αμέσως μόλις ξεπεραστεί το «σημείο εξισορρόπησης» (breakeven point) το οποίο είναι φανερό πως πλησιάζει επικίνδυνα.
Οι κανονικές «εκλογές» που προγραμματίζονται για το 2023 δεν φαίνεται πως θα αποτελέσουν ομαλή πολιτική λύση στα οξύτατα προβλήματα που συσσωρεύονται τόσο στο εσωτερικό όσο και σε διάφορα σημεία εκτός Τουρκίας με τις μολυσμένες πληγές που δημιούργησαν και συνεχίζουν να δημιουργούν οι νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις του καθεστώτος.
Ο συνδυασμός ισλαμιστών και φασιστών που ελέγχει την τουρκική εξουσία δεν φαίνεται διατεθειμένος να την παραδώσει από τον φόβο των συνεπειών που σίγουρα θα υπάρξουν, λόγω του οξύτατου διχασμού της τουρκικής κοινωνίας και της φαύλης διακυβέρνησης.
Η αναμενόμενη ακραία νοθεία του καθεστώτος στις επερχόμενες εκλογές είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα μπορέσει να το κρατήσει στην εξουσία λόγω της ολοένα διογκούμενης λαϊκής αντίδρασης. Οι έρευνες και οι σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης για πρόθεση ψήφου που καταφέρνουν να δουν το φως της δημοσιότητας, προβλέπουν την πτώση του σημερινού καθεστώτος με πολλούς και διαφορετικούς συνδυασμούς «συμμαχιών».
Η εγκατάλειψη όμως της τουρκικής εξουσίας από τους ισλαμιστές της «Φαμίλιας Ερντογάν» και τους φασίστες των Ντεβλέτ Μπαχτσελή / Ντογού Περιντσέκ / Γκρίζων Λύκων, δεν φαίνεται καθόλου πιθανή - τουλάχιστον χωρίς να χυθεί αίμα…