Με την «Blue plaque» τιμήθηκε η μνήμη του σούπερ σταρ της ρέγκε, Μπομπ Μάρλεϊ, στο Λονδίνο.
Η επιγραφή με το όνομα του τοποθετήθηκε έξω από το σπίτι που έμενε μαζί με το συγκρότημα του, τους Wailers, στην Oakley street, στην περιοχή του Τσέλσι, στο δυτικό Λονδίνο, το 1977.
Τα αποκαλυπτήρια της «Blue plaque» προς τιμήν του Μάρλεϊ, έγιναν από τον ποιητή και συγγραφέα του Ρασταφαριανού κινήματος, Μπέντζαμιν Ζεφανία και από τον ιστορικό και παρουσιαστή, Ντέιβιντ Ολουσόγκα, ο οποίος δήλωσε πως, «Ο Μάρλεϊ, ήταν περισσότερο από μία μουσική ιδιοφυΐα. Υπήρξε πολιτιστικό είδωλο ενώ άνοιξε τον δρόμο και για άλλους μαύρους μουσικούς».
Μόνο το 4% από τις 900 και πλέον επιγραφές, που βρίσκονται στην πόλη του Λονδίνου, είναι αφιερωμένες σε μαύρους και Ασιάτες.
Η Blue plaque είναι μία μόνιμη επιγραφή που τοποθετείται σε δημόσια μέρη, του Ηνωμένου Βασιλείου και συνδέει μία τοποθεσία με έναν διάσημο άνθρωπο ή ένα γεγονός και συνδέεται με τη βρετανική πολιτιστική κληρονομιά.
Οι πρώτες τιμητικές επιγραφές, τοποθετήθηκαν στο Λονδίνο, τον 19ο αιώνα, σε σπίτια ή σε χώρους εργασίας διάσημων ανθρώπων.
Ο Ρόμπερτ «Μπομπ» Μάρλεϊ γεννήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου, 1945 στο χωριό Νάιν Μάιλ, στην Τζαμάικα. Ένας τζαμαϊκανός υπάλληλος της υπηρεσίας διαβατηρίων θα του αλλάξει στη συνέχεια το πρώτο με το μεσαίο του όνομα.
Ξεκίνησε να παίζει μουσική με τον Νέβιλ «Μπάνι» Λίβινγκστον. Στην πορεία οι δυό τους συνδέθηκαν μουσικά με τους Πήτερ Μάκιντος, Τζούνιορ Μπρέιθγουεϊτ, Μπέβερλι Κέλσο και Τσέρι Σμιθ, δημιουργώντας το 1963, το συγκρότημα «Bob Marley and the Wailers».
Οι «The Wailers» διαλύθηκαν το 1974 και το κάθε μέλος ακολούθησε σόλο καριέρα.
Τον Ιούλιο του 1977, διαγνώστηκε κακόηθες μελάνωμα στα πόδια του Μάρλεϊ, για το οποίο πίστευε ο ίδιος ότι ήταν τραύμα από το ποδόσφαιρο. Αρνήθηκε τον ακρωτηριασμό, αναφέροντας ότι η επέμβαση θα επηρέαζε τον χορό του ενώ σύμφωνα με την πίστη των Ρασταφαριανών, το σώμα πρέπει να είναι «ολόκληρο».
Σύντομα ο καρκίνος εξαπλώθηκε στον εγκέφαλο, τους πνεύμονες, το συκώτι και το στομάχι.
Ο Μπομπ Μάρλεϊ έπαιξε την τελευταία του συναυλία στο Stanley Theater στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνιας στις 23 Σεπτεμβρίου 1980.
Πέθανε στο νοσοκομείο Cedars of Lebanon στο Μαϊάμι της Φλόριντα,το πρωί της 11ης Μαϊου 1981, σε ηλικία 36 χρονών. Τα τελευταία του λόγια στον γιο του Ζίγγι, ήταν «Money can’t buy life» («Τα λεφτά δεν αγοράζουν τη ζωή»).
Ο Μάρλεϊ εντάχθηκε στο Rock and Roll Hall of Fame το 1994. Το 1999, το περιοδικό Time, επέλεξε το άλμπουμ «Exodus», ως το καλύτερο άλμπουμ του 20ου αιώνα.
Με τραγούδια όπως τα «I Shot the Sheriff», «No Woman, No Cry», «Three Little Birds», «Exodus», «Could You Be Loved», «Jamming», «Redemption Song και «One Love», η μεταθανάτια συλλογή του Legend (1984) πούλησε τα περισσότερα αντίτυπα στην ιστορία της ρέγκε μουσικής —περισσότερα από 12 εκατομμύρια.
Πηγή: Evening Standard