Η ελληνική επαρχιωτίλα σ′ όλο της το μεγαλείο! Έλαμψε με την γιορτή των Φώτων στην φλωρεντινή Ponte Vecchio, την αρχαία γέφυρα του Πάδου, μα πάνω απ’όλα στην πρωτεύουσα της Αναγέννησης και την αφετηρία του νεότερου ευρωπαϊκού πολιτισμού. Δεν έκανε κάτι κακό. Έκανε κάτι χειρότερο. Έδειξε πως δεν αντιλαμβάνεται την διαφορά ανάμεσα στο δημόσιο και το ιδιωτικό, ανάμεσα στην Πλάκα και την σοβαρότητα, ανάμεσα στο μνημείο, την ιστορία,την παράδοση και την φτηνή επίδειξη ή τον αφελή ναρκισσισμό. Το ”εδώ είμαι εγώ, θαυμάστε με”!
”Η Λίνα είναι τέλεια” έγραψε λοιπόν η δεκαπεντάχρονη μεταφέροντας στην αλλοδαπή την παιδεία που παίρνει από το σχολείο, την αγωγή από την οικογένεια και το παράδειγμα από την κοινωνία μας ευρύτερα. Σίγουρη για τον εαυτό της και τα ατελείωτα, τα αδιαπραγμάτευτα δικαιώματα που έχει, βγήκε μεν εκτός Ελλάδας, κουβαλούσε όμως την Ελλάδα μέσα της και μάλιστα στην πιο άθλια εκδοχή της. Φαντάζομαι ότι οι γονείς της μπορεί να σκέφτηκαν να καταφύγουν στον πρόξενο ώστε να αρθεί η ”αδικία” σε βάρος τους. Επειδή είναι αδιανόητο να υπάρχουν νόμοι, κανόνες και θεσμοθετημένες συμπεριφορές που να στερούν από κάποιον την ”ελευθερία στην έκφραση” και τον αυθορμητισμό.
Επειδή Έλληνες εσμέν! Δεν παραδεχόμαστε δημόσιο χώρο ούτε τον σεβόμαστε. Έχουμε μάθει εξ άλλου από την Αθήνα, την Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, το Ηράκλειο κλπ.Και ως τέτοιοι είμεθα οι ρυπαίνοντες την ημετέρα πατρίδα, οι φωνασκούντες και ζητούντες το ”δίκιο” μας ακόμη κι όταν έχει κακοκαιρία και το αεροδρόμιο είναι κλειστό. Από την μια η γενιά του ”όλα επιτρέπονται” και του ”ε, και, τί έγινε;” κι απ’την άλλη οι λοιπές γενιές που πιστεύουν πως δεν υπάρχουν προβλήματα, δυσκολίες, ατυχίες, αναποδιές, απρόβλεπτα γεγονότα και που είναι έτοιμοι να αναφωνήσουν μαζί με τον Αυτιά ”Πού είναι το κράτος;” Κοινωνία της παθητικότητας, του χαζοχαρούμενου δικαιωματισμού και της ετοιματζήδικης ευτυχίας.
Αφού λοιπόν αμφότερες οι γενιές - κοινωνικές ομάδες πήγαν Ευρώπη...
Αγγλία οι μεν, Ιταλία οι δε, θυμήθηκαν εκ των υστέρων ότι εκτός της διασκέδασης και της ψυχαγωγίας, υπάρχει και το κράτος που οφείλει να τούς περιθάλπει. Αυτούς, μόνο αυτούς κι όχι τους χιλιάδες άλλους που έμειναν εδώ πίσω χωρίς δουλειά, χωρίς δώρο, χωρίς σπίτι και προοπτική. Η Ελλάδα χωρισμένη στα τρία με τα χάσματα πιο βαθιά από ποτέ. Και βέβαια για όλη αυτή την ιλαροτραγωδία, αυτήν την απαράδεκτη νοοτροπία, αυτόν τον κοινωνικό αυτοματισμό δεν φταίει μόνο ο μοιραίος, κατά τα άλλα, Αλέξης ...
Φωτογραφίες: Αντιστικτικά το εσωτερικό και οι τουαλέτες του κρατικού Πανεπιστημίου της Γενεύης Maison de la paix.
