Ασχέτως της απάντησης των τελευταίων Ουκρανών που μάχονται στην Μαριούπολη στο ρωσικό τελεσίγραφο για παράδοση με αντάλλαγμα τη ζωή τους, είναι εμφανές εδώ και πολλές ημέρες πλέον πως η μάχη για την πόλη έχει χαθεί για το Κίεβο. Και σώζεται μόνον εάν υπάρξει μια μεγάλη ανατροπή που είναι εξαιρετικά αβέβαιο εάν θα υπάρξει.
Μέλη μονάδων πεζοναυτών έχουν παραδοθεί, μερίδα ουκρανών στρατιών -κυρίως μέλη του Τάγματος Αζοφ καθώς και εθελοντές από το εξωτερικό- έχουν οχυρωθεί (αλλά και παράλληλα εγκλωβιστεί) στο δαιδαλώδεις συγκρότημα του εργοστασίου Azovstal.
Η δε χθεσινή ανακοίνωση του υπ.Άμυνας της Ρωσίας πως πλέον οι αστικές περιοχές της Μαριούπολης έχουν ”εκκαθαριστεί” από τις ουκρανικές δυνάμεις δεν διαψεύστηκε από το Κίεβο.
Ύστατη ίσως προσπάθεια του προέδρου Ζελένσκι, να κρατηθεί όρθια αυτή η εστία άμυνας, η απειλή πως εάν οι μαχητές της πόλης εξοντωθούν -όπως έλεγε το Σάββατο για ”τους εθνικιστές που δεν παραδίδονται” ο ηγέτης της ρωσόφωνων του Ντονέτσκ- θα σημαίνει τέλος κάθε διαπραγμάτευσης με τη Μόσχα.
Βέβαια η απειλή αυτή έχει νόημα εάν υποθέσει κανείς πως η Μόσχα θέλει πράγματι να διαπραγματευτεί. Ίσως να ήταν και μια προσπάθεια για να κερδίσει χρόνο το Κίεβο που εμμέσως πλην σαφώς επιρρίπτει την ευθύνη για την τύχη της πόλης και στην καθυστέρηση παράδοσης των αποστολών στρατιωτικής βοήθειας από τη Δύση.
Σε κάθε περίπτωση, το κουφάρι της Μαριούπολης στο οποίο έχουν απομείνει λιγότερο από το 1/4 των κατοίκων της, φαίνεται πως είναι πλέον στα χέρια των Ρώσων.
Γιατί όμως αυτό του κουφάρι είναι τόσο σημαντικό για τη Μόσχα;
-Εξασφάλιση χερσαίου διαδρόμου μεταξύ προσαρτημένης από την Ρωσία Κριμαίας και Ντονμπάς (αποσχισθείσες περιοχές ρωσόφωνων των Λουχάνσκ και Ντονέτσκ).
Γεωγραφικά, η Μαριούπολη αντιπροσωπεύει μια μικρή μόνη περιοχή στον χάρτη (η οποία ανήκε στην περιφέρεια το Ντονέτσκ και διατηρήθηκε υπό ουκρανικό έλεγχο) , αλλά στέκεται εμπόδιο στις ρωσικές δυνάμεις από τη χερσόνησο της Κριμαίας. Η εξασφάλιση του ελέγχου της θα επιτρέψει στη Ρωσία να χτίσει μια χερσαία γέφυρα από τη Ρωσία έως την Κριμαία, συνιστώντας μια σημαντική στρατηγική και στρατιωτική επιτυχία.
-Στραγγαλισμός της οικονομίας της Ουκρανίας
Η Μαριούπολη αποτελεί το μεγαλύτερο λιμάνι στην περιοχή της Αζοφικής Θάλασσας και φιλοξενεί ένα σημαντικό εργοστάσιο σιδήρου και χάλυβα. Ήταν επίσης βασικός εξαγωγικός κόμβος για τον χάλυβα, τον άνθρακα και το καλαμπόκι της Ουκρανίας. Η απώλεια της συνιστά σημαντικό πλήγμα για ό,τι έχει απομείνει από την οικονομία της χώρας.
-Ευκαιρία για προπαγάνδα
Η Μαριούπολη είναι η έδρα του Τάγματος Αζόφ που αποτελείται από πολλούς εθνικιστές και νεοναζί ασχέτως εάν έχει ενταχθεί στον ουκρανικό στρατό. Αν και αποτελούν μόνο ένα κλάσμα των μαχόμενων δυνάμεων της Ουκρανίας, η νίκη επί του Τάγματος εκτιμάται πως είναι ένα χρήσιμο εργαλείο προπαγάνδας για τη Μόσχα. Εάν η Ρωσία καταφέρει να συλλάβει ζωντανούς αρκετούς μαχητές του Τάγματος Αζόφ, θα αρχίσει να τους επιδεικνύει στα μέσα ενημέρωσης με στόχο την δυσφήμιση της Ουκρανίας. Εξάλλου ένα βασικό επιχείρημα για την έναρξη της ρωσικής εισβολής ήταν η ”αποναζιστικοποιήση” της χώρας.
-Μεγάλη τόνωση του ηθικού
Ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θεωρεί ότι οι ακτές της Μαύρης Θάλασσας της Ουκρανίας ανήκουν σε αυτό που ονομάζει Novorossiya (Νέα Ρωσία) - ρωσικά εδάφη που χρονολογούνται από την αυτοκρατορία του 18ου αιώνα. Ο Πούτιν θέλει να αναβιώσει αυτή την ιδέα, ”σώζοντας τους Ρώσους από την τυραννία μιας φιλοδυτικής κυβέρνησης στο Κίεβο” και ελέγχοντας αυτά τα εδάφη που ”ιστορικά ανήκουν στη Μόσχα”. Η Μαριούπολη στέκεται σήμερα εμπόδιο στην επίτευξη αυτού του στόχου.
Μάλιστα υπάρχουν εκτιμήσεις πως η Μόσχα θέλει η κατάκτηση της Μαριούπολης να έχει ολοκληρωθεί πριν την 9η Μαϊου, Ημέρα της Νίκης στην Ρωσία κατά την οποία εορτάζεται η νίκη επί των δυνάμεων της Ναζιστικής Γερμανίας και τιμάται ο τεράστιος φόρος αίματος που πλήρωση η χώρα. Φημολογείται μάλιστα πως μπορεί να ετοιμάζονται και παρελάσεις μέσα στην κατεστραμμένη πόλη.