Στην προεκλογική περίοδο ο 47ος Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είχε υποσχεθεί να λύσει τον Ρωσοουκρανικό πόλεμο μέσα σε δύο μέρες.
Αντιθέτως αυτή η υπόθεση γίνεται περίπλοκη.
Το απλωμένο χέρι προς τους Ρώσους έλαβε απαντήσεις περιφρονητικού χλευασμού από τη Μόσχα.
Η Ουκρανία αποδεικνύεται ότι είναι το πρώτο κραυγαλέο λάθος του Ντόναλντ Τραμπ.
Όχι μόνο λόγω της αθετημένης υπόσχεσης για επίλυση του ζητήματος εντός σαράντα οκτώ ωρών.
Όλος ο κόσμος γνώριζε ανέκαθεν το γεγονός ότι αυτά τα λόγια, που ειπώθηκαν κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, δεν ήταν παρά καύχημα και ότι ούτε σαράντα οκτώ ώρες ούτε σαράντα οκτώ ημέρες θα είναι αρκετές για να αποκατασταθεί η ειρήνη στο Κίεβο.
Είναι ένα λάθος για την εικόνα του Τραμπ και αυτό επειδή το απλωμένο χέρι του στους Ρώσους έχει δεχθεί περιφρονητικά χλευάσματα από τη Μόσχα.
Την πρώτη εβδομάδα της δεύτερης φοράς του στον Λευκό Οίκο ο Τραμπ προσπάθησε να μπερδέψει ολόκληρο τον κόσμο έγραψε ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, αντιπρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας.
Η Ρωσία, ωστόσο, σύμφωνα με τον Μεντβέντεφ, δεν μπορεί να ξεγελαστεί.
Αφού αναγνώρισε την αξία του Τραμπ ότι δεν σκοπεύει να επιδιώξει τη ρωσική στρατιωτική ήττα και αποδέχθηκε την επανέναρξη της άμεσης διπλωματίας, χωρίς ευρωπαίους μεσάζοντες, οι Ρώσοι κατέστησαν σαφές ότι η Ουκρανία πρέπει να παραμείνει στρατιωτικά αδύναμη, πραγματικά ουδέτερη, με μια ζώνη ασφαλείας χωρίς συνεργασίες.
Όσον αφορά τις ξένες δυνάμεις που παρεμβάλλονται μεταξύ του τμήματος της Ουκρανίας που προσαρτήθηκε στρατιωτικά από τη Ρωσία και τι θα απομείνει από τη χώρα, δεν γίνεται λόγος για αυτό.
Ο Ζελένσκι δεν πρέπει να γίνει δεκτός στις διαπραγματεύσεις.
Ο Πούτιν θα καθίσει σε ένα τραπέζι για να επικυρώσει τη συνθηκολόγηση της κυβέρνησης του Κιέβου μόνο αφού διεξαχθούν νέες εκλογές στην Ουκρανία και υπάρξει μια νέα κυβέρνηση με νέο πρόεδρο.
Εάν δεν γίνουν αποδεκτοί αυτοί οι όροι, ο πόλεμος θα συνεχιστεί μέχρι την ημέρα που θα τεθεί υπό αμφισβήτηση η ίδια η ύπαρξη της Ουκρανίας.
Θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρο από αυτό;
Κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι οι ισχυρισμοί των Ρώσων είναι επίσης το είδος της καυχησιολογίας που αναφέρθηκε στην αρχή.
Αλλά αυτό είναι λάθος.
Οι σύμβουλοι του Κρεμλίνου εκστομίζουν τέτοια λόγια και με τόση βαρβαρότητα γιατί γνωρίζουν ότι κατ′ αρχήν τα συμμερίζεται όχι μόνο ο Πούτιν αλλά και ο Τραμπ.
Ο ίδιος Τραμπ με παρόμοιους τρόπους έστησε και ολοκλήρωσε τις διαπραγματεύσεις που λειτούργησαν ως προϋπόθεση για την αποχώρηση του διεθνούς στρατεύματος από το Αφγανιστάν.
