Η στρουθοκάμηλος είναι ένα χαριτωμένο πτηνό. Μολονότι είναι το μεγαλύτερο του πλανήτη, διακρίνεται για την ταχύτητά της. Η τελευταία, μπορεί να ξεπεράσει τα 65 χιλιόμετρα/ώρα. Ιδίως όταν αντιμετωπίζει κίνδυνο. Για κάποιο δυσεξήγητο λόγο, γύρω από το πτηνό και την αντιμετώπιση του κινδύνου δημιουργήθηκε ένας μύθος, σύμφωνα με τον οποίο όταν το συμπαθές πτηνό απειλείται από σαρκοφάγα θηρία της ζούγκλας, χώνει το κεφάλι της στο χώμα παριστάνοντας την ψόφια. Ο μύθος γρήγορα μεταφέρθηκε στη ζώσα πραγματικότητα για να περιγράψει μια κατάσταση. Έτσι, λοιπόν, όταν κάποιος αντιλαμβάνεται έναν κίνδυνο και, αντί να τον αντιμετωπίσει, προτιμά να προσποιηθεί πως δεν υπάρχει, τότε λέμε ότι «στρουθοκαμηλίζει».
Τον τελευταίο μήνα, σε όλη την Ευρώπη, τα κράτη έλαβαν έκτακτα μέτρα για να αντιμετωπίσουν την εξάπλωση του κορωνοιού. Ήταν αναμενόμενο, καθόσον εισερχόμασταν στο χειμώνα - ο οποίος στη χώρα μας για την ώρα είναι εξαιρετικά ήπιος – και τα κρούσματα θα τραβούσαν την ανηφόρα. Στο συνήθη σχεδιασμό ήρθε να προστεθεί ο φόβος και η αγωνία για τη νέα μετάλλαξη «όμικρον», η οποία ευτυχώς αποδείχθηκε ότι προκαλεί ηπιότερα συμπτώματα στον νοσήσαντες, μολονότι «υπερμεταδοτική». Σε κάποιες χώρες επανήλθαν μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας (lockdown) είτε για συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες είτε για συγκεκριμένες ώρες.
Στην Ελλάδα παραδοθήκαμε στη γοητεία της στρουθοκαμήλου. Διαδηλώσαμε την εναντίωσή μας σε οποιοδήποτε lockdown για να σώσουμε – δήθεν – την οικονομία, καταδικάσαμε σε μαρασμό την εστίαση και τα ξενοδοχεία πόλεως (δίχως νέα μέτρα στήριξης) και θεωρήσαμε ότι βρήκαμε τη χρυσή τομή. Πιστέψαμε ότι προστατέψαμε πρωτίστως την οικονομία και σε ένα βαθμό τη δημόσια υγεία. Στην πράξη, όμως, απλά … στρουθοκαμηλίσαμε.
Τα νούμερα είναι αμείλικτα. Περίπου σε ένα δεκαπενθήμερο 600.000 περίπου συμπολίτες μας νόσησαν. Τούτο σημαίνει ότι παρέμειναν σε καραντίνα, όπως ορθώς επιτάσσουν τα υγειονομικά πρωτόκολλα. Το ίδιο έπραξαν πολύ περισσότεροι που ήρθαν σε άμεση επαφή με κρούσμα, πρωτίστως για να προστατέψουν τους γύρω τους (οικογένεια, συνεργάτες κλπ).
Μια κοινωνία που μαδάει τη μαργαρίτα κάνοντας rapid και self test. Το αποτέλεσμα είναι ότι η οικονομία δέχεται καίριο πλήγμα. Οι επιχειρήσεις υπολειτουργούν, η εφοδιαστική αλυσίδα διακόπτεται, η διάθεση για παραγωγή μειώνεται. Την ίδια ώρα κινδυνεύει και η υγεία των πολιτών. Τα νοσοκομεία υπολειτουργούν, καθόσον πολλοί υγειονομικοί νόσησαν. Κατόρθωμα!
Αντί να κρυβόμαστε πίσω από το πρόβλημα θα μπορούσαμε να το αντιμετωπίσουμε πιο έγκαιρα.
Για ποιο λόγο καθυστερούν τόσο πολύ τα ραντεβού της ενισχυτικής (3ης) δόσης;
Για ποιο λόγο, ακόμη και σήμερα, δεν έχουμε προωθήσει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό στα σώματα ασφαλείας, στους εργαζόμενους στον επισιτιστικό και τουριστικό κλάδο και στο δημόσιο;
Για ποιο λόγο ατόνησε το πρόγραμμα δωρεών στα δημόσια νοσοκομεία και η δημιουργία νέων ΜΕΘ; Γιατί δεν προχώρησαν οι προσλήψεις στα νοσοκομεία;
Γιατί αρεσκόμαστε σε πρωτοβουλίες – φωτοβολίδες και όχι στη συνεπή και αδιάλειπτη ικανοποίηση εντοπισμένων αναγκών;
Κοντολογίς, η στρουθοκάμηλος έχει τη χαριτωμενιά της. Ο στρουθοκαμηλισμός όχι. Και τούτο θα το αντιληφθούν σύντομα οι ποικιλώνυμοι ταγοί μας…
***
Του Αργύρη Αργυριάδη
Δικηγόρου