Αυτή η ταπεινωτική ήττα τον Αύγουστο του 2021, η οποία στη συνέχεια έγινε μπούμερανγκ στον Μπάιντεν, ακόμη και πριν από την εικόνα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Με την επιστροφή των Ταλιμπάν στην Καμπούλ με τρόπο που, από τότε, έχει αναγκάσει ολόκληρο τον κόσμο να κοιτάξει από την άλλη πλευρά.
Για να μην χρειαστεί να σημειώσουν όσοι συμμετείχαν στο εικοσάχρονο εγχείρημα μια από τις πιο ηχηρές αποτυχίες που έχει καταγράψει ποτέ η ιστορία.
Η αποτυχία στο Αφγανιστάν ήταν μόνο των Ηνωμένων Πολιτειών;
Δεν έχει νόημα να σταθούμε εδώ στις επιδόσεις μιας Ευρώπης που έσπευσε να βάλει αυτή την καταστροφική απόσυρση στον λογαριασμό του Μπάιντεν.
Είναι πλέον ουσιαστικά σιωπηλή μπροστά σε όσα συμβαίνουν μεταξύ Τραμπ και Πούτιν στην κοινή αναζήτηση ειρήνης στην Ουκρανία.
Το σοκ από την επιστροφή του μεγιστάνα στην ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών εξακολουθεί να είναι τέτοιο που οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες προσέχουν να μην αναλάβουν δεσμεύσεις που θα μπορούσαν να τις φέρουν σε τροχιά σύγκρουσης με τις δηλώσεις των Ρώσων αξιωματούχων.
Αλλά θα συμβεί μια σύγκρουση και θα είναι μεταξύ τους.
Ειδικά με εκείνες τις ευρωπαϊκές χώρες που υποστηρίζουν ολοένα και πιο ανοιχτά τις διαπραγματεύσεις που γίνονται με αυτόν τον τρόπο
Οι Financial Times ανέφεραν ότι ορισμένοι διπλωμάτες των ΗΠΑ ζήτησαν εξαίρεση για την Ουκρανία από το πάγωμα των αποστολών όπλων στο εξωτερικό, εκτός από την Αίγυπτο και το Ισραήλ, που ανακοίνωσε ο υπουργός Εξωτερικών Ρούμπιο.
Αλλά ακόμα κι αν ο Ρούμπιο αποφάσιζε να καλύψει και να λάβει υπόψη το αίτημα των διπλωματών, αυτή η παράβλεψη δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη.
Ήταν το πρώτο σημάδι αδυναμίας.
Το οποίο ο Τραμπ προσπάθησε να καλύψει λέγοντας ότι ήταν χαρούμενος που ο Πούτιν συμφώνησε να του μιλήσει.
Αν μπορούσαμε να τα παρατηρήσουμε όλα αυτά από μακριά, σαν να μην μας αφορούν, θα μπορούσαμε να πούμε με βεβαιότητα ότι διαφαίνεται μια εξαιρετική Νέμεσις.
Ακριβώς όπως ο Μπάιντεν υποβάθμισε την εικόνα του, αναλαμβάνοντας την κληρονομιά του Τραμπ, ο Τραμπ δεν θα αναδειχθεί ενισχυμένος από τον τρόπο που αναγκάζεται να διαχειριστεί αυτό που του άφησε ο Μπάιντεν.
Είναι απλώς κρίμα που εμείς οι Ευρωπαίοι, εκτός από την Ουκρανία, φυσικά, θα πρέπει να πληρώσουμε το πιο βαρύ τίμημα για αυτή τη διπλή ήττα.
Αυτή θα είναι μια νότα που θα φτιάξει την διάθεση του νέου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών.
Θα είναι τελικά η Ουκρανία το λάθος του Ντόναλντ Τραμπ στη νέα του θητεία στον Λευκό Οίκο;